Συνέβη σήμερα του “Αγίου Βαλεντίνου” !
(Toυ Θάνου Κατσώνη*) Με καθυστέρηση συνειδητοποίησα σήμερα, ότι γιορτάζει ο Άγιος της Αγοράς.Τσάντες δώρου, ροζ κουτάκια, κόκκινες καρδούλες και λουλούδια κυκλοφορούσαν στα γύρω τραπέζια του πολυσύχναστου καφέ, που διάλεξα σήμερα να απομονωθώ και να διαβάσω τις 70 σελίδες του νέου «Εξοικονομώ». Στο διπλανό τραπέζι κάθισε μόνος του ένας ψηλός καλοβαλμένος σαραντάρης.
Μου έκανε εντύπωση το αγριεμένο βλέμμα, στο ευγενικό του, αλλά με σκληρά χαρακτηριστικά πρόσωπό. Ωχ σκέφτηκα! Άργησε να ‘ρθει και έχει ήδη φύγει η Βαλεντίνα του ή μήπως άργησε κι αυτή… Θα δούμε… Αλλά πάλι δεν κρατάει κάτι που να θυμίζει τη μέρα αυτή. Ένα χοντρό χάρτινο φάκελο μόνο, που τον ανοίγει και βγάζει κι αυτός σαν και μένα ένα σωρό χαρτιά. Μάλλον «συνάδελφος», που βρήκε μέρα να διαβάσει τα δικά του…Χώθηκα και εγώ στα δικά μου χαρτιά και χάθηκα στους πίνακες και τις προϋποθέσεις. Αργότερα τον πρόσεξα με σκυμμένο κεφάλι και με τα δυό χέρια να κλείνει τα μάτια του, σαν να μην ήθελε να βλέπει τα χαρτιά.
Δεν άντεξα και έριξα μια κλεφτή ματιά. « Έκθεση Αναγκαστικής Κατασχέσεως Ακινήτου Περιουσίας »Και τότε σηκώνοντας ξαφνικά το κεφάλι, με τσάκωσε να κρυφοκοιτάζω τα χαρτιά του. Είδε ότι είδα… Κι εγώ, με έναν μορφασμό συγγνώμης και κατανόησης, σφίγγοντας τα χείλια μου, ψέλλισα κάτι σαν: «Δύσκολα τα πράγματα μ’ αυτήν την κρίση, φίλε… μην το βάζεις κάτω… για το σπίτι σου πρόκειται?»Ίσιασε την πλάτη του στην καρέκλα του, πήρε μια βαθειά ανάσα και με ένα πικρό χαμόγελο, μου αποκρίθηκε:« Όχι φίλε, δικαστικός επιμελητής είμαι κι αυτά είναι οι επιδόσεις, που μένουν να κάνω σήμερα. Αλλά δεν αντέχω πια αυτό που κάνω. Έχω μισήσει τον εαυτό μου. Τώρα πριν λίγο, έκανα μια επίδοση εδώ στην γειτονιά, πιο κάτω. Με ρώταγε το ζευγάρι των ιδιοκτητών, αν γίνονται πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, (ψέματα να τους πω?) και βέβαια γίνονται, μην ακούτε τι λένε στις τηλεοράσεις, κάντε κάτι, κάντε ότι μπορείτε… Τι να πω κι εγώ, να δώσω ελπίδα στους απελπισμένους… Η Ισπανία θα φαίνεται παιδική χαρά με τις εξώσεις στην Ελλάδα. Μετά τον Μάη να δεις τι θα γίνει…Εγώ θα πρέπει να τις κάνω πάλι… Θεέ μου πως θα τις κάνω?»
Πήρε μια ανάσα και συνέχισε:«Φτάσανε οι νέοι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, να γίνονται σε άλλες πόλεις και ο ιδιοκτήτης να μην το παίρνει είδηση, παρά με την έξωση του. Τους λέω να παρακαλάνε να πάρει το δάνειό τους, στο μεταξύ, κανένα κόκκινο “Fund”, γιατί αυτοί κάνουν κούρεμα 60%. Ίσως βρουν λύση και το σώσουν. Αλλά σε πήρα μονότερμα ρε φίλε… Τουλάχιστον τα ‘πα και ξέδωσα λιγάκι… Σ’ ευχαριστώ που μου μίλησες… Πάω να φύγω, να προλάβω…» Κι έφυγε… Τι “μίλησα”; Λέξη δεν είπα, τα είπε όλα μαζί και έφυγε ξαφνικά.Κι έμεινα εγώ με το στόμα ανοιχτό, να σκέφτομαι το μέλλον….Αλήθεια σήμερα συνέβη… Ρε, λέτε να ’ταν κανένα τρόλλ της αντιπολίτευσης, ή κανένας πράκτορας των γραφικών ακραίων?
Ο Θάνος Κατσώνης είναι ειδικός σύμβουλος στον δήμο Ηλιούπολης