Παλαιό Φάληρο: Η εκδήλωση της ΡΑΚ με τους Χαρίτση – Ραγκούση για την Αυτοδιοίκηση (VIDEO)

Υπέρ της συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με ευρύτερες δυνάμεις του χώρου στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές τάχθηκε ο υπουργός Εσωτερικών Αλέξης Χαρίτσης, μιλώντας σε ανοιχτή εκδήλωση της Δημοτικής παράταξης Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση Παλαιού Φαλήρου, τονίζοντας ότι οι δυνάμεις που θα συνεργαστούν «θα πρέπει να βρίσκονται μαζί σε βασικά κεντρικά πολιτικά επίδικα, όπως το Μακεδονικό, η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι πρωτοβουλίες για το προσφυγικό».

«Είναι ζητήματα που διαμορφώνουν ταυτότητα και στον αυτοδιοικητικό χώρο και νομίζω ότι οι δυνάμεις με τις οποίες φιλοδοξούμε να συμπορευτούμε θα πρέπει να έχουν ξεκάθαρη θέση σε αυτά τα ζητήματα», τόνισε.

Υποστήριξε ότι «και στην αυτοδιοίκηση, είναι ευκρινείς οι δύο κόσμοι που συγκρούονται. Από τη μία είναι μια λογική εμβάθυνσης της δημοκρατίας, μεγαλύτερης συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, αντιμετώπισης των βασικών προβλημάτων όπως είναι η υποστελέχωση και η υποχρηματοδότηση της αυτοδιοίκησης και από την άλλη είναι μια λογική περαιτέρω συρρίκνωσης και ουσιαστικά περάσματος στη αυτοδιοίκηση της βασικής κεντρικής νεοφιλελεύθερης λογικής που επικρατεί στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό».

Το βίντεο από την εκδήλωση:

Επιτέθηκε στη ΝΔ, που όπως έκρινε υποστηρίζει την αντικατάσταση της χρηματοδότησης της αυτοδιοίκησης, που είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, με τις εισπράξεις του ΕΝΦΙΑ. «Αυτό δείχνει και τον πυρήνα της λογικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όχι μόνο για την αυτοδιοίκηση, αλλά συνολικά για το δημόσιο χώρο, δηλαδή τη συρρίκνωση των δημόσιων δαπανών, την άρση της υποχρέωσης του κράτους να χρηματοδοτεί την αυτοδιοίκηση. Και αυτό σημαίνει πρακτικά μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ των δήμων αλλά και μεταβίβαση των λειτουργιών των δήμων στον ιδιωτικό τομέα, διότι δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν» σημείωσε.

Ο κ. Χαρίτσης υπογράμμισε ότι ο Κλεισθένης είναι μια δημοκρατική τομή που οδηγεί σε πιο αποκεντρωμένη, πιο δημοκρατική και πιο συμμετοχική αυτοδιοίκηση. Είπε ότι η μεταρρύθμιση του Κλεισθένη τελειώνει το καλπονοθευτικό σύστημα που υπάρχει στην αυτοδιοίκηση και ότι η απλή αναλογική ευνοεί τις συνθέσεις και τις συναινέσεις και βοηθάει νέες δυνάμεις να εκπροσωπηθούν στα δημοτικά συμβούλια.

Γ. Ραγκούσης: Ρεύμα δημοκρατικής προοδευτικής πλειοψηφίας κατά των μικρών Ελλήνων ορμπανιστών και σαλβινιστών

Ο πρώην υπουργός Γιάννης Ραγκούσης στην τοποθέτησή του τόνισε ότι «η αυτοδιοίκηση ως θεσμός ήταν πάντοτε και παραμένει η μέλισσα για την επικονίαση των προοδευτικών ιδεών».

«Στον δεύτερο γύρο πρέπει να σχηματιστεί ρεύμα δημοκρατικής προοδευτικής πλειοψηφίας κατά των μικρών Ελλήνων ορμπανιστών και σαλβινιστών» ανέφερε και υπογράμμισε ότι «όποιος αρνηθεί να πάρει θέση από τώρα, πρέπει να καταψηφιστεί από τους προοδευτικούς πολίτες.»

«Απέναντι στους μικρούς Έλληνες ορμπανιστές και σαλβινιστές πρέπει να πάμε επιθετικά. Πρέπει να τους αφαιρέσουμε τη δημοσκοπική δυναμική του φαβορί από τώρα. Μετά θα είναι αργά. Πρέπει να τους απομονώσουμε  Αυτό είναι το σύγχρονο δημοκρατικό μας καθήκον» είπε ο Γ. Ραγκούσης.

Κ. Μερκουράκης: Καλλιέργεια προγραμματικού λόγου και την αναζήτηση συνεργασιών 

Ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης ΡΑΚ Κώστας Μερκουράκης, στην εισήγησή του, ανέφερε:

Να ξεκινήσω με ένα προβοκατόρικο ερώτημα; Τι είναι η σημερινή εκδήλωση; Η σημερινή εκδήλωση είναι ένα πείραμα. Ένα πείραμα με αφορμή την επικείμενη αυτοδιοικητική εκλογική μάχη που θα διεξαχθεί με το σύστημα της απλής αναλογικής, αλλά και ένα πείραμα που αγγίζει εντελώς άλλα πεδία.

Καταρχάς, είναι ένα πείραμα για το αν και κατά πόσο μπορούμε και θέλουμε να συζητάμε πολιτικά, με σεβασμό στην διαφορετική άποψη. Ένα πείραμα για το αν και πως μπορούμε να βρίσκουμε κοινούς τόπους, στους οποίους όμως οι λέξεις θα διατηρούν το νόημα τους και η λέξη πρόοδος θα έχει πραγματικό περιεχόμενο.

Η τομή που επιδιώκει ο «Κλεισθένης» στον θεσμικό χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, λέγεται και θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχει ως στόχο -μεταξύ άλλων- την οικοδόμηση μιας κουλτούρας συναινέσεων, συγκλίσεων και συνεργασιών, γιατί με αυτόν τον τρόπο πιστεύουμε ότι μπορεί να υπηρετηθεί καλυτέρα το συμφέρον των τοπικών κοινωνιών. Άρα αυτή η εκδήλωση είναι κι ένα πείραμα που έχει άμεση σχέση με τον πυρήνα – με την κουλτούρα του ίδιου του πολιτικού μας συστήματος.

Είναι όμως και μια δοκιμασία. Μια δοκιμασία και για τους ομιλητές που προέρχονται από όμορους αλλά διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και για τις οργανωμένες δυνάμεις και τους εκπροσώπους τους που βρίσκονται σήμερα εδώ, αλλά και για τους καλεσμένους, για όσους ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση, αλλά και όσους επέλεξαν συνειδητά να απουσιάζουν. Σε πρώτο επίπεδο δοκιμαζόμαστε για το κατά πόσο πραγματικά είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε ένα πλαίσιο που μας υποχρεώνει σε συγκλίσεις. Που μας υποχρεώνει σε συνεννοήσεις. Γιατί δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, αν την επόμενη μέρα όλα μένουν ίδια στην πολιτική μας πρακτική και η μόνη σύγκλιση που είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε είναι με τον εαυτό μας. 

Δικαζόμαστε όμως και με κριτήριο το κατά πόσο μπορούμε να υπηρετήσουμε τις ανάγκες της κοινωνίας μέσα σε ένα νέο πλαίσιο. Και η δική μας προσέγγιση θέλει την απλή αναλογική να γίνεται όχημα για την αλλαγή των πολιτικών που ασκούνται σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι εναλλακτική διαχείριση των ήδη αποτυχημένων μοντέλων.

Αντίθετα, με την δική μας προσέγγιση όμως, οι λυσσαλέες αντιδράσεις πολλών αυτοδιοικητικών παραγόντων και φορέων, κατά της απλής αναλογικής, όχι μόνο κρίνονται ως ανεδαφικές, αλλά τις περισσότερες φορές υποκρύπτουν τη βούληση του σημερινού αυτοδιοικητικού κατεστημένου να διατηρήσει το τωρινό status quo.

Συνεπώς, κάπου εδώ μπορούμε να εντοπίσουμε μια πρώτη δομική διαφορά ανάμεσα σε ένα προοδευτικό σχέδιο για την πόλη και τις ζωές μας και ένα συντηρητικό σχέδιο που στόχο έχει την διατήρηση κεκτημένων και την ανάληψη της εξουσίας με κάθε δημοκρατικό κόστος. Η δική μας στρατηγική δείχνει εμπιστοσύνη και επενδύει στους πολίτες και δεν φοβάται την αναμέτρηση με μια σειρά προκλήσεων. Γιατί είναι πρόκληση και αξιακό ζήτημα η άρση του καθεστώτος της άνισης μεταχείρισης της ψήφου που ίσχυε μέχρι σήμερα. Είναι πρόκληση η εισαγωγή μιας νέας κουλτούρας στη λειτουργία των συλλογικών αυτοδιοικητικών οργάνων, με βασικά στοιχεία την εμπέδωση και περαιτέρω διεύρυνση της δημοκρατικής τους λειτουργίας. Είναι πρόκληση η δημιουργία προϋποθέσεων διαλόγου στην κοινωνία και συνυπευθυνότητας στις αποφάσεις. Όπως επίσης, είναι πρόκληση η απόπειρα αποσάθρωσης μηχανισμών και παραμηχανισμών πολλών δεκαετιών.

Όμως, αν μέσα από αυτό το απλό ερώτημα καταλήξαμε σε μια σειρά τόσο χρήσιμων συμπερασμάτων, ας δοκιμάσουμε να απαντήσουμε στο γιατί τώρα αυτή η εκδήλωση; Γιατί έχω την αίσθηση ότι η κοινωνία του Φαλήρου τα προηγούμενα χρόνια πολλές φορές βρέθηκε πιο μπροστά από τις τοπικά οργανωμένες δυνάμεις, αλλά και τα θεσμικά όργανα. Και αν αυτή η εκτίμηση είναι έστω και λίγο σωστή, μας υποχρεώνει να επιταχύνουμε για να συντονιστούμε επιτέλους με τον βηματισμό της πόλης. Έχουμε μπροστά μας μια ιδιαίτερη εκλογική μάχη. Μια μάχη, με την τοπική αυτοδιοίκηση αναγκασμένη να συμβαδίσει με αυτήν την μεγάλη μεταρρύθμιση και μάλιστα σε μια μεταβατική περίοδο τόσο για τη χώρα, όσο και για την πόλη μας. Και η Αριστέρα παραδοσιακά αντιμετώπιζε τις εκλογικές μάχες σαν προγραμματική και πολιτική αντιπαράθεση και όχι σαν αντιπαράθεση μηχανισμών. Πόσο μάλλον όταν καλείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση να παίξει ρόλο σε αυτή τη νέα περίοδο. Να πρωταγωνιστήσει. Και θα πρωταγωνιστήσει μόνο εφόσον δεν αρκεστεί στην διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά συμβάλλοντας στην πραγματική αλλαγή και βελτίωσή της. Θα πρωταγωνιστήσει μόνο αν αναλάβει νέους ρόλους, πολιτικούς, κοινωνικούς, αναπτυξιακούς και πολιτισμικούς.

Η εμπειρία μας από το Π. Φάληρο των προηγούμενων χρόνων – και μιλώ συνολικά – συνυπολογίζοντας και την θεσμική εμπειρία, και την δική μας εμπειρία από τη συμμετοχή σε τοπικά κινήματα, συλλογικότητες, δομές αλληλεγγύης, αλλά συνυπολογίζοντας και την γενικότερη κίνηση στην πόλη, οπού παρατηρήθηκε το γεγονός πολίτες να έρχονται κοντά και να συνειδητοποιούν ότι η συλλογικότητα αποτελεί όρο και προϋπόθεση για βελτίωση της καθημερινότητας, μας δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να κινηθούμε.

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να επιδιώξουμε τόσο στα αυτοδιοικητικά πράγματα, όσο και στην τοπική κοινωνία, την καλλιέργεια προγραμματικού λόγου και την αναζήτηση συνεργασιών και συμμαχιών, με προγραμματικό πλαίσιο γύρω από συγκεκριμένους άξονες: Άξονες όπως η κοινωνική αλληλεγγύη, η κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομίας, η ορθή διαχείριση των απορριμμάτων, το μέτωπο απέναντι στην ακροδεξιά, στον φασισμό, στην διαφθορά, στην διαπλοκή, στον ρατσισμό, στην ξενοφοβία και στην ομοφοβία, την συνεχή και συνεπή υπεράσπιση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τις παρεμβάσεις σε υγεία και παιδεία, με την ενίσχυση δημοτικών και κοινωνικών υπηρεσιών, την εφαρμογή θεσμών τακτικής λογοδοσίας των οργάνων διοίκησης κ.α. Στους παραπάνω άξονες και όχι μόνο προκύπτουν διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε διαφορετικά πολιτικά σχέδια. Ανάμεσα σε προοδευτικές και συντηρητικές στρατηγικές. Γιατί εκτιμούμε πως μέρα με τη μέρα οι διαχωριστικές γραμμές μετατοπίζονται ολοένα και περισσότερο ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση. Και αυτό, φίλες και φίλοι, συμβαίνει όχι γιατί είναι επιλογή της μιας ή της άλλης πολιτική δύναμης, όχι γιατί οδηγείται το πολιτικό σύστημα συνολικά προς μια περίοδο που η δυνατότητα εναλλακτικών περιορίζεται, αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: επειδή λόγω της γενικότερης συγκυρίας επανατοποθετούνται πολλά πράγματα στην βάση τους και επιστρέφουν τα βασικά, τα πρωταρχικά ερωτήματα οριζόντια σε όλη την κοινωνία.

Συνεπώς, το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα πρέπει να πάρουμε όσες πολιτικές πρωτοβουλίες χρειάζεται που θα συμβάλουν στη δημιουργία των προϋποθέσεων που μπορούν να οδηγήσουν στην αλλαγή σελίδας στα αυτοδιοικητικά πράγματα του Δήμου. Χωρίς να αγνοήσουμε ξανά τις πολιτικές ιδιαιτερότητες της αυτοδιοίκησης, την ανάγκη συνεχών παρεμβάσεων σε τοπικό επίπεδο διαμέσου ευρύτερων γειωμένων σχημάτων, την ανάδειξη ή τη συνεργασία με στελέχη όχι μόνο με βάση την πολιτική τους συγκρότηση ή την κομματική τους ένταξη, αλλά με βάση την ενεργοποίησή τους στην επίλυση των τοπικών προβλημάτων αλλά και με βάση ότι μεταχειρίζονται την όποια ιδιότητα τους όχι σαν προνόμιο αλλά σαν αφετηρία για την συλλογική προσπάθεια.

Είναι αλήθεια, ότι οι συνεργασίες και για την Αριστερά έχουν μια τραυματική αποτίμηση, η οποία μας καθιστά επιφυλακτικούς. Είτε γιατί ήταν ευκαιριακές είτε γιατί έγιναν χωρίς το αναγκαίο περιεχόμενο. Αν όμως, έχεις εμπιστοσύνη στις θέσεις και στις ιδέες σου δεν μπορείς να φοβάσαι την είσοδο σε διάλογο. Και στο Φάληρο υπάρχει έδαφος για μια γόνιμη συζήτηση με άλλες προοδευτικές και δημοκρατικές δυνάμεις. Όπως επίσης, είμαι πεπεισμένος ότι στην επερχόμενη αυτοδιοικητική μάχη μπορούμε να διεκδικήσουμε μια νέα πολιτική ισορροπία, καθαρή, διαφανή που θα κοιτάει προς τα έξω και όχι προς τα μέσα.

Πρέπει να φανούμε τολμηροί και με σαφές σχέδιο και πολιτικό στίγμα να επιδιώξουμε αρχικά μια ευρεία και ανοιχτή διαδικασία συγκρότησης προγραμματικών θέσεων στις οποίες κάθε πολίτης που ενδιαφέρεται για μια πόλη ζωντανή, με κοινωνικό πρόσωπο θα μπορεί να αναγνωρίζει τις αγωνίες και τις ελπίδες του και στη συνέχεια αυτές τις θέσεις να τις καταθέσουμε στην κοινωνία και στον Δημόσιο διάλογο και να αναζητήσουμε σημεία συνεννόησης.

Και φυσικά στο τέλος αυτής της διαδικασίας πρέπει να καταλήξουμε σε 5-6 πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και θα διεκδικήσουμε την στήριξη και την συμμετοχή της κοινωνίας για να τα κάνουμε. 5-6 πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε και θα τα αλλάξουμε. Γιατί προοδευτικό και αριστερό δεν μπορεί παρά να είναι αυτό που κάνει το βήμα από τα λόγια στην πράξη, από την εκφώνηση για το αύριο στην κατάκτηση θέσεων στο σήμερα…

Αμέσως μετά τις ομιλίες ακολούθησε συζήτηση με τους καλεσμένους, ενώ οι συζητήσεις συνεχίστηκαν σε γνωστό εστιατόριο της πόλης του Π. Φαλήρου!

Πηγή: rak-pfalirou.gr