18 Ιουνίου 1919: Η ηρωική θυσία των προσκόπων του Αϊδινίου

Στις 17 Ιουνίου 1919 έπεσε στους Τούρκους το Αϊδίνιο. Το τι έγινε στη μαρτυρική πόλη είναι δύσκολο να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Το πέρασμα των Τούρκων από το Αϊδίνιο κράτησε τρεις ημέρες και δεν άφησε τίποτα όρθιο. Σπίτια πυρπολήθηκαν, περιουσίες λεηλατήθηκαν, κορίτσια και γυναίκες βιάστηκαν, ο χριστιανικός πληθυσμός της πόλης σφαγιάστηκε άγρια, τα πάντα ρημάχτηκαν.
Ειδικά στο Αϊδίνι, τα νεαρά Ελληνόπουλα είχαν ιδρύσει δύο προσκοπικές ομάδες που ήταν το καύχημα της Ανατολής. Η μανία των Τούρκων ξέσπασε με ξεχωριστό μίσος πάνω τους επειδή βοηθούσαν τον ελληνικό στρατό και φρόντιζαν τους κατοίκους.
Με τις πρώτες τουφεκιές των Τούρκων, οι Έλληνες πρόσκοποι έσπευσαν με αυτοθυσία να βοηθήσουν τον στρατό μας και τον πληθυσμό. Δεν ήταν πολλοί -μόλις 31, αλλά ο ηρωισμός τους υπήρξε υπέροχος και απαράμιλλος. Οι μεγαλύτεροι άρπαξαν τα όπλα και πολεμούσαν μαζί με τους ελάχιστους στρατιώτες που είχαν απομείνει στην πόλη. Οι μικρότεροι μετέφεραν πολεμοφόδια, φρόντιζαν τραυματίες και μετέδιδαν μηνύματα.

Όσοι πρόσκοποι δεν σφαγιάστηκαν στις μάχες που έγιναν στην πόλη και στα περίχωρά της, συνολικά τριάντα ένας (31), έπεσαν στα χέρια των Τσετών του Μεντερές και έπειτα από μια δραματική νύχτα στο μπουντρούμι του Διοικητηρίου, οδηγήθηκαν ανατολικά της πόλης, στις όχθες του Εύδονα ποταμού, που έγινε και τόπος του μαρτυρίου τους. Οι Τσέτες κάλεσαν τον αρχηγό τους, τον τοπικό έφορο Νικόλαο Αυγερίδη, να αλλαξοπιστήσει με αντάλλαγμα τη σωτηρία του. «Ζήτω η Ελλάς!» ήταν η απάντηση του ήρωα Αυγερίδη. Φρύαξαν οι Τσέτες, λύσσαξαν από το κακό τους. Στο πρόσταγμα του Μεντερές, ένας Τσέτης τράβηξε το μαχαίρι του και τύφλωσε τον Αυγερίδη. Εκείνος όμως δεν λύγισε. Τον κάλεσαν και πάλι ν’ αρνηθεί την Πατρίδα του και τον Χριστό. Αυτή τη φορά απάντησαν όλοι μαζί, βροντοφωνάζοντας: «Ζήτω η Ελλάς!».
Οι πρόσκοποι του Αϊδινίου δολοφονήθηκαν όλοι από τους Τσέτες του Αντνάν Μεντερές, μετά από φρικτά βασανιστήρια, στις 18 Ιουνίου 1919. Του Νίκο Αυγερίδη του έβγαλαν τα μάτια και τον κατακρεούργησαν. Τον Φιλοκτήτη Αργυράκη τον έγδαραν. Τον 19χρονο Μίνωα Βεϊνόγλου τον αποκεφάλισαν με σκουριασμένο μαχαίρι. Τους λοιπούς τους λόγχισαν και τους κατακρεούργησαν μετά από φριχτά βασανιστήρια. Αρκετών τα κατακρεουργημένα σώματα και τα μέλη πετάχτηκαν στον Εύδονα ποταμό.
Τόση ήταν η μανία των Τούρκων που και νεκρούς ακόμη τους βασάνισαν. Παλούκωσαν τα πτώματά τους και τα ευνούχισαν επιδιδόμενοι σε ένα φρικιαστικό όργιο που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Και όταν, δύο ημέρες αργότερα, οι στρατιώτες μας ανακατέλαβαν το Αϊδίνι, συγκλονισμένοι ανέσυραν τα τυραννισμένα σώματα των νεαρών ηρώων για να τα θάψουν.
Περισσότερα για την καταστροφή του Αϊδινίου μπορείτε να διαβάσετε εδώ: https://kimintenia.wordpress.com/2020/06/19/1616/