Συμμορίες ανηλίκων στα νότια προάστια: Η βία δεν είναι “εισαγόμενη”




Με αφορμή δημοσιεύματα που κάνουν λόγο για “εισαγόμενη” εγκληματικότητα (επειδή η συμμορία που μαχαίρωσε τον 17χρονο στην Αργυρούπολη, ήταν από την Άνω Γλυφάδα), η Δημοτική Συνεργασία Ελληνικού Αργυρούπολης – Χρήστος Κορτζίδης, κάνει τις δικές της προτάσεις:

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΑΝΗΛΙΚΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ

Η αποτρόπαια αυτή πράξη ανάδειξε για μια ακόμη φορά το μεγάλο πρόβλημα των εκδηλώσεων βίας από ή ανάμεσα σε παιδιά και νέους, που μεγαλώνει πάνω στο έδαφος της φτωχοποίησης, της περιθωριοποίησης, των ανισοτήτων, της έκπτωσης των αξιών και της έλλειψης οράματος για την αλλαγή της κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, με ελευθερία, συλλογική και ατομική δημιουργία. Αν και είναι πολύ ευρύτερο από τις αρμοδιότητες και ευθύνες του Δήμου, αξίζει να ασχολείται με αυτό και μάλιστα σταθερά, στη βάση αρχών, όχι περιστασιακά ή για προβολή.

Πιστεύουμε ότι δεν είναι σωστό να ξεχωρίζουμε τα δικά μας παιδιά από τα άλλα και ότι η προσπάθειά μας πρέπει να επικεντρώνεται κυρίως στην πρόληψη και όχι στην καταστολή. Δεν είναι κακό να ζητούμε να υπάρχει καλύτερη αστυνόμευση, αλλά δεν είναι και δύσκολο να καταλάβουμε ότι αυτό δεν είναι αρκετό.Ούτε βέβαια είναι λύση το να θέλουμε να υψώσουμε τα κάγκελα και να αυξήσουμε τα λουκέτα στα σχολεία και τους κοινόχρηστους χώρους ή να βάλουμε κάμερες παρακολούθησης. Η καταστολή, ο αυταρχισμός, η παρακολούθηση μπορεί και να ανατροφοδοτούν την βία.



Υπάρχει σχετική εμπειρία και από άλλες χώρες. Ειδικά η κατάσταση που ζούμε εδώ και ένα χρόνο, όπου η πανδημία του κορονοϊού αξιοποιείται όχι μόνο για την ένταση των απαγορεύσεων και την περιστολή των ελευθεριών, αλλά και για τη δημιουργία ενός κλίματος που θα επιτρέπει την ισχυροποίηση και εξάπλωση ενός συστήματος παρακολούθησης και ελέγχου της ζωής των ανθρώπων, πρέπει να μας προβληματίσει ακόμη περισσότερο.

Το ζήτημα έχει τεράστια σημασία, σχετίζεται με τον πυρήνα του μέλλοντος των κοινωνιών μας και δεν δικαιολογούμαστε να εμφανιζόμαστε ως ανυποψίαστοι ή πολύ περισσότερο ως συνένοχοι ή αβανταδόροι της κυβερνητικής και ευρύτερα κυρίαρχης πολιτικής. Έτσι θα ήταν χρήσιμο αντί ο Δήμος να επικεντρώνει και να προβάλει αποκλειστικά την καταστολή και την πίεση προς τον κ. Χρυσοχοΐδη και τον Εισαγγελέα, να οργανώσει και να αναδείξει κυρίως την πίεση στο υπουργείο παιδείας και στο υπουργείο εσωτερικών για την υποστήριξη πολιτικών υπέρ της πρόληψης. Ότι μπορεί να κάνει το σχολείο πιο ανθρωποκεντρικό, χώρο ολόπλευρης διαμόρφωσης της προσωπικότητας του μαθητή με γνώσεις αλλά και αρχές και αξίες και γενικότερη καλλιέργεια, πρέπει να το υποστηρίζουμε.

Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική, αρκεί να παρακολουθούμε και να συμμετέχουμε στη διεκδίκηση των αιτημάτων της εκπαιδευτικής κοινότητας, αντί να σπεύδουμε να τα χαρακτηρίζουμε ως λαϊκισμό. Ταυτόχρονα πρέπει να πιέσουμε το υπουργείο εσωτερικών για να στηρίξει με πόρους και ανθρώπινο δυναμικό της δομές του Δήμου όπως η Κοινωνική Υπηρεσία και το Κέντρο Πρόληψης, για να αναπτύξουν περισσότερες και αποτελεσματικότερες δράσεις μέσα στην κοινότητα και ιδιαίτερα σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς. Σε αυτή την κατεύθυνση πιστεύουμε ότι πρέπει να κινηθεί ο Δήμος και αυτό πρέπει να γίνει υπόθεση των πολιτών και ιδιαίτερα των πιο άμεσα ενδιαφερόμενων.

Διαβάστε Επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.