Οι άγνωστοι πεσόντες Νέγροι του Μοριά

Αγαπητέ Κέβιν

Διάβασα στις δηλώσεις που έκανες -ως απάντηση στα report που έριξαν τελικά τη σελίδα σου στο instagram- τη δήλωση «άμα θες να ‘σαι γιαρμάς, καλή τύχη αλλά, άμα θες να ‘σαι μαχαραγιάς, διάβασε», φράση με την οποία, είμαι σίγουρος, πολύ θα διασκέδαζε ο Γέρος του Μοριά και θα την προσυπέγραφε με τα δυο του χέρια, δεδομένης της σημασίας που έδινε στα γράμματα. (Στην κεντρική εικόνα: Ευγένιος Ντελακρουά. Η μάχη του Γκιαούρη και του Χασάν,1826, ελαιογραφία σε καμβά)

Σκέψου τώρα να στέκεται ο Γέρος στην Καρδαμύλη και να κατεβαίνεις εσύ, ένας από τους 100 μαύρους Αϊτινούς εθελοντές, τους πάμφτωχους που κίνησαν απ’ την άκρη του κόσμου να ανταποκριθούν στο κάλεσμα του Αδαμάντιου Κοραή και ρούφηξε μαζί με το πλοίο τους ο ωκεανός.
Αν η Ελληνική Δημοκρατία είχε λίγη αληθινή ευαισθησία, θα σε καλούσε, Κέβιν, ως αντιπρόσωπο φαντασμάτων, εκείνων των απογόνων «νέγρων» που κίνησαν από την Καραϊβική να συνδράμουν την Επανάσταση και να γίνουν «Νέγροι του Μοριά» (ή να λευτερώσουν τους… Νέγρους του Μοριά;). Αλλά η Ελληνική Δημοκρατία προτίμησε προχθές να μαυρίσει το παξιμάδι με μελάνι σουπιάς παρά να ζητήσει από έναν μαύρο να γράψει ένα σπιρίτσουαλ-χιπ χοπ-πολυφωνικό ηπειρώτικο-θρηνητικό ρεμπέτικο για εκείνες τις ψυχές που ήξεραν καλά πόσο μαύρο πετσί έπρεπε να θυσιάσεις για να τραγανίσεις λεύτερος ένα, έστω, λερό παξιμάδι.

Αγαπητέ Κέβιν, μην πάρεις κατάκαρδα την επίθεση από τους ρατσιστές. Ας φτάσουμε τους διασκεδαστικούς σαρκασμούς στα άκρα, αναλογιζόμενοι τι θα γινόταν αν είχες επιλέξει να λέγεσαι «Ο Γύφτος του Μοριά». Κοντά στις άλλες σκοτούρες θα έπρεπε να εξηγείς ότι έτσι προσφωνούσε ο Καραϊσκάκης τον Θεόδωρο, κι οι δυο μαζί τους ρηχόμυαλους, «γιαρμάδες πατημένους». Απόστολος Λυκεσάς/efsyn.gr