Δημήτρης Παπανικολάου: Σταμάτησε την κίνηση στη Βάρης – Κορωπίου για να σώσει ένα παιδί με αυτισμό που έπαθε κρίση

Το ότι ο Δημήτρης Παπανικολάου ήταν σπουδαίος παίκτης το ξέραμε, όμως, εδώ και χρόνια, μας αποδεικνύει με κάθε ευκαιρία πως είναι και σπουδαίος άνθρωπος.

Εδώ και αρκετό καιρό έχει βγει μπροστά για τα θέματα του αυτισμού, με τον άλλοτε παίκτη των Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού να σώζει ένα παιδί ο οποίος έπαθε κρίση στη μέση του δρόμου.

Το περιστατικό, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Νίκος Συρίγος, έγινε στην Βάρης – Κορωπίου, με τον Δημήτρη Παπανικολάου να αντιλαμβάνεται την κρίση και να… ξαπλώνει δίπλα στο παιδί ώστε να το ηρεμίσει! Πηγή: sportal.gr

“Μεσημέρι Κυριακής στη Βάρης- Κορωπιου. Ένα παιδί είναι ξαπλωμένο στη μέση του δρόμου. Μοιάζει να έχει πάθει κρίση επιληψίας. Τα αυτοκίνητα περνούν πλάι του. Κινδυνεύει. Κανεις δεν ξέρει τι να κάνει. Δυστυχώς. Ο Δημήτρης Παπανικολαου ειναι λίγα μέτρα πιο πίσω. Κατεβαίνει από το αυτοκίνητο. Ζηταει απο τους άλλους οδηγούς να σταματήσουν την κυκλοφορία και να τον αφήσουν μόνο του με το παιδί. Πλησιάζει το παιδί. Αντιλαμβάνεται ότι είναι μια από τις κρίσεις ανθρώπου που βρίσκονται στο φασμα του αυτισμού. Ξαπλώνει πλαι του. Μιλάνε για τις ομάδες… Μπαίνει στον κόσμο του και τον ηρεμεί. «Παμε τώρα λίγο στην ακρη γιατί εδώ φοβάμαι ότι θα με πατήσει κάνα αυτοκίνητο», του λέει. Ο μικρός πείθεται. Να πάει στην ακρη για το χατίρι του φίλου του. Όλα καλά. Τυχερός ο μικρός. Πιο τυχεροι εμείς που έχουμε τον Μητσο… Συγγνώμη ρε φίλε που το ανεβάζω. Ξέρω ότι δεν γουστάρεις. Αλλά να, αφού μου είπες την ιστορία πίσω από τις φωτό που μου έστειλε ένας κοινός φίλος μας που ήταν εκεί, είπα να την μοιραστώ μπας και την επόμενη φορα ξέρουμε, εμείς οι άσχετοι, τι να κάνουμε… Σαν πρώτη αντίδραση. Σαν πρώτη βοήθεια. Σαν το φιλί της ζωής. Τον φίλο της ζωής. Δημητρό πόσο πολύτιμος μας είσαι… Βάλτε μάθημα στο σχολείο τι πρέπει να κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις. Δεν φτάνει ο Δημήτρης. Πιτσιρίκο μου συγγνώμη που δεν ξερουμε… θα μάθουμε !”

H ανάρτηση του Δημήτρη Παπανικολάου:

“Σήμερα μιας και έγινε ήδη γνωστό, αφού ήμασταν σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας για 10 περίπου λεπτά, είδα έναν νεαρό πεσμένο στο έδαφος και να μην δέχεται ενήλικες να τον ακουμπάνε καθώς προσπαθούσαν να τον τραβήξουν στην άκρη. Κοίταξα αν υπάρχει αίμα τριγύρω η όχημα τρακαρισμένο και δεν είδα. Έριξα μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη να κρίνω αν μπορώ να βοηθήσω η αν θα προκαλέσω πολύνεκρο. Είχα καταλάβει ότι πρόκειται για αυτισμό χαμηλής λειτουργικότητας σε κρίση.
Είπα να φύγουν όλοι απο γύρω μου και να σταματήσουν με ένα τρίγωνο πιο πίσω τα αυτοκίνητα γιατί ήξερα ότι θα χρειαστεί χρόνος να τον πάρω απο εκεί, μιας και όταν κάποιος είναι σε κρίση, εκτός των άλλων πολλαπλασιάζονται οι δυνάμεις του.
Ξαπλώσαμε.μαζί στην άσφαλτο αρχικά χωρίς να τον ακουμπήσω καθόλου και μπήκα στον κόσμο του.
Όταν κατάλαβα οτι ήταν έτοιμος και ότι με εμπιστεύεται του ζήτησα να με πιάσει απο το μπράτσο να πάμε στην άκρη.
Είναι σημαντικό να είστε ενημερωμένοι. Και ελπίζω οτι σε περιπτώσεις τέτοιες που θα κληθεί το ΕΚΑΒ η η Αστυνομια να είναι εκπαιδευμένοι στον αυτισμό.
Θερμή παράκληση μην τα βάλετε ελαφρά τη καρδία με τους γονείς του Παιδιού. Πολλές φορές είναι δύσκολες καταστάσεις αυτές που πρέπει να διαχειριστούν.
Τέλος θα κλείσω με κάτι που έχει πει ο Τάσος Λειβαδίτης.
Κι όταν δεν πεθαίνουμε ο ένας για τον άλλο, είμαστε κι όλας νεκροί.
Κινδυνέψαμε ναι, αλλά σήμερα θα κοιμηθούμε καλύτερα.”