Νίκος Δένδιας: Αύριο το βράδυ ο Έλληνας πρόξενος θα είναι σε έδαφος της ΕΕ
«Πρόκειται για μια μαύρη ώρα» ανέφερε σχετικά με τη σκιά που ρίχνει στην Ευρώπη η σύρραξη στην Ουκρανία ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας κατά την παρέμβασή του στη συζήτηση της «Κύρωσης της Συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της κυβέρνησης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων σχετικά με την κοινή συνεργασία στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα και των ρηματικών διακοινώσεων σχετικά με το ελληνικό πρωτότυπο κείμενο της Συμφωνίας».
Για τον πρόξενο
Ενημερώνοντας για την επιστροφή του γενικού πρόξενου Μανώλη Ανδρουλάκη από τη Μαριούπολη, ο υπουργός εκτίμησε πως μέχρι αύριο το βράδυ θα έχει περάσει σε έδαφος της ΕΕ, καθώς χθες ήταν καθ’ οδόν προς τη Ζαπορίζiα αλλά η πόλη βομβαρδίστηκε και χρειάσθηκε να τροποποιηθεί η διαδρομή τους.
Απαντώντας στο ερώτημα που έθεσαν βουλευτές τής αντιπολίτευσης για το «εάν η χώρα μας προσπάθησε να περιορίσει τις συνέπειες για τους ομογενείς» ανέφερε ότι «είχαμε προειδοποιήσει και τους Έλληνες υπηκόους και την ομογένεια» και παρέπεμψε στις ανακοινώσεις του ΥΠΕΞ που έγιναν στις 11, 14 και 24 Φεβρουαρίου που «ζητούσαμε να φύγουν από την χώρα», ενώ υπενθύμισε πως και ο ίδιος επισκέφθηκε τόσο τη Μαριούπολη όσο και τη Μόσχα.
Για τις επιχειρήσεις εκκένωσης
Σημείωσε ότι «μέχρι τώρα, έχουμε οργανώσει πέντε επιχειρήσεις εκκενώσεων και ελπίζουμε να καταφέρουμε και μια έκτη» και προσέθεσε πως «είναι μια τραγική στιγμή και το ελάχιστο που οφείλουμε όλοι είναι να έχουμε απόλυτη σοβαρότητα».
Περεταίρω, επισήμανε πως «οι βασικές αρχές με τις οποίες κινείται η εξωτερική μας πολιτική και πορευόμαστε βασίζονται: στο ανθρωπιστικό δίκαιο, στο απαραβίαστο της εδαφικής ακεραιότητας, στη συμμόρφωση προς τους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους μετέχει ΝΑΤΟ και ΕΕ».
Η Ελλάδα, όπως τόνισε ο κ. Δένδιας και μεταδίδει το ΑΠΕ, «ασκεί μια ευρύτερη πολιτική, όχι εκτός των αρχών της» και επισήμανε πως είναι «προφανές ότι οι ανάγκες της χώρας σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης μεταβάλλονται, όπως έχουν αλλάξει και οι ιστορικοί μας συνομιλητές και δεν μπορεί να παραμείνει στα δεδομένα της δεκαετίας του ’80 γιατί αυτό θα ήταν μέγας στρουθοκαμηλισμός».