Ανδρέας Κονδύλης: “στο ΤΑΙΠΕΔ βλέπουν τη μαρίνα Αλίμου σαν οικόπεδο” (VIDEO)

H μαρίνα Αλίμου είναι θύμα της κακής πολιτικής του ελληνικού κράτους –  Η διασύνδεσή της με τον οικιστικό ιστό είναι επιβεβλημένη – Χρειάζεται ένας συνολικός σχεδιασμός σε σχέση με την πόλη και όχι αποσπασματικός – Στο ΤΑΙΠΕΔ την βλέπουν σαν ¨οικόπεδο”

Μεγάλη αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του δημάρχου Αλίμου για τη μαρίνα, στο Έκτο Πανελλήνιο Συνέδριο για τη ∆ΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΖΩΝΩΝ -ΜΑΡΙΝΕΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ . Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Ίδρυµα Ευγενίδου, 24 – 27 Νοεµβρίου 2014.

Αντικείµενο του Συνεδρίου ήταν η παρουσίαση των νεοτέρων εξελίξεων στο χώρο των επιστηµών και των τεχνολογιών που σχετίζονται µε τις παράκτιες ζώνες στην Ελλάδα και την Κύπρο, την έρευνα, τον σχεδιασµό, την προστασία, την µελέτη, την κατασκευή και την διαχείριση των παράκτιων έργων, καθώς επίσης και την εκτίµηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων στις παράκτιες ζώνες.

Ανδρέας Κονδύλης:

“Η μαρίνα του Αλίμου είναι η μεγαλύτερη της Ν/Α Μεσογείου, έχει χερσαία ζώνη 210 στρέμματα – έχει μεγάλη αναγνωρισιμότητα στο εξωτερικό.

Είναι θύμα της κακής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Την απέσπασε από την πόλη μας το 1968 με συντακτική πράξη (ως αφρόκρεμα) μετά την άφησε  εγκαταλελειμμένη στην τύχη της. Έχουμε το κράτος που συστήνει δύο διαφορετικούς φορείς το ΤΑΙΠΕΔ για τη μαρίνα και την Παράκτιο Μέτωπο Α.Ε για το παραλιακό κομμάτι. Δύο φορείς για  να εφαρμόσουν πολιτική στο ίδιο παραλιακό μέτωπο.

Δεν είναι δυνατόν οι μαρίνες να αποτελούν ξεχωριστά τμήματα αποκομμένα από τον ιστό της πόλης. Η σύνδεση με τον οικιστικό ιστό είναι επιβεβλημένη για λόγους οικονομικούς ώστε να υπάρχει σύνδεση της τοπικής οικονομίας με τους τουρίστες.

Οι πολίτες πρέπει να απολαμβάνουν τη θάλασσα. Η διασύνδεση της Μαρίνας με τον οικιστικό ιστό της πόλης δίνει προστιθέμενη αξία, εμπορική και κοινωνική και στην μαρίνα και στην πόλη.

Στον Άλιμο έχουμε τη μεγαλύτερη μαρίνα της Ελλάδας αλλά έχουμε μόνο δύο σημεία εισόδου και εξόδου με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα στην πρόσβαση των πολιτών στην μαρίνα αλλά και στην έξοδο των τουριστών.  Υπάρχει μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Χρειάζονται επαρκείς χώροι στάθμευσης και επαρκής εξυπηρέτηση από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

Αναρωτιέμαι σε πόσες από τις μεγάλες μαρίνες έχουν γίνει μελέτες κυκλοφοριακών και συγκοινωνιακών ρυθμίσεων. Βλέποντας το σχεδιασμό του ΤΑΙΠΕΔ για τη δική μας μαρίνα αντιληφθήκαμε ότι δεν υπήρχε κάποια μελέτη για το κυκλοφοριακό. Τους ενδιαφέρει μόνο η αξιοποίηση του ¨οικοπέδου” .

Διασύνδεση μίας μαρίνας με την πόλη και οι χρήσεις γης:  Θα έχουμε ανταγωνιστικές χρήσεις με την πόλη ή συμπληρωματικές; Όταν έχουμε ξενοδοχεία ακριβώς απέξω από τη μαρίνα είναι ανάγκη να χτίσουμε και μέσα ξενοδοχεία; Επίσης δεν πρέπει μία μαρίνα να έχει τον χαρακτήρα το ναυτικό, βλέπουμε μία τάση να γίνονται μαρίνες σύγχρονες με μεγάλα εμπορικά κέντρα. Εκεί χάνεται ο ναυτικός χαρακτήρας.

Ένα άλλο ζήτημα είναι η οργάνωση μίας πόλης για να υποδεχτεί την μαρίνα. Τι σημαίνει αυτό: Προβολή και οργάνωση του τουριστικού προϊόντος που διαθέτει η πόλη. Στον Άλιμο έχουμε το μοναδικό Αρχαίο Θέατρο με τετράγωνη ορχήστρα, έχουμε το μοναδικό βυζαντινό εκκλησάκι, έχουμε μία σειρά από αρχαιότητες που θα μπορούσαμε οργανωμένα να τις προβάλουμε. H οργανωμένη ανάδειξη του τουριστικού προϊόντος θα μπορούσε να γίνει με τη βοήθεια του ΕΟΤ.

Χρειάζεται ένας συνολικός σχεδιασμός σε σχέση με την πόλη και όχι αποσπασματικός. Τέτοιος σχεδιασμός δεν υπάρχει από το κράτος και τους φορείς του (ΤΑΙΠΕΔ,  Παράκτιο Μέτωπο Α.Ε). Αντιθέτως ο σχεδιασμός επικεντρώνεται κυρίως στο κατασκευαστικό και εργολαβικό κομμάτι και όχι στο τουριστικό αναπτυξιακό σκέλος. Και αν αυτό δεν αλλάξει και το κράτος και η πόλη θα χάνουν έσοδα“.

Νέα παράταση στο «σίριαλ» για τη μαρίνα Αλίμου – Γιατί διστάζουν οι επενδυτές (Γιώργος Φιντικάκης – tanea.gr  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 27/11/2014 )

Μια ακόμα παράταση, την πολλοστή που έχει δοθεί στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, έδωσε το ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση της Μαρίνας Αλίμου (από τις μεγαλύτερες της χώρας), μαζί με τα τουριστικά καταφύγια σκαφών Ύδρας, Νέας Επιδαύρου και Πόρου.

Η νέα ημερομηνία είναι η 17η Δεκεμβρίου και δίνεται έπειτα από αιτήματα δύο υποψηφίων επενδυτών, αλλά και προκειμένου να αποφευχθεί ένα ναυάγιο στα αβαθή των μαρίνων 48 ώρες μετά την απογείωση του deal με τα αεροδρόμια.

Εξηγούμαστε. Κανονικά, σήμερα εκπνέει η καταληκτική προθεσμία υποβολής προσφορών στο διαγωνισμό για το πρώτο πακέτο μαρινών. Ενός διαγωνισμού που προκηρύχθηκε τον Απρίλιο του 2013. Τις τελευταίες όμως εβδομάδες τα νέα που καταφτάνουν στα γραφεία του ΤΑΙΠΕΔ από τους συμμετέχοντες επενδυτές δεν είναι καλά.

Κάποιοι δεν αποκλείουν να μην υπάρξει ούτε μια προσφορά, κι ας έχουν περάσει εδώ και ένα χρόνο στη β’ φάση 11 επενδυτικά σχήματα.

Οι λόγοι πολλοί. Τα σημεία τριβής με το Δήμο Αλίμου παραμένουν, όπως και τα αυθαίρετα στη χερσαία ζώνη της μαρίνας. Την ίδια στιγμή, αρκετές από τις εταιρείες ενοικίασης ιστιοπλοικών που ελλιμενίζουν στον Αλιμο τα σκάφη πληρώνουν μικρό ενοίκιο (ή και καθόλου). Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και την πολιτική αβεβαιότητα, έχει την πλήρη εικόνα.

Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση κάποιοι από τους επενδυτές ζήτησαν νέα παράταση μερικών εβδομάδων από το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο και θα τους τη δώσει, προσδοκώντας στο μεσοδιάστημα, να μπορέσει να επιλύσει κάποια από τα αγκάθια.

Πάντως το βασικό – εδώ και ένα χρόνο- σημείο τριβής μεταξύ Δήμου Αλίμου και ΤΑΙΠΕΔ, δηλαδή η παρουσία μέσα στον χερσαίο χώρο της μαρίνας Αλίμου του δημοτικού κολυμβητηρίου, συνεχίζει να υφίσταται.

Η πρόταση ΤΑΙΠΕΔ
Η πρόταση του ΤΑΙΠΕΔ προς τον δήμο ήταν να μεταφερθεί το κολυμβητήριο σε άλλη θέση, αφού δεν συνάδει με τις χρήσεις μιας μαρίνας. Τα δε έξοδα, θα τα πλήρωνε ο ανάδοχος του διαγωνισμού. Ο δήμος δεν φαίνεται να έχει πεισθεί, όπως φαίνεται και από τις επιστολές που έχει αποστείλει. Την κατηγορηματική αντίθεση του Δήμου γνωρίζουν καλά και οι συμμετέχοντες επενδυτές. Παράλληλα ο Δήμος θεωρεί ότι με τις επενδύσεις στη χερσαία ζώνη που συνοδεύουν τον διαγωνισμό (ξενοδοχείο, εκθεσειακό κέντρο, αθλητικές εγκατατάσεις, κτίρια διοίκησης, καταστήματα, καφετέριες κ.ά.) αλλάζει η εικόνα της περιοχής, δημιουργείται κίνδυνος να μαραζώσει η τοπική αγορά, καθώς και να μεταφερθεί η οικονομική δραστηριότητα στη μαρίνα.

Δεύτερο ζήτημα είναι οι αυθαίρετες εγκαταστάσεις. Μέσα στη χερσαία ζώνη της μαρίνας έχουν εγκατασταθεί παράνομα διάφοροι χρήστες, κάποιοι έχουν σταματήσει να πληρώνουν μισθώματα στην ΕΤΑΔ (από την οποία και νοίκιασαν τον χώρο) ενώ υπάρχουν και χρήσεις εντελώς ασύμβατες με τη λειτουργία της μαρίνας.

Τρίτο πρόβλημα είναι ότι πολλές από τις εταιρείες ενοικίασης σκαφών που τα ελλιμενίζουν στη μαρίνα, καταβάλλουν ιδιαίτερα χαμηλά ενοίκια, καθιστώντας μη κερδοφόρα τη παραχώρησή της σε κάποιον επενδυτή.

Σε αντιδιαστολή πάντως με την επιτυχημένη ιδιωτικοποιήση των αεροδρομίων, στην περίπτωση των μαρινών, οι συνεχείς αναβολές εδώ και ένα χρόνο στο διαγωνισμό, δείχνουν κάτι απλό. Οτι όταν το ΤΑΙΠΕΔ αναγκάζεται να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου που είναι προβληματικά, αντιμετωπίζει δυσκολίες, και οι επενδυτές διστάζουν. Εχει αποδειχτεί σε πολλούς μέχρι τώρα διαγωνισμούς. Στο ΤΑΙΠΕΔ ελπίζουν οι μαρίνες να μην είναι ένας απ’ αυτούς.