Μπελιά – Κλαυδιανός:”Ο πολίτης να έχει λόγο για την πόλη του”
Ο Δημήτρης Κλαυδιανός, επικεφαλής του συνδυασμού της δημοτικής κίνησης Αλίμου «Άνω Κάτω στο Καλαμάκι», και η υποψήφια δήμαρχος Ελένη Μπελιά, μιλούν στην «Εποχή» για την ανάγκη εναλλαγής των προσώπων στους πολιτικούς ρόλους, ως αντίδοτο στην εξουσιομανία, για τα μεγάλα προβλήματα του δήμου αλλά και για τη συμμετοχή των πολιτών ως προϋπόθεση για την επίλυσή τους.
Τη συνέντευξη πήρε η Τζέλα Αλιπράντη
Είχες πει το 2010 ότι κάνεις τη βάρδιά σου στη συλλογικότητα, αυτός είναι και ο λόγος που δεν θα είσαι υποψήφιος δήμαρχος για δεύτερη φορά ή νιώθεις κάποια απογοήτευση από την αυτοδιοίκηση;
Δ.Κλ.: Απογοήτευση δεν υπήρχε από την άποψη ότι ήξερα τι να περιμένω. Αντίθετα όσον αφορά το δικό μας κομμάτι, στο «Άνω Κάτω στο Καλαμάκι», και την Αριστερά εν γένει, είμαι ικανοποιημένος. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και καλά τα πράγματα. Απλώς περίμενα ότι οι συσχετισμοί θα ήταν υπέρ των παρατάξεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Όσο για το θέμα της «βάρδιας», ναι, αυτή είναι η οπτική μας στο πώς ασχολούμαστε με τα κοινά: η λογική της εναλλαγής των ρόλων, οπότε δεν μου φαίνεται ότι υπάρχει κάποια διαφορά. Την προηγούμενη φορά ήμουν εγώ επικεφαλής, αυτή θα είναι η Ελένη, την επόμενη φορά ίσως κάποιος άλλος. Εμείς δε θα γίνουμε βλαχοδήμαρχοι.
Γιατί θεωρείς ότι πρέπει να υπάρχει αυτή η εναλλαγή;
Δ.Κλ.: Για αρκετούς λόγους. Ο πρώτος είναι να μην παγιωνόμαστε και εθιζόμαστε στην εξουσία. Όση εξουσία, τέλος πάντων, μας αντιστοιχούσε και όση εξουσία θα μας αντιστοιχεί. Ο δεύτερος είναι να μαθαίνουμε όλοι. Βέβαια η Ελένη δεν μαθαίνει τώρα…
Είχε δημοσιευτεί ότι είχες παραιτηθεί από δημοτική σύμβουλος διότι δεν επιθυμούσες κάποιο καπέλωμα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσχυε κάτι τέτοιο ή ήταν ζήτημα συλλογικότητας;
Ε.Μπ.: Όσοι είχαν γράψει αυτό το δημοσίευμα δεν παρακολουθούσαν σωστά τα πράγματα στο «Άνω Κάτω». Εμείς από την αρχή είχαμε πει ότι θα κάνουμε εναλλαγή. Σίγουρα οι αντίπαλοί μας ψάχνουν να βρουν θέματα για να μας δυσφημήσουν και σίγουρα ο κομματικός έλεγχος για το «Άνω Κάτω» θα ήταν μια δυσφήμηση καθώς εμείς ως δημοτική κίνηση επιδιώκουμε την αυτονομία. Η απάντηση σε αυτό είναι ότι αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά την πολιτική. Είμαστε μια κίνηση με αρχές που τις κάναμε πράξη. Υπέβαλα την παραίτησή μου από δημοτική σύμβουλος γιατί πιστεύουμε στην εναλλαγή και το τηρήσαμε. Αντίστοιχα, ο επόμενος σύμβουλος, ο καθηγητής Γιάννης Παραλάς, μας εκπροσώπησε πολύ καλά και λειτούργησε και αυτός συλλογικά.
Σκεφτήκατε τον κίνδυνο με την εναλλαγή να χάσετε το καλό ποσοστό που πήρατε την τελευταία φορά;
Δ.Κλ.: Όχι, δεν υπάρχει αυτός ο κίνδυνος γιατί ο τρόπος που παρεμβαίνουμε δεν είναι προσωποκεντρικός. Απ’ την αρχή προσπαθήσαμε να έχουμε συλλογικό τρόπο παρέμβασης και λήψης αποφάσεων, όπως και να εμπλέκονται σε όλα τα θέματα όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι από την κίνηση. Η συντονιστική μας επιτροπή συνεδριάζει κάθε εβδομάδα, είναι ανοιχτή και συμμετέχουν κάθε φορά πάνω από 20 άτομα. Ούτως ή άλλως ο κόσμος μας ξέρει ως «Άνω Κάτω στο Καλαμάκι» και όχι ως δημοτική κίνηση του Δημήτρη Κλαυδιανού.
Γενικότερα είσαι ικανοποιημένος από τη μέχρι τώρα πορεία της δημοτικής κίνησης;
Δ.Κλ.: Το κομμάτι στο οποίο σίγουρα έχουμε κενά είναι η αλληλεγγύη. Θα μπορούσαν να έχουν γίνει παραπάνω κινήσεις σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά εδώ μπαίνουν συνολικά ζητήματα του πώς είναι δομημένη η Αριστερά και πώς είχε μάθει να λειτουργεί ως τώρα. Βάζω μια τομή στο μέχρι τώρα και στο από εδώ και πέρα, από την άποψη ότι άλλο πράγμα ήταν η ριζοσπαστική Αριστερά τα προηγούμενα χρόνια και άλλο είναι σήμερα. Είναι διαφορετική η τάξη μεγέθους. Είναι διαφορετική και η κοινωνία εν γένει. Εμείς πιστεύω ότι σε αυτό το διάστημα δεν μπορέσαμε να προσαρμοστούμε όσο θα έπρεπε. Στα υπόλοιπα θέματα είχαμε μια καλή παρέμβαση. Όπως για τους ελεύθερους χώρους στο κτήμα Γερουλάνου ή στο κτήμα Ρόμα που μεταβιβάστηκε στο ΤΑΙΠΕΔ. Γι’ αυτό το θέμα έχουμε κινηθεί και θεσμικά –με προσφυγές– και κινηματικά. Επίσης κινητοποιηθήκαμε για τα ζητήματα της παραλίας, για την ανάπλαση της λεωφόρου Καλαμακίου, όπου έγινε από τον δήμαρχο ένα έργο βιτρίνας με λεφτά του ΕΣΠΑ, το οποίο δεν έχει καμία πραγματική ωφελιμότητα για τους κατοίκους. Με τη στάση μας επηρεάσαμε το δήμο και στο ζήτημα του χαρατσιού και των εργαζομένων.
Παρατηρείτε ότι υπάρχει έντονη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της αυτοδιοίκησης;
Δ.Κλ.: Ναι, ένα παράδειγμα είναι ότι ο δήμος Αλίμου έχει χιλιόμετρα παραλιακής ακτής, αλλά ουσιαστικά δεν του ανήκει τίποτα. Δεν έχει ούτε έσοδα ούτε λόγο για τις παραλίες, ενώ οι ιδιώτες κάνουν πάρτι. Ο μόνος φορέας που συστάθηκε γι’ αυτό το ζήτημα είναι το ΤΑΙΠΕΔ, που έχει αναλάβει όμως το ξεπούλημα των παραλιών.
Ε.Μπ.: Και η ιστορία με τα απορρίμματα εκεί πάει. Απαξιώνονται δομές των δήμων με σκοπό την ιδιωτικοποίηση. Το ίδιο γίνεται και με τους συμβασιούχους που θα εργάζονται κάτω από καθεστώς δουλείας. Γενικά η αντίληψη που έχει κυριαρχήσει είναι ότι κάθε ελεύθερος χώρος πρέπει να εμπορευματοποιηθεί. Εμείς θα θέλαμε κάποια έσοδα για το δήμο, αλλά στη δική μας αντίληψη αυτά θα πρέπει να τα διαχειρίζεται ο δήμος. Στη συνείδηση του κόσμου, λόγω της παλαιότερης κακοδιαχείρισης, έχει καταγραφεί ότι οι δήμοι δεν μπορούν να χειριστούν το παραλιακό μέτωπο. Εμείς πιστεύουμε πως ένας δήμος με δημοκρατικές και συμμετοχικές διαδικασίες μπορεί να το κάνει.
Πού θα εστιάσει το πρόγραμμά σας αυτήν τη φορά;
Ε.Μπ.: Το πιο σημαντικό πρόβλημα που αφορά τους ανθρώπους στον Άλιμο είναι το ζήτημα της αλληλεγγύης, όπως ανέφερε και ο Δημήτρης. Με την οικονομική κρίση υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν. Ένα άλλο ζήτημα είναι οι παραλίες. Το 2018 λήγουν οι συμβάσεις παραχώρησης μεγάλου μέρους και δεν ξέρουμε τι πρόκειται να γίνει. Η μαρίνα Αλίμου είναι ήδη γνωστό ότι έχει περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ για ιδιωτικοποίηση, με την οποία ως δημοτική κίνηση διαφωνούμε. Για αυτό άλλωστε προσφύγαμε στο ΣτΕ. Σαφώς μεγάλο θέμα είναι ο πολιτισμός. Ο πολιτιστικός οργανισμός του δήμου μας ουσιαστικά δεν λειτούργησε για ένα χρόνο διότι δεν υπήρχαν συμβάσεις. Η δική μας άποψη είναι ότι πρέπει να υπάρχει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Η τοπική αυτοδιοίκηση έχει πληγεί πολύ από τον Καλλικράτη και από το Μνημόνιο, με μειώσεις των εργαζομένων και των κρατικών πόρων. Μεγάλο πρόβλημα είναι τα απορρίμματα. Πιστεύουμε ότι οφείλεται στις προηγούμενες διοικήσεις που δεν πάλεψαν για μόνιμους εργαζόμενους, αλλά προτιμούσαν τους συμβασιούχους βασιζόμενοι σε μια πελατειακή λογική.
Το ταμείο του δήμου μπορεί να καλύψει την πολιτική που προτείνετε;
Ε.Μπ.: Ο δήμος έχει οικονομικό πρόβλημα. Έχει χρέη που οφείλονται σε δάνεια που είχε πάρει για να λύσει την κακοδιαχείριση ή την αγορά γης, δηλαδή είχαν δεσμευτεί χώροι για πλατείες κ.λπ. Η τοπική αυτοδιοίκηση καταρρέει οικονομικά από την πολιτική των μνημονίων και ιδίως με τις αρμοδιότητες που πέρασαν σε αυτήν μέσω Καλλικράτη, χωρίς να έρθουν αντίστοιχα χρήματα. Έχουμε πει πως ένα από τα προβλήματα είναι ότι οι προϋπολογισμοί που φτιάχνει ο δήμος δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες. Μια πρώτη εξοικονόμηση πόρων μπορεί να γίνει αλλάζοντας τον προϋπολογισμό του δήμου. Μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε τις πραγματικές ανάγκες του δήμου, αφήνοντας στην άκρη δράσεις βιτρίνας, δημόσιων σχέσεων κ.λπ. Νομίζω ότι σ’ αυτή την πολύ δύσκολη συγκυρία που βρισκόμαστε κάποια ζητήματα του δήμου, όπως το πολιτιστικό, μπορούν να λυθούν και με την αλληλεγγύη. Όχι λειτουργώντας στη βάση ενός φιλανθρωπικού εθελοντισμού, αλλά ενός εθελοντισμού όπου ο πολίτης ασχολείται με τα κοινά και έχει λόγο στην πόλη του.
(epohi.gr)