(Κυριακή, 4 Μαΐου στις 7:30 μ.μ.)  Παρουσίαση του βιβλίου του στιχουργού Λευτέρη Χαψιάδη, στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου Αλίμου (Λ.Ιωνίας 96 – Άνω Καλαμάκι)

ΟΜΙΛΗΤΕΣ :ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ,ΧΑΡΗΣ ΠΑΣΒΑΝΤΙΔΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ,ΜΑΙ ΡΗ ΠΕΤΡΟΥΤΣΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΡΙΑ-ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ, ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΗΣΥΧΟΣ -ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ-ΠΟΙΗΤΗΣ-.ΔΡ.ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΑΨΙΑΔΗΣ

«Ενας αλήτης άγγελος» για το ελληνικό τραγούδι

Πλήθος πληροφορίες, άγνωστες στον πολύ κόσμο, για “μυθικά πρόσωπα” της λαϊκής μουσικής, περιλαμβάνει το νέο μυθιστόρημα για το ελληνικό τραγούδι (και όχι μόνο), του γνωστού στιχουργού

Τόχω ήδη πει και στον ίδιο το Λευτέρη Χαψιάδη, το βιβλίο του “ ΄Ενας αλήτης άγγελος”, είναι ένα εκπληκτικό βιβλίο, με πολύ καλό γράψιμο, χωρίς φλυαρία, αφού σ΄όλα τα κεφάλαια η κάθε παράγραφος έχει κάτι να πει, που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Εδώ νομίζω είναι και ένα από τα βασικά στοιχεία για την επιτυχία του. ΄Εχοντας μια πετυχημένη θητεία, για χρόνια στον καλό, ποιοτικό στίχο, ο Λευτέρης είναι σπουδαίος μάστορας στον “περιεκτικό, συμπυκνωμένο λόγο”.

Το άλλο σημαντικό στοιχείο, είναι ότι δίνει πλήθος πληροφορίες, άγνωστες στον πολύ κόσμο, για “μυθικά πρόσωπα” της λαϊκής μουσικής, δημιουργούς, με τους οποίους έχει συνεργαστεί.

Είναι ένα μυθιστόρημα, αυτοβιογραφικό, που περιγράφει όμως, ρεαλιστικά γεγονότα από την γνωριμία και την πολύχρονη επαφή του με γνωστές προσωπικότητες του πενταγράμμου, παρουσιάζει δηλαδή, μια σειρά από βιογραφίες, με πολλά άγνωστα ως τώρα στοιχεία, όπου όμως, προσθέτει και τα πολύ ενδιαφέροντα δικά του σχόλια.

Το “εύρημα” του Λευτέρη Χαψιάδη, να παρουσιάζει τον ήρωά του το Λέλο, ως τον άγγελο που επέστρεψε από τον παράδεισο, με άδεια ενός μήνα, στη γη, του επιτρέπει να κινείται με άνεση ανάμεσα στη… μεταφυσική και τον ρεαλισμό και όσα δεν λέει ο ίδιος στις περιγραφές του, αποδίδονται σε άλλα πρόσωπα, ήδη “αγγέλους” ή και στον ίδιο τον… ΄Αγιο Πέτρο, που έχει θέση και στους στίχους του “Μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία…”.

Γράφει με πολλή αγάπη και θαυμασμό για το Λευτέρη Παπαδόπουλο, το Χρήστο Νικολόπουλο, το Γιώργο Νταλάρα και άλλους σπουδαίους δημιουργούς. Για το Στέλιο Καζαντζίδη λέει ότι “ήταν θεός και δεν το ήξερε”. Για όλους αυτούς και πολλούς άλλους, αναφέρει μια σειρά από άγνωστα περιστατικά.

Γράφει ακόμη για τα παρασκήνια του τραγουδιού, για τις οικονομικές δυσκολίες μιας άλλης εποχής των ανθρώπων του τραγουδιού, γράφει για τους Πόντιους, αλλά και για την καθημερινή ζωή των φιλάθλων, για τους φυλακισμένους με αναφορές στον Ηλία Πετρόπουλο. Γράφει ακόμη, για τους “λευτεριστές”, αλλά και για το χωριό του, τα Κοίλα Εβρου, τον… επίγειο Παράδεισο!

Η ανθρωπιά, το φιλότιμο και η ευαισθησία του Πόντιου, είναι διάχυτη σ΄όλο το βιβλίο, όπου γίνονται ξεχωριστές αναφορές σε πολλά, γνωστά τα περισσότερα, πρόσωπα, που έχουν σημαδέψει σ΄όλη την ως τώρα πορεία του το Λευτέρη Χαψιάδη.

Παρά το γεγονός ότι αποφεύγει ο Χαψιάδης να αναφέρεται στην πολιτική, ωστόσο από τα γεγονότα που περιγράφει, ειδικά της 10ετίας του 60, δίνει ανάγλυφη την εικόνα του αστυνομικού κράτους και εστιάζει σε γεγονότα της παιδικής του ηλικίας, που τον σημάδευψαν, με τις διώξεις “για ψύλλου πήδημα”, των δημοκρατικών πολιτών και τα “προειδοποιητικά” πρόστιμα του χωροφύλακα.

΄Ενα ακόμη στοιχείο που ξεχωρίζει είναι ότι “τσακίζει κόκκαλα” το χιούμορ του. Περιγράφει ξεκαρδιστικά περιστατικά απ΄την παιδική του ηλικία, από το καφενείο του χωριού, όπου έμπαινε στις συζητήσεις των μεγάλων και με την περιέργειά του και τις αναπάντεχες ερωτήσεις του… τα έκανε μαντάρα!

Παραθέτει τις φοβερές ατάκες της παρέας, στην εφηβεία του, αλλά και τα φοιτητικά του χρόνια στην Πάτρα, μέχρι και τα απίστευτα περιστατικά με ποδοσφαιρικούς παράγοντες, αλλά και επιχειρηματίες νυχτερινών κέντρων, που ο Λευτέρης Χαψιάδης, “φωτίζει” πλευρές του χαρακτήρα τους, συνθέτοντας για τον καθένα, κανονικό “ψυχογράφημα”!

Λέει π.χ. για κάποιον παράγοντα, που ενώ δεν μιλά καμμιά ξένη γλώσσα, σύχναζε στο “Βυζαντινό” του Χίλτον και άνοιγε ξενόγλωσσες εφημερίδες… τάχα πως διάβαζε διεθνή γεγονότα και οικονομικές αναλύσεις! Και όταν τον ρώτησε, γιατί κρατά την ξενόγλωση εφημερίδα, πήρε την απάντηση ότι το κάνει για … επικοινωνιακούς λόγους, έτσι για να βλέπουν οι άλλοι ότι δεν είναι όποιος κι όποιος…

Κάπου μιλάει για ένα μπλόκο στην εθνική οδό, με την απεργία των αγροτών, που ο ήρωας του σαν άλλος πολυμήχανος Οδυσσέας, συμπαρίσταται στους αγρότες που έκλεισαν το δρόμο και… καταφέρνει να τους κάνει να υποχωρήσουν και ν΄ανοίξουν προσωρινά το μπλόκο για να περάσουν, μόνο αφού ακούν να φωνάζει ρυθμικά το… σουρεαλιστικό σύνθημα, βγαλμένο από τη ζωή των φιλάθλων… “Αγρότη πεινάς, κλπ κλπ” όπου μπλέκει και ο… Πειραιάς! Η βωμολοχία που βγαίνει αυθόρμητα, στη σωστή στιγμή στα γραφτά του Χαψιάδη, όχι μόνο δεν ενοχλεί, αλλά “χρωματίζει” το κείμενο.

Είναι “απίστευτος” ο φίλος του γιατρός, που, για κάθε πάθηση που εντοπίζει στους ασθενείς του, μαζί με τα φάρμακα συνιστά και… αντίστοιχα τραγούδια! Ειδικά για τα ψυχικά νοσήματα συνιστά μόνο αγχωλυτικά τραγούδια!

Τόσο στην περιγραφή, όσο και στις έξυπνες επισημάνσεις θυμίζει, σε πολλά σημεία, τον “πρόεδρο”(!), το Λευτέρη Παπαδόπουλο! Το πρότυπο του Λευτέρη Χαψιάδη, είναι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, μέγας δάσκαλος και φίλος, που ο συγγραφέας, δεν παραλείπει αυτό να το τονίζει σε κάθε ευκαιρία.

“ Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος είναι ο άνθρωπος που με μάγεψε. Η ζωή μου καθορίστηκε κυριολεκτικά από τους στίχους του και η αγάπη μου γι αυτόν με τράβηξε προς την Αθήνα”, σημειώνει στο βιογραφικό του ο Χαψιάδης.

Και παρακάτω: “ Ως φοιτητής στη Βιολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πάτρας, ασχολήθηκα με τη μελέτη του ρεμπέτικου τραγουδιού και ευτύχησα να γνωρίσω τους περισσότερους εκπροσώπους του. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που βρέθηκα σε μια γενιά, που συνάντησε τόσο σημαντικούς ανθρώπους. Πρόλαβα και είδα τον Τσιτσάνη ζωντανό και τον Μίκη Θεοδωράκη με το Μάνο Χατζηδάκι να οδηγούν το τραγούδι στον ουρανό. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος όμως, ήταν για μένα ο δημιουργός του Σύμπαντος” .

Το βιβλίο του Λευτέρη Χαψιάδη “’Ενας αλήτης άγγελος” – Μυθιστόρημα για το ελληνικό τραγούδι, 363 σελίδες, με εξώφυλλο εικαστικό της Κ. Μακρή, είναι των εκδόσεων “Γραφίς” και είναι το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα, μετά το “ Η ζωή μου τραγούδι, το τραγούδι ζωή”.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ – ethnos.gr