6ο νηπιαγωγείο Βούλας: Η ιστορία μιας κοροϊδίας
(infonotia.gr)
Καμία αμφιβολία για το μέγεθος της κοροϊδίας που έχουν υποστεί οι γονείς 25 παιδιών της Βούλας δεν άφησε η διευρυμένη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Δευτέρας, στο γραφείο του Δημάρχου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, Σπύρου Πανά, για να λυθεί το θέμα του 6ου Νηπιαγωγείου Βούλας, που συστεγάζεται κάτω από ακατάλληλες συνθήκες με άλλο νηπιαγωγείο από τον Σεπτέμβριο.
Δεν θα αναφερθούμε καθόλου στο ιστορικό της υπόθεσης, που μπορεί να καταλάβει έκταση πολλών σελίδων με τυπικές και μάλλον άχρηστες πληροφορίες. Θα περιγράψουμε απλώς τι είδαμε στο Δημαρχείο της Βούλας χθες, σχεδόν τέσσερις μήνες πριν τη λήξη της σχολικής χρονιάς.
Είδαμε καταρχάς έναν Δήμαρχο να έχει συγκεντρώσει στο γραφείο του όλους τους εμπλεκόμενους υπηρεσιακούς παράγοντες: Δύο δικηγόρους, την Κοινωνική Υπηρεσία, την Υπηρεσία Δόμησης, την Οικονομική Υπηρεσία, την Επιτροπή Παιδείας. Παρόντες και οι εκπρόσωποι των γονέων, ο Θανάσης Λιακόπουλος και η Μαρία Γκλατζίνα. Ο Σπύρος Πανάς με το φάκελο της υπόθεσης στο γραφείο ρωτούσε βήμα βήμα για μια διαδικασία που μπορεί να τον φέρει υπόλογο ενώπιον της δικαιοσύνης προκειμένου έστω κι αυτούς τους 4 μήνες, το νηπιαγωγείο να στεγαστεί όπως πρέπει. Στα αλλεπάλληλα διαδικαστικά εμπόδια που προέκυπταν, ο Δήμαρχος, με την ειλικρινή συμπαράσταση των υπαλλήλων του Δήμου, έβρισκε και μια λύση – κι ας ενέπλεκε όλη αυτή η αλυσίδα παράτυπων ενεργειών όλο και περισσότερους.
Είδαμε υπαλλήλους του Δήμου να συναινούν στην προοπτική να βρεθούν μπροστά σε δικαστήριο για σοβαρά παραπτώματα και να πονοκεφαλιάζουν ώστε να δρομολογηθεί η καλύτερη λύση που μπορεί να καταδικάσει τους ίδιους αλλά να εξυπηρετήσει τα παιδιά του νηπιαγωγείου.
Είδαμε τον πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας (και υποψήφιο Δήμαρχο) Μανώλη Δασκαλάκη, με ένα φάκελο υπό μάλης να εξηγεί πλευρές της υπόθεσης και να αναλαμβάνει τη διεκπεραίωση εργασιών ώστε να λυθεί το θέμα.
Είδαμε τους γονείς να κατανοούν σε τέτοιο βαθμό την πολυπλοκότητα της υπόθεσης και το μέγεθος του κινδύνου για εργαζόμενους και τον Δήμαρχο, ώστε να παραδεχθούν πως η λύση δεν αφορά πλέον τη σχολική χρονιά που τα δικά τους παιδιά φοιτούν σε ένα νηπιαγωγείο φάντασμα, αλλά την επόμενη. Τους ακούσαμε επίσης να προβάλλουν σοβαρές επιφυλάξεις στο προφανές ενδεχόμενο να βρεθούν υπόλογοι ο Σπύρος Πανάς και οι υπάλληλοι του Δήμου.
Είδαμε τέλος τον πρόεδρο του ΟΑΠΠΑ, Γιάννη Νιτερόπουλο, να σιωπά στο μεγαλύτερο μέρος της συνεδρίασης κατά τρόπο που γεννά ερωτηματικά. Ο Γιάννης Νιτερόπουλος, ο πρόεδρος του νομικού προσώπου του δήμου που διαχειρίζεται τους παιδικούς σταθμούς έπρεπε να απαντήσει το εξής ερώτημα:
Για ποιο λόγο, όταν τον Μάιο του 2013 ανακοίνωσε νέο παιδικό σταθμό στο κτίριο της οδού Ηρακλειδών, όπου λειτουργούσε αυτές τις χρονιές το 6ο νηπιαγωγείο, δεν ασχολήθηκε τι θα γίνει με αυτό το 6ο νηπιαγωγείο που ωθούσε σε «έξωση» ;
Η λογική που επικράτησε στον ΟΑΠΠΑ όπως αποδεικνύεται ήταν: «Ας λύσει ο δήμος και ο δήμαρχος το θέμα». «Απελθέτω παρ” εμού το ποτήριον τούτο» σε αρχαΐζουσες φράσεις ή «μακριά απ” τον κ…ο μας κι ας είναι και στου γείτονα» σε λαϊκότερες.
Με άλλα λόγια, ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης «έκλεισε» ένα νηπιαγωγείο που είναι βαθμίδα υποχρεωτικής εκπαίδευσης για όλους τους Έλληνες και άνοιξε έναν επιπλέον παιδικό σταθμό (που θα μπορούσε και να λείπει).
Ο Γιάννης Νιτερόπουλος, λίγα λεπτά μετά την άφιξή του επικαλέστηκε αδιαθεσία και έφυγε. Στο δε Δημοτικό Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε το ίδιο απόγευμα, κληθείς να απαντήσει σε σχετική με τους παιδικούς σταθμούς ερώτηση είπε πως «θα ρωτήσω τις υπηρεσίες και θα σας απαντήσω σε επόμενη συνεδρίαση» ενώ απέφυγε κάθε αναφορά στο 6ο νηπιαγωγείο.
Οι γονείς, όπως και οι δημότες των 3Β, δεν είναι αναγκασμένοι να γνωρίζουν περί ΟΑΠΠΑ, νομικών προσώπων που έχουν ανεξάρτητη διοίκηση από το Δημοτικό Συμβούλιο και τον Δήμαρχο, για πολιτικά πισώπλατα μαχαιρώματα ή για εσωτερικές αντιθέσεις μέσα στην πλειοψηφούσα παράταξη. Στο κάτω κάτω η διοικητική δομή του Δήμου δεν αφορά κανέναν άλλο εκτός από τους υπαλλήλους και τους πολιτικούς προϊστάμενους.
Για το λόγο αυτό και αγανακτούν κατηγορώντας συλλογικά το Δήμο για την τραγική αμέλειά του να παράσχει κτίριο για ένα σχολείο που ο ίδιος έχει ιδρύσει. Και εκπρόσωπος του Δήμου είναι ο Δήμαρχος, που δεν κρίνεται μόνο για τις προθέσεις του, αλλά και για τις επιλογές των συνεργατών του.