“Οταν μεγαλώσω θέλω να γίνω … ευτυχισμένη.” Το επαγγελμα…. και ο δήμος ; !
( Βράνη Χριστίνα – Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος Αλίμου)
-Εσύ, τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις ?
-Ευτυχισμένη
Δηλαδή όταν έλεγα στα 16 ότι ήθελα να ασχοληθώ με το Marketing και τις επιχειρήσεις πίστεψε κάποιος ότι ήξερα ακριβώς τι έλεγα ? Ότι ήξερα δηλαδή πως θα είναι η δουλειά μου, με τι θα απασχολούμε, πόσες ώρες θα δουλεύω, τι προοπτικές έχει το επάγγελμα αυτό, αν αυτές είναι στην Ελλάδα… ποια θα είναι η καθημερινότητα μου. Μήπως υπήρχε κάτι άλλο στο οποίο μπορεί να ήμουν καλύτερη, να αξιοποιούσα τις δυνατότητες μου περισσότερο? Και αν τελικά κατέληξα να κάνω κάτι που μου αρέσει, σε ποιο βαθμό ήταν τύχη και σε ποιον επιλογή?
Στα 37 και κοιτάζοντας τους φίλους και γνωστούς μου ένα πράγμα ξέρω σίγουρα, ότι (έμμεσα ή άμεσα) πρέπει να ασχοληθείς στη ζωή σου με κάτι που αγαπάς. Ακόμα και αν δε ξεκινήσεις προς αυτή τη κατεύθυνση , η ζωή τελικά θα σε βγάλει εκεί. Το είδα να συμβαίνει τώρα με τη κρίση (από τα λίγα καλά που συνέβησαν), φίλοι «κλοτσήσανε» την μέχρι τώρα ζωή τους και πάλι από την αρχή.
Τους βλέπω να χαμογελάνε … αυθεντικά, με εκείνο το χαμόγελο που είχαν χάσει κάπου στα 25… είναι πλέον επιτυχημένοι!
………………. άλλωστε επιτυχία είναι το να είσαι ευτυχισμένος .
Τα παιδιά που σήμερα καλούνται να επιλέξουν επάγγελμα θέλω να πιστεύω ότι έχουν τη δυνατότητα μιας καλύτερης εικόνας λόγω της πρόσβασης σε περισσότερη πληροφορία. Έχω την αίσθηση όμως ότι και πάλι μία γενική εικόνα έχουν , λίγο συμβατική για ένα κόσμο με τεράστιες πλέον δυνατότητες.
Και ο δήμος ? Τι σχέση έχει ο δήμος με όλα τα παραπάνω?
Ας ξεκινήσουμε με κάτι απλό , να ενισχύσουμε το σχολικό επαγγελματικό προσανατολισμό.
Συνεργασία με καθηγητές στο γυμνάσιο/ λύκειο και με ομάδες από δημότες Αλίμου που θα θέλουν να μιλήσουν στα παιδιά για το επάγγελμα που οι ίδιοι ασκούν. Επιχειρηματίας, γραφίστας, προπονητής, καθηγητής, υδραυλικός, γιατρός, τραπεζικός, συμβολαιογράφος, φαρμακοποιός, ηθοποιός, ραδιοφωνικός παραγωγός, δημοσιογράφος…. Τι σημαίνει να γίνεις ? Πως είναι η ζωή σου, η καθημερινότητα σου.
Όχι με μίζερο , απαισιόδοξο τρόπο, δε πρέπει να είναι να αποτρέψουμε τα παιδιά από τα όνειρα τους, αλλά να τους δώσουμε μία καλύτερη εικόνα για το πώς μπορούν να τα κατακτήσουν και το πιο σημαντικό να τους δώσουμε εναλλακτικές. Να τους δώσουμε διεξόδους που θα τα κάνουν ευτυχισμένα αύριο, άρα και επιτυχημένα.
… και κάτι για τους πιο μεγάλους … ΔΕΝ είναι ποτέ αργά να αλλάξεις την καθημερινότητά σου και τη ζωή σου, δεν είναι υποχρεωτικό να ακολουθείς την πορεία που αποφάσισες στα 16.