Άνω Ηλιούπολη: Έσωσαν γατάκι από τα έγκατα του Υμηττού (ΕΙΚΟΝΕΣ)

Άλλη μία δύσκολη επιχείρηση διάσωσης γατιού από τους υπέροχους εθελοντές της ομάδας Alma Libre – Hellenic Animal Rescue. Δείτε αναλυτικά:

“Στα έγκατα του Υμηττού

Ενημερωθήκαμε για επείγον περιστατικό μωρού γατιού που είχε πέσει σε κεντρικό αγωγό ομβρίων στην περιοχή της Άνω Ηλιουπολεως στους πρόποδες του Υμηττού.

Είχαν γίνει προσπαθειες απεγκλωβισμού του και από εθελοντές πυροσβέστες τοπικού σταθμού που βρισκόταν δίπλα στο σημείο αλλά δυστυχως χωρίς αποτέλεσμα.

Άμεσα κατόπιν της επείγουσας κλησης από τη φίλη Αρετη Βαρωτση που αγωνιούσε για το μωρό σπευσαμε στο σημείο με τρεις εθελοντές μας για βοήθεια.

Το σύμπλεγμα του δικτύου ήταν αχανές με πολλαπλές σχάρες στην περίμετρο και κάθετες στενες σωληνες των φρεατίων οδηγούσαν στα κεντρικά.

Οι εθελοντές μας Elen Konte, Kostas Garef και ΣΑΒΒΑΣ ΧΑΜΑΜΤΖΗΣ, κάνοντας αυτοψία στην περίμετρο εντόπισαν καπάκι κεντρικών τουλάχιστον ογδόντα μέτρα πιο κάτω. Όμως υπηρχε εναλλακτική.

Η διάμετρος μιας εκ των κάθετων σωλήνων όπου εντοπίστηκε το μωρό να ακούγεται να κλαίει στο βαθος ακριβως απο κάτω, χωρούσε οριακά την εθελόντρια μας Elen Konte.

Εφόσον λοιπόν οι εθελοντές μας την ασφαλίσαν με προσοχή με ιμάντες και σχοινιά επιμελως ξεκίνησε η κάθοδος της εθελοντριας μας μέσα από τη εξαιρετικά στενή σωλήνα στα κεντρικά.

Μέσα στις αράχνες και τις κατσαρίδες η εθελόντρια μας κάθησε ήρεμα σε ένα σταθερό σημείο αντικρίζοντας τον αχανή αγωγό να εκτείνεται μπροστά της.

Άρχισε να καλεί το μωράκι και εκείνο εμφανίστηκε μέσα από τις σκιές, τρεμοντας, αφυδατωμένο και πεινασμένο.

Με λίγη σαρδελίτσα και με κάλεσμα αρχισε το μικρουλι να έρχεται όλο και πιο κοντά στην εθελόντρια η οποια είχε στήσει παγιδουλα δίπλα της προκειμενου να μην στρεσάρει το μωράκι περισσότερο βλεποντας την τοση ταλαιπωρία του.

Και κεινο όλο και πλησίαζε κλαιγοντας με παράπονο ωσπου έφτασε στην είσοδο της παγιδας τρώγοντας με λαιμαργία και τσουπ με παρα πολύ μαλακες κινησεις η εθελόντρια μας το ασφάλισε.

Έτσι λοιπόν το μικρουλι ανήλθε επιτελους στο φως με απόλυτη ασφάλεια όπως και η εθελόντρια μας, η οποία τοση ζέστη που ειχε στην επιφάνεια σκεφτόταν μήπως την αφήναμε εκεί κάτω στον αγωγό που είχε και δροσιά!

Βγαλαμε το μωράκι απο την παγίδα, του δώσαμε νεράκι και άρχισε να πίνει επι πέντε ολόκληρα λεπτά απο τη δίψα του..

Η φίλη Αρετή κατόπιν το πήρε μαζί της μέσα σε κλουβάκι για να το πάει για όλη την απαραίτητη φροντίδα και στην αγκαλιά της βρήκε το παντοτινό του σπιτάκι.

Εμείς ξεθεωμένοι και απο τη ζέστη και απο την κούραση συνεχίσαμε για άλλα τρία περιστατικά, χαμογελώντας στην ανάμνηση των ματιών αυτού του μωρού που η ελπίδα τους γέμιζε τις καρδιές μας.”