Βουλιαγμένη: Ο κόσμος δεν θα είναι ο ίδιος χωρίς τον Γιάννη

Ο Γιάννης ήταν και θα είναι πάντα ένας από τους Ήρωές μου. Γεννημένος το 1930 ξεκινούσε άνοιξη τα μπάνια του στην αγαπημένη μας προβλήτα στην Βουλιαγμένη. Νομίζω έπαιρνε τουλάχιστον δύο συγκοινωνίες για να έρθει εκεί. Ο Γιάννης είχε φέρει μια σκούπα κι ένα φτυαράκι από το σπίτι του και τα είχε εκεί φυλαγμένα σε μια γωνία και κάθε πρωί «έγλειφε» κυριολεκτικά την προβλήτα από αποτσίγαρα και σκουπίδια για να τη βρούμε εμείς καθαρή. Ούτε για το Δήμο εργαζόταν, ούτε πληρωνόταν ποτέ γι’ αυτό που έκανε. Κάθε πρωί όμως μας υποδεχόταν στην προβλήτα μας σα να ήταν δική του.

Κολυμπήσαμε μαζί κι όλο 19 και μετά έμαθα ότι αρρώστησε. Τα πράγματα ήταν σοβαρά. Πήρα προχθές του Αϊ Γιαννιού να δω τι κάνει. Το σήκωσε η κόρη του η Άννυ. «Εγώ είμαι καλά αλλά ο μπαμπάς απεβίωσε στις 18 Δεκεμβρίου». Την συλλυπήθηκα.

Ο Γιάννης ήταν ένας άνθρωπος που την έζησε όμορφα τη ζωή του. Την έζησε όμορφα γιατί αγάπησε. Μοιράστηκε απλόχερα αγάπη. Άφησε τον κόσμο καλύτερο από ότι τον βρήκε.

Ο Γιάννης ήταν ένας από τα 7,5 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε ένα από τα 200 δισεκατομμύρια άστρα, ενός από τα 3 δισεκατομμύρια γαλαξίες. Ούτε καν μια κουκίδα μέσα στο άπειρο.

Για τον Γιάννη δεν θα παίξουν ούτε RIP στα SOCIAL, ούτε θέματα στα Δελτία Ειδήσεων. Κι όμως ο κόσμος δεν θα είναι ο ίδιος χωρίς τον Γιάννη.

Όταν πας πάνω ένα μόνο θα σε ρωτήσει.
Αγάπησες ρε?
Τον άφησες καλύτερο τον κόσμο από ότι τον βρήκες?
Ο Γιάννης τον άφησε.