Ο χορός είναι ένας από τους αρχαιότερους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας του ανθρώπου με τον κοινωνικό του περίγυρο

«Όταν χορεύεις, γράφεις στη γη αυτά που θέλει να πει η ψυχή σου»
Κωνσταντίνος Καβάφης.
Ο χορός είναι ένας από τους αρχαιότερους τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας του ανθρώπου με τον κοινωνικό του περίγυρο. Ο Σωκράτης τον επαινούσε ως παμμερή άσκηση ενώ ο Πλάτωνας τον θεωρούσε το τέλειο μέσο άσκησης. Έχοντας χρησιμοποιηθεί για εκατοντάδες χρόνια σε ιεροτελεστίες και διαβατήριες τελετές, ο παραδοσιακός χορός θεωρείται η πηγή όλων των χορευτικών δομών και αποτελεί το ιδανικό όχημα για κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ των χορευτών, κάτι που δε βρίσκεται στο μπαλέτο ή στο μοντέρνο χορό.
Επίσης, πανεπιστημιακές έρευνες έχουν δείξει πως οι παραδοσιακοί χοροί βελτιώνουν τη φυσική κατάσταση και αποτελούν εξαιρετική αερόβια άσκηση που μπορεί να προσαρμοστεί σε όλες τις ηλικίες με ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία μας. Ειδικά για τα παιδιά, η θετική επίδραση του παραδοσιακού χορού στη φυσική τους κατάσταση και στην ανάπτυξη των θεμελιωδών κινητικών δεξιοτήτων είναι αδιαμφισβήτητη. Επίσης, έχει αποδειχτεί ότι η συμμετοχή τους σε μαθήματα παραδοσιακών χορών συνδέεται με υψηλότερες επιδόσεις στα μαθηματικά, τη γλώσσα και τις φυσικές επιστήμες. Όπως επισημαίνουν οι Gabbard & Rodrigues «Ένα πλούσιο περιβάλλον παράγει πλούσια μυαλά».
Κύριο προνόμιο των παραδοσιακών χορών είναι ότι δημιουργούν στα παιδιά τη διάθεση για διασκέδαση και συνιστούν έναν ευχάριστο και τρυφερό τρόπο μύησης στη δια βίου άθληση. Συμβάλουν στην ολόπλευρη ανάπτυξή τους και στη διαμόρφωση μιας υγιούς προσωπικότητας καθώς και στην ανάπτυξη της συναρμογής και της ρυθμικής ικανότητας και της ισορροπίας. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η διδασκαλία του παραδοσιακού χορού σε παιδιά δεν είναι απλή υπόθεση και πρέπει να γίνεται από ανθρώπους με γνώση και ειδίκευση.
Τέλος, το βασικότερο πλεονέκτημα των παραδοσιακών χορών έναντι των άλλων κινητικών δραστηριοτήτων είναι ότι συνιστούν μια μορφή ψυχοθεραπείας μέσα από το τρίπτυχο κίνηση – μελωδία – ποίηση. Ασφαλώς δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και η σπουδαιότητα του παραδοσιακού χορού ως οχήματος για τη διατήρηση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και την ενίσχυση της εθνικής μας ταυτότητας ιδιαίτερα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που ζούμε. Αυτή του η λειτουργία είναι αναντικατάστατη διότι, όπως λέει και ο σοφός λαός, «Δεν έχει αξία το δεντρί άμα δεν έχει ρίζα».
Βάνα Σαλταπίδα
Master Λαογραφία & Πολιτισμός
Υπ. Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Πρόεδρος Λαογραφικού Ομίλου Βάρης «Σεμέλη»