Σοφία Βούλτεψη: Έτσι η Αριστερά έστειλε τον Λεζερί στην αγκαλιά της Λεπέν

Η ένταξη του πρώην επικεφαλής του Frontex Φαμπρίς Λεζερί στο ευρωψηφοδέλτιο της γαλλικής ακροδεξιάς είναι η απόδειξη ότι τα δύο άκρα αλληλοτροφοδοτούνται.

Λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές, η ΕΕ κατάφερε να χωριστεί στα δύο: Από τη μια η ακροδεξιά με τον Λεζερί και από την άλλη η αριστερά των δήθεν δικαιωματιστών με την «καπετάνισσα» των ΜΚΟ Καρόλα Ράκετε, που εντάχθηκε στο ευρωψηφοδέλτιο της γερμανικής Αριστεράς. Και το μέλλον διαγράφεται ζοφερό και συγκρουσιακό…

Όλα αυτά επειδή η ΕΕ δεν κατάφερε να κρατήσει τις αναγκαίες ισορροπίες. Ο Λεζερί στοχοποιήθηκε για δήθεν παραβιάσεις στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, υποχρεώθηκε σε παραίτηση, διενεργήθηκε έρευνα σε βάρος του από τον OLAF και τώρα ηρωοποιείται από την ακροδεξιά.

Την ίδια ώρα, η Καρόλα Ράκετε, που τον Ιούνιο του 2019, με το πλοίο Sea Watch 3 μπήκε χωρίς άδεια στο λιμάνι της Λαμπεντούζα, εμβολίζοντας πλοίο του Ιταλικού Λιμενικού το οποίο προσπάθησε να παρεμποδίσει την είσοδο, εντάχθηκε στην ευρωλίστα του γερμανικού Die Linke και ηρωοποιήθηκε από την άκρα αριστερά.

Ο Λεζερί, πρώην επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής θα βρίσκεται στην τρίτη θέση του ευρωψηφοδελτίου του Εθνικού Συναγερμού (RN) της Μαρίν Λεπέν και σε συνέντευξή του στη Journal du Dimanche (διευθυντής της οποίας έχει αναλάβει από τον Αύγουστο του 2023 ο Ζοφρουά Λεζέν, γνωστός δημοσιογράφος της άκρας δεξιάς), ξεδίπλωσε το γνωστό ακροδεξιό αφήγημα. Όπως είπε, η ακροδεξιά διαθέτει «συμπαγές σχέδιο και τη δυνατότητα να το εφαρμόσει. Είμαστε αποφασισμένοι να καταπολεμήσουμε την πλημμύρα μεταναστών, που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι ευρωκράτες δεν θεωρούν πρόβλημα, αλλά μάλλον σχέδιο: Μπορώ να το καταθέσω».

Όπως υποστηρίζει, οι υπηρεσίες που προσέφερε επί τριάντα χρόνια στους τομείς της ασφάλειας και της διαχείρισης της μετανάστευσης αποτελούν έναν πλούτο εμπειρίας καθώς «οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου προσφέρουν μοναδική ευκαιρία να ξαναβάλουμε τη Γαλλία και την Ευρώπη στον σωστό δρόμο».

Τα δύο ακραία αφηγήματα

Με δεδομένο, βέβαια, ότι ο πρώτος στη λίστα και πρόεδρος του κόμματος της Λεπέν, ο Ζορντάν Μπαρντελά, έρχεται πρώτος σε όλες τις δημοσκοπήσεις (όπως άλλωστε και το κόμμα του και μάλιστα όχι μόνο στις ευρωεκλογές, αλλά και στις προεδρικές εκλογές του 2027), στη Γαλλία θεωρείται πως ο Λεζερί θα προσδώσει αξιοπιστία και περισσότερη επιρροή, ώστε η γαλλική ακροδεξιά να επιτύχει σε όλους τους στόχους της: Νίκη στις ευρωεκλογές και ανάδειξη της Λεπέν στην προεδρία της χώρας.

Βέβαια, η Αριστερά έχει το δικό της εύκολο αφήγημα: Ότι ο Λεζερί έδειξε τελικά το πραγματικό του πρόσωπο και ότι με την επιλογή του επιβεβαιώνει τις σε βάρος του κατηγορίες σε βάρος, αλλά και τις συνεχείς καταγγελίες για παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Στην πραγματικότητα, η δράση πάντα γεννά αντίδραση, ενώ κατέστη σαφές πως οι σοσιαλιστές και αριστεροί που κυριάρχησαν την προηγούμενη πενταετία αλλά τώρα βρίσκονται σε άτακτη υποχώρηση, άλλαξαν στην πορεία την εντολή προς τον Frontex. Δεδομένου ότι δεν μπορούσαν να αποδείξουν τις δήθεν παραβιάσεις, κατέφυγαν σε άλλα μέσα: Στοχοποίησαν τον Frontex και τον επικεφαλής του, τον οποίο οδήγησαν, τον Απρίλιο του 2022, σε παραίτηση από τη θέση του εκτελεστικού διευθυντή, με κατηγορίες άσχετες με αυτές που ψευδώς προβλήθηκαν – μη τήρηση διαδικασιών, απιστία, κακή συμπεριφορά προς το προσωπικό, κατάχρηση εξουσίας. Και πάντως όχι επαναπροωθήσεις.

Ο ίδιος ο Λεζερί λέει τώρα πως οι κατηγορίες έπεσαν στο κενό – άλλωστε ο OLAF είναι υπηρεσία που ελέγχει θέματα διαφθοράς και δεν ανήκουν στην εντολή του θέματα όπως οι επαναπροωθήσεις, όπως ξεκαθάρισε και η εκπρόσωπός του. Και πως ο OLAF χρησιμοποιήθηκε και εργαλειοποιήθηκε για να εμποδιστεί ο Frontex στην εκτέλεση της αποστολής του και να διευκολυνθούν οι ΜΚΟ που μεταφέρουν μετανάστες.

Η ίδια του η πατρίδα, η Γαλλία, δεν στήριξε τον Λεζερί και η γαλλική κυβέρνηση τον πίεζε να παραιτηθεί, η Γερμανία τον άφησε στη μοίρα του, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έβγαλε στεναγμό ανακούφισης με την παραίτησή του και η ευρωπαϊκή αριστερά έστησε τρελό γλέντι.

Τον Οκτώβριο του 2022, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αρνήθηκε να ανάψει πράσινο φως στον Frontex για την έγκριση του οικονομικού απολογισμού του 2020, σε συζήτηση που μπήκε εκτάκτως στην ατζέντα της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου μετά από αίτημα της Ευρωομάδας της Αριστεράς (THE LEFT). Επειδή τάχα ο Frontex έκανε τα στραβά μάτια στις «παραβιάσεις» της Ελλάδας στο Αιγαίο. Φυσικά, πρωτοστάτησαν – και θριαμβολόγησαν – οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ!

Οι οδυνηρές συνέπειες

Προφανώς, δεν υπάρχει κουκούτσι μυαλό! Χαμένοι βγαίνουν τελικά όσοι υποχώρησαν μπροστά στις παράλογες απαιτήσεις των δικαιωματιστών και των ΜΚΟ: Στη Γαλλία η Λεπέν έρχεται πρώτη, στη Γερμανία η AfD έρχεται πρώτη στην Ανατολική και δεύτερη σε όλη τη χώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τελεί υπό αναχώρηση, η ευρωπαϊκή Αριστερά κατακρημνίζεται και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Στο μεταξύ, με την συμπεριφορά τους, άφησαν την Αφρική στη μοίρα της, δεν αντιμετώπισαν το πρόβλημα στη ρίζα του και γιγάντωσαν τα κύματα των μεταναστευτικών ροών.

Δηλαδή όλοι μαζί έκοψαν στο κλαδί πάνω στο οποίο κάθονταν και τώρα κατακρημνίζονται, προσφέροντας στην ακροδεξιά το πολυπόθητο προβάδισμα.

Τρέχουν τώρα -όλοι μαζί και κατόπιν εορτής- να φτιάχνουν Σύμφωνα για την μετανάστευση και να ενισχύουν τον Frontex με προσωπικό και μέσα.

Έφτασαν ως εδώ μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν αυτούς που θέλουν να μεταφέρουν το πρόβλημα στην Ευρώπη, καταργώντας τα σύνορα και κατηγορώντας όσους θέλουν να τα υπερασπιστούν.

Γιατί αυτήν ακριβώς την εντολή είχε ο Λεζερί όταν ανέλαβε, τον Ιανουάριο του 2015 με την θητεία του να ανανεώνεται το 2019. Η τοποθέτησή του στη συγκεκριμένη θέση αποφασίστηκε τον Νοέμβριο του 2014, μετά από μακρά πορεία τριάντα ετών στην γαλλική δημόσια διοίκηση και στην ΕΕ.

Τότε, ο διορισμός του είχε ανακοινωθεί ως αποφασιστικής σημασίας για το μέλλον του Οργανισμού, καθώς ο Λεζερί ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της αποστολής του, «ενισχύοντας και αναπτύσσοντας τον Frontex σε στενή συνεργασία με τα κράτη-μέλη της ΕΕ».

Είχε στο ενεργητικό του 18 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας σε κεντρικούς τομείς της μεταναστευτικής πολιτικής και προστασίας συνόρων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Είχε σημαντική εμπειρία σε πολιτικό, νομικό, τεχνολογικό και οικονομικό επίπεδο σε πολιτικές διαχείρισης συνόρων και μετανάστευσης, ενώ είχε προσωπική γνώση των επιχειρήσεων, των δραστηριοτήτων και των διοικητικών υπηρεσιών του Frontex.

Μετά τον διορισμό του, ο Λεζερί είχε δηλώσει: «Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διοικητικό Συμβούλιο του Frontex για την εμπιστοσύνη τους στις ικανότητές μου. Είμαι έτοιμος να αναλάβω τα καθήκοντά μου τον Ιανουάριο του 2015. Θα ξεκινήσω τη δουλειά μου ακούγοντας το προσωπικό του Frontex και όλους τους εταίρους μας πριν θέσω τις στρατηγικές προτεραιότητες του Οργανισμού. Θέλω επίσης να επισκεφθώ τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ – αέρας, στεριά και θάλασσα για να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Αρχές εκεί».

Αυτόν τον άνθρωπο κατάφεραν οι έξυπνοι της ΕΕ και της ευρωπαϊκής Αριστεράς να ρίξουν στην αγκαλιά της ακροδεξιάς.

Τότε ο Λεζερί ήταν καλός. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο Λεζερί είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή τη θέση του και αυτή είχε γίνει αποδεκτή.

Τον Ιούνιο του 2015 (επί ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή), μιλώντας σε δημοσιογράφους στο Βερολίνο, ο Λεζερί είχε δηλώσει ότι οργανισμός για τη διαχείριση της επιχειρησιακής συνεργασίας στα εξωτερικά σύνορα των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα ενισχύσει την αποστολή του στην Ελλάδα λόγω της «έκρηξης» του αριθμού των μεταναστών που προσπαθούν να φτάσουν στη χώρα προερχόμενοι κυρίως από την εμπόλεμη Συρία.

Όπως είχε πει, «τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα διευρύνουμε την επιχείρηση Ποσειδών στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία», διευκρινίζοντας ότι η επιχείρηση του Frontex «πιθανώς θα επεκταθεί» και σε άλλα ελληνικά νησιά, αν και ο κύριος όγκος των αφίξεων μεταναστών αφορά κυρίως νησιά όπως η Μυτιλήνη και η Κως που βρίσκονται απέναντι από τις τουρκικές ακτές. Θα σταλούν επίσης περισσότεροι συνοριοφύλακες γιατί «υπάρχει έλλειψη στην Ελλάδα», είχε προσθέσει.

Επιπλέον, σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που στείλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Λεζερί πρότεινε επίσης να αυξηθούν τα οικονομικά μέσα που διατίθεντο στην Ελλάδα ώστε να βελτιωθούν τα καταλύματα που φιλοξενούν μετανάστες, κυρίως στα νησιά.

Ζητούσε αλληλεγγύη για την Ελλάδα

«Είναι σαφές ότι η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερη αλληλεγγύη εκ μέρους της Ευρώπης και ο Frontex είναι ο ευρωπαϊκός οργανισμός που μπορεί να εφαρμόσει αυτήν την αλληλεγγύη», ανέφερε σε εκείνο το μήνυμα. «Η κατάσταση στην Ελλάδα εξελίχθηκε πολύ γρήγορα. Στα ελληνικά νησιά υπάρχουν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι που ζητούν άσυλο, κυρίως από τη Συρία. Από τις αρχές του έτους έχουν καταγραφεί στην

Ελλάδα περίπου 50.000 «παράτυπες αφίξεις» μεταναστών και το Αιγαίο έχει μετατραπεί σε μια από τις κύριες διόδους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους ανθρώπους αυτούς. Κατά την ίδια περίοδο έχουν φτάσει στην Ιταλία περίπου 55.000 μετανάστες».

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, που τότε βρισκόταν στην κυβέρνηση και είχε προκαλέσει το γνωστό χάος, είχε κάποια διαφωνία, έπρεπε κάπως να έχει αντιδράσει. Αλλά δεν αντέδρασε. Όπως δεν αντέδρασε και όταν, τον Νοέμβριο του 2015, ο Λεζερί ζήτησε (με συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Bild) από τις χώρες της ΕΕ «να συλλαμβάνουν αν είναι απαραίτητο» όσους μετανάστες δεν έχουν δικαίωμα να λάβουν άσυλο.

Όπως ανέφερε, «όποιος έχει ταξιδέψει παράτυπα και δεν έχει δικαίωμα να λάβει άσυλο θα πρέπει να οδηγείται γρήγορα πίσω στη χώρα του».

Προκειμένου να γίνεται αυτό, είχε προσθέσει, «αν είναι απαραίτητο θα πρέπει να συλλαμβάνονται και να κρατούνται». Προσθέτοντας ότι ο Frontex «έχει ήδη καταγράψει φέτος περισσότερες από 800.000 παράτυπες εισόδους από τα σύνορα της ΕΕ, ενώ πολύ περισσότεροι άνθρωποι από εμπόλεμες περιοχές αναμένεται να κατευθυνθούν προς την Ευρώπη, καθώς δεν έχουμε φτάσει ακόμη «στο ανώτατο σημείο» του κύματος μετανάστευσης».

Ούτε τότε είχε αντιδράσει κανείς στην Ευρώπη. Και βέβαια ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούσε με τον game changer

Τον Οκτώβριο του 2016, σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες, ο Λεζερί είχε επανέλθει. Όπως είπε, η ΕΕ είχε πάρει τα μαθήματά της από την προσφυγική κρίση του προηγούμενου έτους και ο νέος Ευρωπαϊκός Οργανισμός Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής θα γίνει «game changer» (παράγων που αλλάζει τα πάντα) στην προστασία των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης.

Ο Οργανισμός μόλις είχε αλλάξει όνομα και είχε αποκτήσει περισσότερη εξουσία και πόρους. Κράτησε το ιστορικό όνομά του (Frontex), αλλά πλέον ονομαζόταν European Border and Coast Guard Agency.

Είχε προηγηθεί, στις 7 Ιουλίου 2016, η δημιουργία του «Super-Frontex», όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής για ενίσχυση του υπάρχοντος Frontex, με τις ψήφους των μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων, αλλά με τους Πράσινους και την Αριστερά να καταψηφίζουν. Ο νέος κανονισμός ετέθη σε ισχύ στις 6 Οκτωβρίου 2016 και το γεγονός είχε συμβολικά γιορταστεί με εκδήλωση στα σύνορα Τουρκίας και Βουλγαρίας. Μπροστά στον φράχτη μετά συρματοπλεγμάτων που μόλις είχε ανεγερθεί εκεί.

Σύμφωνα με τη νέα εντολή του, ο Frontex είχε πλέον την δυνατότητα να αναπτύσσει προσωπικό του σε όλα τα ευρωπαϊκά εξωτερικά σύνορα, ενώ βάσει του νέου Κανονισμού όλες οι χώρες ήταν υποχρεωμένες να διαθέτουν συγκεκριμένο αριθμό υπαλλήλων στον Οργανισμό.

Παράλληλα, το 2016, ο προϋπολογισμός του Οργανισμού είχε αυξηθεί σε 250 εκ. ευρώ (από 142 την προηγούμενη χρονιά). Το 2017 το ποσό αυξήθηκε σε 320 εκ. Το 2015 ο Οργανισμός είχε σώσει 150.000 ανθρώπους, αν και η έρευνα και διάσωση δεν ήταν στην εντολή του.

Σύμφωνα με τον Κανονισμό που είχε εγκριθεί το 2016, στην εντολή του Οργανισμού είχαν περιληφθεί και η καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας.

Ο Λεζερί είχε επίσης πει ότι ο νέος Οργανισμός θα λειτουργούσε ως «φίλτρο» ανάμεσα στις περιοχές όπου επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση και των περιοχών «που δεν είναι ΕΕ». Γι’ αυτό και στην εντολή του είχε περιληφθεί η συγκέντρωση περισσότερων προσωπικών δεδομένων των αιτούντων ασύλου, με σκοπό να εντοπίζονται και να οδηγούνται ενώπιον της Δικαιοσύνης οι διακινητές και να προστατεύονται οι ευάλωτοι.

Αργότερα, το 2017, σε διάφορες συνεντεύξεις του, αν και δήλωνε ότι δεν διοικεί ένα πολιτικό οργανισμό, επαναλάμβανε ότι η διάσωση αποτελεί ηθική υποχρέωση και ανθρωπιστικό καθήκον, ότι ο έλεγχος των συνόρων δεν είναι πανάκεια, αλλά ο μοναδικός τρόπος για την διαχείριση των ροών, ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στις ρίζες του και να σταματήσουν οι πόλεμοι, οι συγκρούσεις, η φτώχεια, η πείνα, να νικηθούν τα εγκληματικά δίκτυα των διακινητών και η εμπορία ανθρώπων.

Στενή συνεργασία με τους υπουργούς

Τον Απρίλιο του 2017 ο Λεζερί είχε επισκεφθεί την Λέσβο, μετά από ένα ναυάγιο κατά το οποίο είχαν χαθεί 16 άνθρωποι. Είχε επίσης συναντηθεί με τον τότε αρμόδιο υπουργό Γιάννη Μουζάλα, τον υπουργό Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλή, τον υπουργό ΠΡΟ-ΠΟ Ν. Τόσκα και στελέχη του ελληνικού Λιμενικού.

Συνεργάζονταν επομένως μια χαρά μαζί του, αν και ήδη από τον Φεβρουάριο του 2017 ο Λεζερί είχε κατηγορήσει κάποιες ΜΚΟ επειδή δεν συνεργάζονταν με τον προσήκοντα τρόπο με τις αστυνομικές αρχές.

Άλλωστε, ήδη από τις 29 Ιανουαρίου 2016, ο κ. Μουζάλας είχε δηλώσει μιλώντας στο «Μέγκα», ότι «η Ελλάδα θα είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της σε σχέση με το προσφυγικό και θα παλέψει, ώστε να φύγουν από το τραπέζι προτάσεις περί εξόδου της από τη Σένγκεν».

Είχε μάλιστα προσθέσει:

«Πρέπει να ασκηθούν πιέσεις – κίνητρα. Εμείς διατυπώσαμε πρόταση που πιθανώς να μας φέρει και σε δύσκολη θέση που λέει πολύ απλά ότι ο μόνος τρόπος και επιστημονικά να μειωθούν οι ροές είναι στην ακτή της Τουρκίας. Πρέπει και είμαστε διατεθειμένοι να φτιαχτεί ένα σύστημα με τη Frontex που έτσι και αλλιώς συνεργαζόμαστε, τα παράλια, έρχεται η βάρκα με τους 100 πρόσφυγες, γίνεται καταμέτρηση με τη Frontex, οδηγούνται στο hotspot, γίνεται ο διαχωρισμός, καταγράφονται, πρόσφυγες – μετανάστες, την άλλη μέρα όσοι είναι παράνομοι μετανάστες οδηγούνται πίσω στην ακτή και με σκάφος της Frontex επιστρέφονται στην Τουρκία».

Καταλάβατε;

Ήταν μάλιστα τέτοιος ο πανικός τους, που στις 3 Δεκεμβρίου 2015, καθώς βρισκόταν σε εξέλιξη το αίσχος της Ειδομένης, ο Frontex ανακοίνωσε «την επέκταση των δραστηριοτήτων του στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ, έπειτα από σχετική συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση».

Με λίγα λόγια, όσο βρισκόταν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ δεχόταν τα πάντα – αφού, βέβαια, τα είχε κάνει μαντάρα – υπέγραφε για την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Frontex και συνεργαζόταν μια χαρά μαζί του.

Το ίδιο και οι Ευρωπαίοι, που οι ίδιοι διόρισαν τον Λεζερί, οι ίδιοι ενίσχυσαν τις εξουσίες του Frontex, οι ίδιοι αποφάσιζαν για αύξηση κονδυλίων, προσωπικού και αρμοδιοτήτων του.

Μετά, ξαφνικά, δεν τους άρεσαν οι αποφάσεις τους και «μυστικά», όπως ο ίδιος ο Λεζερί κατήγγειλε, άλλαξαν την εντολή – χωρίς να το ανακοινώσουν ποτέ. Και αποφάσισαν να τον αποπέμψουν και να ξεδοντιάσουν τον Frontex, επιστρέφοντας στην προηγούμενη καταστροφική κατάσταση και, τελικά, ενισχύοντας την Ακροδεξιά. Και προσφέροντάς της τον ίδιο τον Φαμπρίς Λεζερί!

Τώρα, σφυρίζουν όλοι αδιάφορα με τις ευρωεκλογές προ των πυλών! (Το άρθρο της Σοφίας Βούλτεψη δημοσιεύτηκε στο Liberal.gr)

*Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος