Γλυφάδα: Ρολάροντας στην Αθηναϊκή Ocean Drive
Δύσκολα προσδιορίζεται η Γλυφάδα. Έχει ρομαντικό παρελθόν ως εξοχικό θέρετρο με θερινά σινεμά, δημοφιλές παρόν με urban σχεδιασμό και Vip κατοίκους, μέλλον ευοίωνο που φαίνεται ότι μαζί με το τραμ και τις πίστες θα διατηρήσει το άρωμα ευκαλύπτου στους κεντρικούς δρόμους. Μπορεί να είναι η απόστασή της από το κέντρο των Αθηνών που την κάνει τόσο ιδιαίτερη και αυτόνομη. Αυτά τα 15 χλμ. που όμως λειτουργούν το απόγευμα που τα φανάρια της Ποσειδώνος γράφουν άψογα στον αμφιβληστροειδή.
Μικρά, όταν μπαίναμε στο αυτοκίνητο για να πάμε προς τα εκεί, μας φαινόταν ταξίδι. Τι ωραία! Άγνωστο αν ήταν η διαδρομή που μας φάνταζε μεγάλη ή η Γλυφάδα που είναι τόσο διαφορετική. Κάπου στην ίδια ιστορία υπάρχει θολά και ένα λούνα παρκ, αλλά ίσως να είναι αναμνησιακό μοντάζ ή κάποιο διηγηματικό τρικ, από εκείνα που παίζουν συχνά στις παιδικές ιστορίες. Φαίνεται πως κάτι τέτοια τα σηκώνει και το background της περιοχής.
Στα φοιτητικά μας χρόνια πάντως τη Γλυφάδα τη νομίζαμε για άλλο πλανήτη, από όπου έρχονταν οι καλοχτενισμένοι συμφοιτητές που ήξεραν από σούσι, steak αμερικάνικο και mixology. Από τότε είχαν τέτοια στη γειτονιά τους. Plus προσόν ότι ήξεραν την περιοχή απέξω και ανακατωτά και σε ξεναγούσαν στα μπαρ της παραλιακής και στα άδυτα της mainstream νεοελληνικής διασκέδασης, που αν θες να τη γνωρίσεις πρέπει η αύρα να σε χτυπήσει έστω για διερευνητικούς σκοπούς.
Σοβαρά ξαναπήγαμε στη Γλυφάδα πια με την τραμ-εποχή, που έπαιζε ένα κίνημα νεανικού 50s πικ-νικ: καρό τραπεζομάντιλο, καλαθάκι και απαραίτητα θέση παράθυρο. Είχε καρτποσταλικό ενδιαφέρον, αλλά –στα σπάργανα τότε το Facebook– μάλλον η πρωτοβουλία πέρασε στα ψιλά γράμματα και έσβησε άδοξα. Στις παραλίες της Γλυφάδας κατέληγε για μπίρα ο κόσμος μετά τις συναυλίες, όπως εκείνες των Chemical Brothers και του Manu Chaο. Γενικά μπορείς να πεις ότι η κοσμικότητά της είναι ανοιχτή για όλους. Δεν το παίζει κάτι, δεν ψάχνει για κάποιο πρεστίζ παρότι διαθέτει εύρωστα ατού, όπως το γήπεδο γκολφ. Είναι αυτή που είναι.
Το οξύμωρο, που το αντιλαμβάνεσαι κατευθείαν, είναι ότι της λείπουν τα γκράφιτι και τα στένσιλ τη στιγμή που το σύγχρονο μητροπολιτικό της αέρα τον πιάνεις εύκολα και με τον καιρό γίνεται πιο ευδιάκριτος. Όχι, δεν είναι απαραίτητα τα γκράφιτι, απλώς το αποτύπωμα της κοινωνίας της δεν διαβάζεται κάπου από τον περαστικό.
Παράξενο γιατί οι Γλυφαδιώτες είναι παντού, εκφράζουν δυνατά την αγάπη για την πόλη τους σε φόρουμ και σε άρθρα. Έχουν μια ιδιαίτερη αδυναμία στην παλιά Γλυφάδα, εκείνη των παιδικών τους χρόνων που μπορεί να περιλαμβάνει το σινέ Μαϊάμι, είτε τις chopper έξω από το Easy Rider, μπιλιάρδο και φλιπεράκια στον Δαίδαλο, βραδιές στα Δειλινά, είτε το 2ο δημοτικό στην Άνω Γλυφάδα. Διότι το παλιό είναι όσο παλιό είσαι εσύ και δεν έχει σημασία αν γεννήθηκες στα 50s ή στα 90s. Άλλωστε οι αναμνηστικές εγγραφές της Γλυφάδας δημιουργούνται συνεχώς αφού προσθέτει αλλαγές αφήνοντας, πιθανόν επίτηδες, ρετρό πινελιές, όπου ακόμα και οι πολύ μικροί μπορούν να έχουν μεγάλες αναμνήσεις.
Διάσημες οικίες
Μια βόλτα στο κέντρο σού δίνει την εντύπωση ότι όλα είναι του κουτιού και ότι υπάρχει ένα brand name που στηρίζεται ακριβώς στο νεωτεριστικό στοιχείο. Η Γλυφάδα ακολουθεί τις εξελίξεις απτόητη και οι επιχειρήσεις έχουν να δείξουν από τα πιο μοντέρνα περιβάλλοντα. Όμως μία πιο προσεκτική ματιά, κάποια ανάμεσα στις βιτρίνες, κάποια στους μετόπισθεν δρόμους, θα σου δώσει διαφορετική άποψη αφού θα δεις και πινελιές του παρελθόντος. Σε αυτή την περίπτωση θα εντοπίσεις την κόκκινη πέτρα με την οποία κατασκευάστηκαν πολλές βίλες της περιοχής, και η οποία ερχόταν από το λατομείο της Βάρης το οποίο δεν υπάρχει πια. Φωτογραφικά αρχεία στοιχειοθετούν σπίτια πολύ ιδιαίτερα, όμως πολλά από αυτά δεν υπάρχουν πια. Ωστόσο σε μια βόλτα με αίσθηση από την κλασική παλιά Γλυφάδα, συναντάς:
Οικία Τσιτσάνη Στην ομώνυμη οδό, όπου εκεί ο Τσιτσάνης έγραψε μερικά από τα γνωστότερα τραγούδια του.
Οικεία Ζουρούδη Στην οδό Καραπάνου, από τις πιο γνωστές σχολές της Γλυφάδας. Από εκεί πέρασαν και οι αδερφές Μπρόγερ.
Οικία Νικολούδη Στην πλατεία Βεργωτή, που χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα της Στοάς Νικουλούδη του κέντρου της Αθήνας. Είναι απέναντι από τα Δελφίνια και πολύ χαρακτηριστική.
Βολτάροντας
● Έχει τις πιο πολλές επιλογές solarium, πλαστικής χειρουργικής από την υπόλοιπη Αττική.
● Στη στάση τραμ πάνω στην πλατεία, από τη μια χαζεύεις το βουνό, από την άλλη τον ανοιχτό ουρανό προς τη θάλασσα, κι έτσι δεν έχεις ένα αντικειμενικό στοιχείο για το αν αργούν οι συγκοινωνίες. Άσε που χάνεις λίγο την μπάλα και θυμίζει αποβάθρα πλοίου με θέα το Πήλιο.
● Συχνές αγγελίες για καθαρισμούς καμινάδας που δείχνουν ότι στην περιοχή υπάρχουν πολλά τζάκια.
● Τι νομίζεις ότι είναι το S.EX HOUSE και η τεράστια μαρκίζα δαπέδου με το δολάριο στη Γρ. Λαμπράκη; Έχασες. Είναι μαγαζί με είδη surf και sup. Πολύ suπερ.
Trivia ★
● 1/6 γιορτάζει η μεγαλύτερη εκκλησία της Γλυφάδας, η Αγία Τριάδα.
● Το μετρό στην Γλυφάδα θα φτάσει το 2025.
● Σύμφωνα με τα στοιχεία του δήμου, η Γλυφάδα έχει 34 πλατείες και παιδικές χαρές.
● Οι πολιούχοι της Γλυφάδας είναι οι Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη και η μέρα της γιορτής τους είναι αργία.
● Υπάρχει λεωφορείο 24ωρο που ενώνει τη Γλυφάδα με το Σύνταγμα. Φήμες λένε ότι τα βράδια της Παρασκευής οι επιβάτες από και προς είναι ντυμένοι στην πένα με την τελευταία λέξη της μόδας.
● Στο Γκολφ της Γλυφάδας θα βρείτε τον καλύτερο παίχτη της Ελλάδας, τον Βασίλη Κουμπάκη, ετών 17.
● Τα Αστέρια είναι παραλία της Γλυφάδας, που προηγουμένως ήταν «Αστήρ» και δεν πρέπει να συγχέεται με τον Αστέρα της Βουλιαγμένης.
Σαν γραμματόσημο vintage
● Υποστηρίζεται ότι στον Αστέρα ήρθε πρώτη φορά το surf και από εκεί έγινε γνωστό.
● Ταξίδι στο χρόνο το λεύκωμα του Θωμά Δρίσκου, με 168 σελίδες και πολύ φωτογραφικό υλικό, μιλά για χορευτικά κέντρα, φυσικές καλλονές, ντισκοτέκ, βερμούτ, τζουκ μποξ και τις φανς του Γιάννη Βογιατζή. Πόσο πιο vintage;
● Για ενδυμασίες μπάνιου, καπέλα μπορσελίνα και αριστοκρατία εποχής μιλούν οι παλιοί, πολλοί από τους οποίους έχουν και ντοκουμέντα από το πάρτι της Βουλιαγμένης του Λουκιανού. Ζήλεψε κανείς;
● Τα Αστέρια κατασκευάστηκαν το 1957-59 και μπορούσαν να ψυχαγωγήσουν μέχρι και 5.000 άτομα και να φιλοξενήσουν 200.
● Η πρώτη κάβα της Γλυφάδας άνοιξε το 1952 με την επωνυμία κάβα Αντωνιάδη στη συμβολή των οδών Δουμάκη και Λαζαράκη και το 1960 μεταφέρθηκε στην πλατεία Εσπερίδων όπου και έκλεισε το 1987. Οι ντόπιοι θυμούνται κούτες από Metaxa να φτάνουν σωρηδόν.
● Το 1927 o «Aστήρ» Γλυφάδας πρωτοστάτησε μαζί με τη Βούλα και τη Βουλιαγμένη στην επίσημη καθιέρωση των μπάιν μιξτ, δηλαδή των μεικτών μπάνιων στην Αθήνα, ενώ για παράδειγμα στο Φάληρο έγινε πολύ αργότερα.
● Από το 1965 στο εστιατόριο Αφροδίτη γίνονταν τα Καλλιστεία. Περιμένουμε να μας υποσχεθούν ανάπλαση.
Ανακοίνωση
«Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη φάση των εργασιών καθαρισμού και των πέντε ακτών του Δήμου Γλυφάδας. Μετά από εντατική προσπάθεια –και παρά το αντίξοο περιβάλλον που δημιουργούν οι ευρύτερες εξελίξεις– η δημοτική αρχή Γλυφάδας παραδίδει τις παραλίες καθαρές τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους επισκέπτες της πόλης. Ο καθαρισμός θα συνεχιστεί καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού και θα περιλαμβάνει τόσο την περισυλλογή των απορριμμάτων όσο και την αποψίλωση του περιβάλλοντος χώρου και τη συντήρηση του πρασίνου».
Σινεμά ο Παράδεισος
Για τα αυγουστιάτικα βραδάκια η Γλυφάδα είχε φέτος σινεμά. Μια πρωτοβουλία που πήρε ο δήμος της περιοχής και καθώς φαίνεται θα παίξει και του χρόνου: Ένα ενδιαφέρον πρόγραμμα με κινηματογραφικές προβολές σε υπαίθριους χώρους και σε ορισμένες από τις πιο ωραίες «γωνιές» της Γλυφάδας για όλο τον Αύγουστο. Γνωστές ταινίες του ελληνικού και παγκόσμιου κινηματογράφου προβλήθηκαν σε πλατείες και άλλους δημοτικούς χώρους, με την είσοδο να είναι ελεύθερη για όλους. Τα τυχερά σποτ ήταν η Πλατεία Ευρυάλης, η 4η Μαρίνα Γλυφάδας, το 6ο Δημοτικό, η Πλατεία Καραϊσκάκη, η Πλατεία Μακεδονίας, ο Άγιος Νικόλαος, η Αγία Τριάδα, η Πλατεία Κονίτσης, το 5ο και 16ο Δημοτικό, ο Άγιος Παύλος και ο Αγιος Τρύφωνας. Εξαρχής το πρόγραμμα σχεδιάστηκε έτσι ώστε να υπάρχει διασπορά χώρων και να συμπεριλαμβάνει όλες τις περιοχές της Γλυφάδας με ταινίες ποιότητας για όλα τα γούστα. Εννοείται ότι δεν είναι μόνο για Γλυφαδιώτες, οπότε σημείωσέ το για να πας και εσύ του χρόνου.
10 λόγοι που σε κάνουν περήφανο Γλυφαδιώτη
Δεν κάνει κρύο στη Γλυφάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ…
● Εκτιμώνται τα παγκάκια, καθώς μπορείς να ξαποστάσεις, αλλά κυρίως εκτιμώνται τα φλατ φαρδιά πεζοδρόμιά της.
● Ναυτικές ελαφρές ζακετούλες ή φουτεράκια είναι τα απαραίτητα αξεσουάρ της κατοίκων. Τρόπος χρήσης: να πέφτει στην πλάτη. Είναι κάτι σαν κώδικας.
● Τα τραπεζάκια στα καφέ εξαφανίζονται από ξενομερίτες πριν προλάβεις να τα εντοπίσεις.
● Αρχίζει η «κάθοδος των Βορείων». Από την άνοιξη και μετά όλοι οι φίλοι προθυμοποιούνται να έρθουν να σε δουν στα μέρη σου, χωρίς συμβιβασμούς. Από ανατολικά και δυτικά προάστια, η Ποσειδώνος γίνεται… δέκα τσιγάρα δρόμος.
● Η παραλιακή έχει κόσμο νύχτα μέρα και η κάθε στιγμή έχει τις δικές της ενδυματολογικές απαιτήσεις. Στη Γλυφάδα σφιγομετράς πόσο έπιασε το λανσάρισμα της μόδας φέτος.
● Η περιοχή χτυπάει πρωτιά στην ταχύτητα μαυρίσματος. Καλά-καλά δεν μπήκε ο Μάιος και το μπρονζέ δερματάκι είναι ο κανόνας.
● Ξεσκεπάζονται τα cabrio όλο το χρόνο. Σε κάθε φανάρι μπορείς να ακούσεις τις μουσικές προτιμήσεις του καθενός και να διαλέξεις.
● Διαστάσεις Μαϊάμι παίρνει ο παραλιακός πεζόδρομος της Γλυφάδας, καθώς γίνεται το αδιαχώρητο. Τυπάκια κάνουν ποδήλατο, jogging, roller.
● Η περατζάδα μυρίζει αντηλιακό, παγωτό, σινεμά και ευκάλυπτο σχεδόν όλο το χρόνο, εκτός ίσως από τα Χριστούγεννα.
● Σούσι, American burgers, μπουρίτος, πίτσα, μοριακή κουζίνα… ό,τι θέλεις θα το βρεις.
● Τρεις τοπικές εφημερίδες έχει η Γλυφάδα όπου θα βρεις πολλές πληροφορίες. «Βήμα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», «Ο Παλμός της Γλυφάδας – Παλμόραμα», «Glyfada Free Press».
Το γλυπτό θέατρο της Αιξωνής
Σε λίγους έχει να πει κάτι η λέξη Αιξωνή, και όμως ήταν το όνομα του Δήμου Γλυφάδας παλιά. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ότι στα όρια της σημερινής περιοχής βρισκόταν το αρχαίο θέατρο του Δήμου Αιξωνέων και από τις πηγές μαθαίνουμε ότι εκεί έχουν διδαχθεί οι πρώτες παραστάσεις των έργων του Σοφοκλή. Ωστόσο, το αρχαίο αυτό θέατρο ουδέποτε βρέθηκε σε ανασκαφές. Μάλιστα η εξαφάνισή του αποτελεί μυστήριο. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας του ’80, στη θέση που βρισκόταν το αρχαίο θέατρο φτιάχνεται το γλυπτό και πανέμορφό θέατρο Αιξωνής και λειτουργεί από το 1992. Βρίσκεται χαμηλά στον Υμηττό και μοιάζει σχεδόν σαν να ξεπήδησε από λατομείο. Παρόλα αυτά οι κάτοικοι της Γλυφάδας επιμένουν ότι έχουν παρέλθει οι ένδοξες στιγμές του θεάτρου, εντοπίζουν σημεία εγκατάλειψης και τα τελευταία χρόνια απαιτούν μεγαλύτερη αξιοποίησή του θεωρώντας ότι τα λίγα πολιτιστικά του δρώμενα δεν αντικατοπτρίζουν το μέγεθος του θεάτρου. Η προβολή του θα φέρει σίγουρα περισσότερο κόσμο στη Γλυφάδα.
Test yourself – Από το Facebook group
Σίγουρα είσαι παλιός Γλυφαδιώτης αν…
* …Έχεις κάνει κοπάνα για καφέ στο OLYMPIC…
*Έχεις ανέβει τις σκάλες του ΔΑΙΔΑΛΟΥ κι έχεις κατέβει του NUMBER ONE για μπιλιάρδο, φλιπεράκια και μπλιμπλίκια….
* Το όνομα ΜΠΑΧΑΣ ή ΜΠΑΧΑΜΠΟΥΑΣ δεν σου είναι άγνωστο (να ’σαι καλά εκεί μακριά που είσαι)
* Δε σου είναι επίσης άγνωστα τα: Βωβώ, Δικαιάκος, Παπαχριστόπουλος, Μπερδέκλης, Τσιμάρας, Σωτηρίου, Αλέξης κλπ…
* Έχεις φάει πόρτα στο BBG και στο BITSOULA καθότι πιτσιρικάς και ασυνόδευτος και αργότερα που μεγάλωσες… έχεις χορέψει, φλερτάρει, καμακώσει και πιει μέχρι πτώσεως στα εν λόγω.
* ΕΣΠΕΡΙΔΕΣ και ΑΝΤΖΕΛΑ? Είμαι σίγουρος ότι έχεις περάσει απ έξω αλλά για το ότι έχεις μπει… δεν κόβω το χέρι μου.
* Σίγουρα τα έχεις πιει στο ALEX, στο SPIDERS, στην ASTARTI.
* Ε… δεν μπορεί, και το «μεσαίο» MOONSHINE θα το έχεις επισκεφτεί.
* Καλά… για ΑΛΙΜΟ και για PLAZA δε σου λέω τίποτε… πόσους φραπέ να έχεις πιει εκεί άραγε;
* Θυμάσαι AMERICAN TOAST 100% αλλά και τον ΑΙΝΟ απέναντι ακριβώς και φυσικά το QUEEN.
* Έχεις δει ταινιάρες στο ΚΟΓΚΟ, στο ΡΙΟ και στο ΑΡΙΑΝ… Ε ρε, τα hotdog στο RIO ε;
* Σίγουρα θυμάσαι ΗΒΗ και ΒΕΝΕΤΣΙΑ… αν και αμφιβάλλω ότι ήσουν θαμώνας.
* Ίσως να ήμασταν στην ίδια παρέα που ξεκίνησε με «όποιο μεταφορικό μέσο» από την πλατεία, για το πάρτι του Λουκιανού στη Βουλιαγμένη και ίσως πάλι να είδαμε μαζί τον Παύλο στην πλωτή εξέδρα, απέναντι από το παλιό Δημαρχείο σε ένα από τα τελευταία live του.
* Έχεις δει Γλυφάδα – Τερψιθέα στο «κλειστό» …για να μη σου πω ότι έχεις τσαμπουκαλευτεί κιόλας με τον Τερψιθιώτη κολλητό σου. Και αν δεν έχεις τσαμπουκαλευτεί με αυτόν… έχεις σίγουρα με κάποιον Φαληριώτη.
* Καλαααά… έχεις πάει σε χοροεσπερίδες της 3ης Λυκείου ουκ ολίγες φορές (και κοίτα τώρα που δεν θυμάμαι πως έλεγαν την disco στη Βούλα)
* Μπας και θυμάσαι και το YURI’S ή το ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ; Θεός είσαι!!!!
Σημεία στίξης
Θαυμαστικό. Στο 111 της Ποσειδώνος το κτίριο μοιάζει με μεγάλο παλάτι. Πραγματικά ξεχωρίζει. Το έφτιαξε ο αρχιτέκτονας Ηλίας Μπαρμπαλιάς και καλύπτει μια επιβλητικά μεγάλη επιφάνεια. Στην είσοδό του δεν θα βρεις κανένα διακριτικό να σε ενημερώνει για τη χρήση του κτιρίου. Σήμερα στεγάζεται η αραβική κατασκευαστική εταιρεία και είναι τα γραφεία του αραβικού ομίλου Olayan. Μικρότερης κλίμακας αλλά πολύ ενδιαφέρον είναι το κτίριο που στεγάζει στο ισόγειο την Aegean Balkan Bank και ναυτιλιακές στους άλλους ορόφους. Λόγω υλικού και χρώματος η πρόσοψή του σου δίνει την εντύπωση ότι το κτίριο είναι μολυβένιο (ναι, σαν το στρατιωτάκι). Τον αρχιτέκτονα δεν μπορέσαμε να τον βρούμε, ακόμη όμως γνωρίζουμε ότι είναι ιδιοκτησία της οικογένειας Μαρτίνου οπότε είμαστε σε καλό δρόμο.
Εισαγωγικά. Όπως στρίβεις για πλατεία, επί της Ποσειδώνος, μεγάλο κτίριο με στοιχισμένα σε κάθετη διάταξη γυάλινα παράθυρα σαν «φινιστρίνια». Λίγο παιδί να έχεις μέσα σου, θα σου θυμίσει το παλιό επιτραπέζιο Σκορ 4. Εκείνο που τοποθετούσες κίτρινα και κόκκινα πούλια με σκοπό να βάλεις τέσσερα του ίδιου χρώματος στη σειρά, προλαβαίνοντας τον αντίπαλο, θυμάσαι; Αλήθεια, μοιάζει.
Ομοιωματικά. Πολλοί οίκοι ευγηρίας σε κεντρικά και μη σημεία, όλοι με μεγάλες μαρκίζες. Ο πιο ωραίος, με άποψη καθώς φαίνεται για την τέχνη, είναι αυτός στη Γρ. Λαμπράκη 25, καθώς κομμάτι της πρόσοψής του μοιάζει με πάτσγουορκ το οποίο δεν έχουμε εξακριβώσει αν φαίνεται καλύτερα από απέναντι στο πάρκινγκ ή όταν το κοιτάς ακριβώς από κάτω, ισορροπώντας στις στρογγυλές πέτρες του γκαζόν σαν κατάσκοπος. Είναι ακριβώς δίπλα στο φωτεινό δολάριο. Υποψήφιο σε περίπτωση ανάγκης.
Κόμμα. Παγκάκια παντού, χτιστά, ξύλινα, σιδερένια, είτε κεντρικά στο εμπορικό κέντρο, είτε απόμερα. Ιδανικά για να κάνεις μια στάση, να πάρεις μια ανάσα ή – γιατί όχι– καιρού θέλοντος να αράξεις με το αφέψημά σου. Επί της Δημάρχου Αγγέλου Μεταξά θα δεις καμιά φορά 3 κορίτσια, αυτοσχέδιο συγκρότημα που παίζουν φλάουτο και τραγουδάνε χιτάκια της εποχής.
Παρένθεση. Ο πιο πράσινος δρόμος, που διακόπτει τον αστικό στοχασμό σου και που σε βγάζει λίγο από το ίδιο τοπίο σου, είναι η οδός Λαζαράκη. Πρώτα ήταν τα δέντρα με τους κορμούς που λυγίζουν ευλαβικά πάνω από το πεζοδρόμιο και μετά ο (μίνι) ποδηλατόδρομος. Σε κάθε περίπτωση αναμένουμε ότι αυτή η ευχάριστη παρένθεση θα επιμηκυνθεί, καθώς οι ποδηλατικές εκδρομές που ξεκινούν από την Άνω Γλυφάδα τις Δευτέρες κερδίζουν όλο και περισσότερο κοινό.
Ερωτηματικό. Ποτέ δεν ξέρεις πότε φτάνεις Γλυφάδα, πάντα σου φαίνεται πιο μακριά απ’ ό,τι στα αλήθεια είναι. Ορόσημο η γέφυρα του Άγιου Κοσμά και οι ευκάλυπτοι που αρχίζουν να μυρίζουν διαπεραστικά πια όταν φύγει ο βαρύς χειμώνας.
Αποσιωπητικά. Χτιστά παγκάκια, σε σχήματα διάφορα στη Γρ. Λαμπράκη, θυμίζουν ιμάντες αεροδρομίου που φέρνουν τις αποσκευές. Θέλοντας και μη ο νους σου πάει στο Ελληνικό, τότε που προσγειωνόσουν και το καυσαέριο της τουρμπίνας μπερδευόταν με την υγρασία της θάλασσας και εσύ αναφωνούσες ευτυχής: Αθήνα!
Τελεία και παύλα. Η παραλία απέναντι από τα Δελφίνια είναι το πιο ωραίο άραγμα. Εκεί κάνουν παρτάκια οι πρόσκοποι και γλυκές αγκαλίτσες τα ζευγάρια.
Υπάρχει πρόβλημα;
Μια πρωτότυπη εφαρμογή έχει θέσει σε λειτουργία ο Δήμος Γλυφάδας όπου μπορείς να αναφέρεις μια βλάβη στην περιοχή χωρίς πολλές-πολλές διαδικασίες. Σε στάσεις, φωτισμό, κάδους μπλε και πράσινους. Μπαίνεις στην πλατφόρμα, αναφέρεις το πρόβλημα και είσαι ok. Αν αναρωτιέσαι για τη γραφειοκρατία, μπορείς να παρακολουθείς την εξέλιξη της αίτησής σου. Τη νέα και περίφημη εφαρμογή βρίσκεις στο glyfada.fixmycity.today. Εύγε!
Υδροναύτες
Ανάμεσα σε 40 φορείς και συλλόγους της περιοχής, σου τραβά το ενδιαφέρον το περίεργο όνομα Υδροναύτες. Η πρώτη σκέψη σού βγάζει μια κάσκα και κάτι παραμυθένιο. Δεν διαφέρει και πολύ. Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Υδροναύτες», από το 2010, είναι ένας ανεξάρτητος καταδυτικός φορέας και διοργανώνει εθελοντικές υποβρύχιες δραστηριότητες με σκοπό να διαφυλάξουν το βυθό. Είτε έχεις καταδυτικές γνώσεις είτε όχι μπορείς να συμμετάσχεις.
Από ψηλά
Ίσως να έχεις παρατηρήσει εκείνο το εκκλησάκι που μοιάζει με κυκλαδίτικο και το βλέπεις από τη στάση του τραμ. Είναι στη νότια πλευρά του Υμηττού που βλέπει Αργοσαρωνικό, πάνω από τη Γλυφάδα. Είναι ο Προφήτης Ηλίας και κάθε 19 & 20 Ιουλίου οι Γλυφαδιώτες ανεβαίνουν εθιμοτυπικά και πιστά. Η διαδρομή διαρκεί περίπου μία ώρα. Στην αρχή είναι ανηφορικά, μετά ή ισιώνει ή εσύ έχεις πάρει το «κολάι» και δεν νιώθεις πια. Όπως και να έχει, η θέα σε αποζημιώνει και δεν είναι απαραίτητο να περιμένεις τον Ιούλιο για να πας. Για κάποιους η πεζοπορία αυτή προκαλεί χαλάρωση και άδειασμα της σκέψης.
ΚΑΛΛΙΣΤΩ ΓΟΥΝΑΡΗ – athensvoice.gr
Φωτό: Βαγγέλης Τάτσης