Eλληνικό: Πέθανε σε ηλικία 87 ετών ο αρχιτέκτονας Ανδρέας Δάνος

Την Τρίτη (23/4) στις 11:30 στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών θα πραγματοποιηθεί η πολιτική κηδεία του Ανδρέα Δάνου, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή την περασμένη Παρασκευή σε ηλικία 87 ετών.

Αντί στεφάνων η οικογένεια του Ανδρέα Δάνου παρακαλεί να γίνει δωρεά στους Γιατρούς χωρίς Σύνορα ή στη μη κυβερνητική οργάνωση «Solidarity Now».

Ο Ανδρέας Δάνος, είχε σπουδάσει στο ΕΜΠ και άσκησε την αρχιτεκτονική για πολλά χρόνια με ευαισθησία και δημιουργικότητα. Κυρίως όμως ανάλωσε τη ζωή του ασχολούμενος με τα κοινά πράγματα, ποτέ σαν επαγγελματίας πολιτικός, πάντα σαν ευσυνείδητος πολίτης που ένιωθε πως είχε υποχρέωση να αρθρώσει δημόσιο λόγο και να τον στηρίξει με τα έργα του.

Επί δικτατορίας, συμμετείχε αμέσως από την ίδρυσή του ΠΑΜ στην αντίσταση, συνεργάστηκε με τον Μίκη Θεοδωράκη και φυλακίστηκε για τη δράση του. Στη συνέχεια, μετείχε σε δημιουργικές αριστερές συλλογικότητες που συνδύαζαν την πολιτική αντιστασιακή δράση με την αρχιτεκτονική και εντάχθηκε στο ΕΚΚΕ. Στις μεγάλες συλλήψεις που έγιναν Μάιο του 1974 επί «χούντας Ιωαννίδη», ο Ανδρέας κατάφερε να διαφύγει, πέρασε στην παρανομία και ήταν καταζητούμενος ως τη μεταπολίτευση.

Αποχώρησε από το ΕΚΚΕ στα τέλη της δεκαετίας του 1970  και έκτοτε λειτούργησε σαν ανέντακτος στον χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας, πρωτίστως σε πρωτοβουλίες που είχαν σχέση  με θέματα περιβαλλοντικά, πολεοδομικά, ποιότητας ζωής και προστασίας του δημόσιου χώρου από κακόβουλες ιδιοποιήσεις. Ήταν επανειλημμένα υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με προοδευτικούς συνδυασμούς στον Δήμο Ελληνικού, έμπρακτα αλλά και με ιδέες πρωτοστάτησε στις κινητοποιήσεις για τη μετατροπή του αεροδρομίου του Ελληνικού σε μητροπολιτικό πάρκο.

Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφούσε συστηματικά για θέματα περιβαλλοντικά στην «Αυγή» και την «Εφημερίδα των Συντακτών».

Ο Ανδρέας Δάνος ήταν εξαιρετικά καλλιεργημένος και πάντα ενημερωμένος. Πρότυπο ανήσυχου σκεπτόμενου ανθρώπου, πρότυπο πολίτη που έδρασε για το δημόσιο συμφέρον με σθένος, πλουτίζοντας τον κόσμο μας με τον όμορφο λόγο του, τα έργα του και την αγωνιστική πρακτική του. Ανήκει σε αυτούς που τους οφείλουμε το ότι σήμερα ζούμε σε δημοκρατία, αλλά αυτό δεν του αρκούσε: πάντα προσπαθούσε να την κάνει καλύτερη, πιο δίκαιη, πιο ίση – και τη ζωή μας πιο όμορφη.

Έχει την τύχη να αφήνει πίσω να τον θυμούνται και να τον αγαπούν του τη σύζυγο του Εύη Καρκαβέλια, τις κόρες του Έρση, Αλίκη,  Μέλπω και πολλά εγγόνια. Πηγή: avgi.gr