Τάσος Μπουλμέτης: Οι πρόσφυγες έχουν μια “μεταφυσική” σύνδεση με την πατρίδα τους

Ο σκηνοθέτης της «Πολίτικης κουζίνας», Τάσος Μπουλμέτης, μιλά στο health4U.gr για την προσφυγιά, τις αλησμόνητες πατρίδες, την ΑΕΚ και, φυσικά, τις ταινίες του.
Η ανθρωπότητα βιώνει τα υψηλότερα νούμερα μετακίνησης πληθυσμών στην ανθρώπινη ιστορία. Ένας άνευ προηγουμένου αριθμός 70,8 εκατ. ανθρώπων σε όλο τον κόσμο αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους στα τέλη του 2018. Μεταξύ αυτών, σχεδόν 30 εκατ. πρόσφυγες, ενώ πάνω από τους μισούς ανθρώπους είναι παιδιά κάτω των 18 ετών. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα, όπως εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη και ελεύθερη κυκλοφορία.

Με τον Τάσο Μπουλμέτη είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για το προσφυγικό ζήτημα, αλλά φυσικά και για τις δικές του προσωπικές εμπειρίες, όντας πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη στις μαζικές απελάσεις του 1964-65.

Η «Πολίτικη κουζίνα» είναι ένα είδος αυτοβιογραφίας
Η «Πολίτικη κουζίνα» είναι σε μεγάλο μέρος αυτοβιογραφική και δημιουργήθηκε σε μια περίεργη φάση της ζωής μου. Είχα έρθει σε σύγκρουση με την εταιρεία που δούλευα εκείνη την περίοδο και αποφάσισα να κάνω μια αναδρομή της ζωής μου για το τι είχα καταφέρει έως τότε. Στην προσωπική αυτή αναζήτηση κατάλαβα ότι δεν είχα πάει στην Πόλη για 30 χρόνια και αποφάσισα να την επισκεφθώ. Για μένα αυτό το ταξίδι ήταν ένα ταξίδι ζωής. Έτσι, από την επίσκεψη της Πόλης το 1994 και μέχρι το 2002 έκανα το σενάριο της «Πολίτικης κουζίνας».

Έχω πολλές αναμνήσεις από τη μέρα του διωγμού. Ο διωγμός ήταν μια απώλεια μεγάλη, ένα τραύμα, το οποίο έγινε μεγαλύτερο με την άφιξη στην Ελλάδα. Οι Τούρκοι μάς έδιωξαν σαν Έλληνες και εδώ μας έβλεπαν σαν Τούρκους. Αυτή ίσως είναι η «σχιζοφρένεια» του πρόσφυγα, το να είναι ξένος παντού. Έχω κάνει πάρα πολλά ταξίδια από το ’94 στην Πόλη και ξυπνάνε πολλές αναμνήσεις με κάθε μου ταξίδι. Οι περισσότεροι ηθοποιοί στην «Πολίτικη κουζίνα» μου έλεγαν ότι μεγάλωσαν με ακούσματα από τους παππούδες και τις γιαγιάδες, οι οποίοι μιλούσαν μόνο τουρκικά. Κάποιοι ηθοποιοί είχαν συγγενείς που έζησαν μέχρι και τη Μικρασιατική καταστροφή. Καθώς μου το έλεγαν πάρα πολλά άτομα, νόμιζα ότι μου έλεγαν ψέματα. Όταν επισκέφθηκα όμως τη Θεσσαλονίκη, κατάλαβα ότι έλεγαν την αλήθεια. Δείτε τη συνέχεια της συνέντευξης στο: health4U.gr