Η Ντόρα Μπακογιάννη διεγνώσθη με πολλαπλό μυέλωμα
Η Ντόρα Μπακογιάννη αποκάλυψε ότι διαγνώστηκε με «πολλαπλό Μυέλωμα σε πολύ αρχικό στάδιο». Δείτε την ανάρτησή της:
“Πεντακόσιοι άνθρωποι τον χρόνο διαγιγνώσκονται με Πολλαπλό Μυέλωμα στην Ελλάδα.
Ένας από αυτούς είμαι πλέον κι εγώ.
Πολλαπλό Μυέλωμα σε πολύ αρχικό στάδιο και με την καλύτερη δυνατή πρόγνωση για την πορεία της νόσου.
Δεν είναι ποτέ εύκολο ν’ ακούς ότι έχεις καρκίνο.
Αυτό που δεν ελέγχεις, αυτό που σου ‘ρχεται ξαφνικά από το πουθενά, αυτό σε τρομάζει περισσότερο.
Και σε τρομάζει, όχι μόνο για σένα, αλλά για όσους αγαπάς και σ’ αγαπούν.
Ωστόσο η ασθένεια αυτή παλεύεται και νικιέται.
Κι αν ένα είναι σίγουρο, είναι πως δεν έχω κάνει ποτέ πίσω από καμία μάχη στη ζωή μου.
Θα συνεχίσω να δουλεύω κανονικά και να παλεύω γι’ αυτόν τον τόπο που τόσο αγαπώ, παράλληλα με τη θεραπεία μου.
Στους άλλους 499, ένα έχω να πω: αυτή είναι μια ασθένεια με την οποία μαθαίνεις να ζεις. Παράλληλα. Ταυτόχρονα.
Είναι άλλη μια συνθήκη, άλλο ένα θέμα στην καθημερινότητα.
Δεν είναι κάτι παραπάνω. Δεν θα λιποψυχήσουμε. Δεν θ’ αλλάξουμε.
Πιστεύω ότι σας χρωστούσα την αλήθεια.
Δεν είμαι άλλωστε το είδος του ανθρώπου που κρύβεται.
Είμαι στα χέρια εξαιρετικών γιατρών που έχει η χώρα μας και νιώθω αποφασισμένη για αυτή τη νίκη και πολύ αισιόδοξη για το μέλλον.”
— Ντόρα Μπακογιάννη (@Dora_Bakoyannis) October 18, 2021
Τι είναι το πολλαπλό μυέλωμα;
- Το πολλαπλό μυέλωμα (αλλιώς αποκαλούμενο και πλασμοκύτωμα ή ασθένεια του Kahler) είναι μια κακοήθης μετατροπή των πλασματοκυττάρων. Η αναπαραγωγή αυτών των κυττάρων μέσα στον μυελό των οστών είναι εκτός ελέγχου.
- Τα παθολογικά αλλαγμένα πλασματοκύτταρα παράγουν αντισώματα ή και απλά τμήματα αντισωμάτων –τις λεγόμενες παραπρωτεϊνες. Αυτά τα αντισώματα έχουν όλα τις ίδιες φυσικοχημικές ιδιότητες. Παράγονται από έναν λεγόμενο κλώνο πλασματοκυττάρων και έτσι λέγονται μονοκλωνικές πρωτεϊνες.
- Η παραγωγή των παραπρωτεϊνών εμποδίζει τον σχηματισμό φυσιολογικών αντισωμάτων, καθιστώντας τον ασθενή πιο επιρρεπή σε λοιμώξεις.
- Παρεμποδίζεται η ανάπτυξη υγειών, αιμοτοποιητικών κυττάρων στο μυελό των οστών. Η απουσία υγειών ερυθρών αιμοσφαιρίων και λευκοκυττάρων έχει ως αποτέλεσμα κούραση (fatigue), αδυναμία, πονοκεφάλους και αυξημένη τάση για λοιμώξεις.
- Ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων του μυελώματος μέσα στον μυελό των οστών, οι αλληλεπιδράσεις τους με το στρώμα του μυελού των οστών (στρώμα αποκαλείται ο στηρικτικός ιστός ενός οργάνου ή όγκου) και η ενεργοποίηση των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος έχουν ως αποτέλεσμα την ενεργοποίηση των οστεοκλαστών. Οι οστεοκλάστες είναι κύτταρα τα οποία μπορούν να διασπούν την οστέινη ουσία. Ακολουθεί απώλεια οστικής μάζας και βλάβες των οστών, που μπορούν να προκαλέσουν κατάγματα και πόνους.
- Η διάλυση του οστικού ιστού απελευθερώνει αυξανόμενες ποσότητες ασβεστίου. Η αύξηση της συγκέντρωσης ασβεστίου στο αίμα μπορεί να προκαλέσει διάφορες επιπλοκές, όπως βλάβες των νεφρών, κόπωση, σύγχυση, καρδιακές αρρυθμίες, ναυτία και έμετο.
- Η παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων παραπρωτεϊνών μπορεί να προκαλέσει σημαντικές αυξήσεις της περιεκτικότητας του αίματος σε πρωτεϊνες. Καθώς ένα μέρος των πρωτεϊνών απομακρύνεται από το σώμα μέσω των νεφρών, μπορεί να προκληθεί απόφραξη των νεφρικών σωληναρίων, με συνέπεια την βλάβη της λειτουργίας των νεφρών.
- Υπάρχουν διάφορες μορφές πολλαπλού μυελώματος που διαφέρουν μεταξύ τους στη δομή των παραγομένων αντισωμάτων.
- Το πολλαπλό μυέλωμα μπορεί να υφίσταται επί σειρά ετών χωρίς εμφανή συμπτώματα ασθένειας. Κατά κανόνα, τα συμπτώματα της ασθένειας που περιγράφουμε εδώ δεν εμφανίζονται παρά μόνο αφού η ασθένεια υφίσταται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
- Το ερώτημα, γιατί αναπτύσσεται το πολλαπλό μυέλωμα,παραμένει μέχρι και σήμερα κατά το μεγαλύτερο μέρος αναπάντητο.
- Αν και η νόσος παρατηρείται πιο συχνά μεταξύ στενών συγγενών (γονείς/αδέλφια) το πολλαπλό μυέλωμα δεν αποτελεί μια κληρονομική ασθένεια με την στενή έννοια του όρου.
Συμπτώματα
Στην αρχή της ασθένειας, οι περισσότεροι ασθενείς δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα. Καθώς η νόσος προχωρεί, παρουσιάζονται ακαθόριστα συμπτώματα, όπως ελάττωση της φυσικής κατάστασης, εξάντληση, κούραση, αδυναμία, πιο σπάνια απώλεια της όρεξης, ναυτία, έμετοι ή απώλεια βάρους. Τα ακόλουθα συμπτώματα, που περιγράφονται ανάλογα με τα όργανα που αφορούν, αποτελούν επιπλοκές της νόσου στα προχωρημένα της στάδια. Για καλύτερη κατανόηση παρακαλούμε να διαβάσετε πρώτα την σελίδα με τον τίτλο “Τι είναι το πολλαπλό μυέλωμα;“
- Πόνοι στα οστά που συχνά ξεκινούν αργά και αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Οξείς και ισχυροί πόνοι αποτελούν τυπικό σύμπτωμα καταγμάτων των οστών της σπονδυλικής στήλης, των πλευρών ή των μακρών, σωληνοειδών οστών.
- Ραχιαίοι πόνοι στην θωρακική και ισχιακή μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελούν συχνά το κυρίως σύμπτωμα.
- Συχνά παρατηρείται απώλεια μερικών εκατοστών ύψους που οφείλεται σε συρρίκνωση των σπονδύλων.
- Τα λόγω της οστεόλυσης (αποσύνθεσης των οστών) παρατηρούμενα υψηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα προκαλούν αύξηση της απέκκρισης ασβεστίου στα ούρα, ο όγκος των ούρων αυξάνεται και υπάρχει κίνδυνος αφυδάτωσης. Το αυξημένο ασβέστιο προκαλεί εξ’ άλλου ναυτία και εμέτους, που με τη σειρά τους προκαλούν ακόμη περισσότερη αφυδάτωση.
- Περίπου 20% όλων των ασθενών πρέπει να αναμένουν δισ λειτουργία των νεφρών, λόγω βλαβών των νεφρικών σωληναρίων.
- Το ποσοστό συμπτωμάτων που προέρχονται από την αλλαγή της σύστασης του αίματος εξαρτάται από τον αριθμό εκφυλισμένων πλασματοκυττάρων . Η ωρίμανση των αιμοσφαιρίων είναι η πρώτη λειτουργία που επηρεάζεται. Συμπτώματα αναιμίας είναι ωχρότητα, αδυναμία, κούραση, πονοκέφαλοι και λαχάνιασμα, ιδίως κατά την διάρκεια σωματικής καταπόνησης.
- Καθώς η νόσος προχωρεί, μπορεί να παρατηρηθεί ελάττωση του αριθμού λευκοκυττάρων και αιμοπεταλίων. Μειωμένα λευκοκύτταρα συνεπάγονται αυξημένη τάση για λοιμώξεις.
- Το 20 με 25% των ασθενών υποφέρει από επαναλαμβανόμενες, κυρίως βακτηριακές λοιμώξεις. Στα πρώιμα στάδια της νόσου παρατηρούνται συνηθέστερα λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος αποτελούν τυπική επιπλοκή των προχωρημένων σταδίων της νόσου.
- Η ανεπάρκεια των αιμοπεταλίων συνεπάγεται αυξημένη τάση αιμορραγίας. Αιμορραγίες από τη μύτη ή αυξημένη αιμορραγία κατά την έμμηνο ρύση (στις γυναίκες) είναι τυπικά συμπτώματα.
- Πολύ λίγοι ασθενείς εμφανίζουν παθολογικές αλλαγές του νευρικού συστήματος. Αν επηρεασθούν τα μακρά νεύρα στα χέρια και πόδια, μπορεί να παρατηρηθεί πόνος σαν κάψιμο και απώλεια της αίσθησης στα άκρα. Μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και μετά από μακροχρόνια διάρκεια της ασθένειας μπορεί τα συμπτώματά της να προκαλέσουν παράλυση, απώλεια της αίσθησης και ακράτεια.