Συγκινεί ο Γιώργος Παπανικολάου με την περιπέτεια υγείας του αδελφικού του φίλου
Αίσιο τέλος είχε για τον δήμαρχο Γλυφάδας, Γιώργο Παπανικολάου, η περιπέτεια υγείας του καλύτερού του φίλου. Οι στενοί του συνεργάτες ζούσαν καθημερινά την αγωνία του και τις προσπάθειες που έκανε για τον “κολλητό” του, ο οποίος υπεβλήθη χθες σε μεταμόσχευση ήπατος, στη Γαλλία. Ο δήμαρχος που βρέθηκε δίπλα στον αδελφικό του φίλο, περιγράφει τον αγώνα που έδωσαν όλοι και για τη μεγαλύτερη πράξη καλοσύνης, προσφοράς και εθελοντισμού που μπορεί να κάνει ο καθένας μας: Τη ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ.
Δείτε την συγκινητική ανάρτηση του Γιώργου Παπανικολάου:
“Επέστρεψα μόλις από την Γαλλία, όπου ταξίδεψα εκτάκτως χθες για να βρεθώ κοντά σε φίλο μου αδελφικό που χθες υπεβλήθη σε μεταμόσχευση ήπατος.
Πέρασε πάρα πολλά για να φτάσει στην χθεσινή μέρα ο φίλος μου, για να φτάσει στο τηλεφώνημα το βράδυ της Πέμπτης που του έδωσε και πάλι δικαίωμα στη ζωή.
Τεράστια αγωνία, πόνος και πολύ βαριές φαρμακευτικές αγωγές, αμέτρητες εξετάσεις και νοσηλείες, διαδικασίες και δραματική αναζήτηση σε όλο τον κόσμο για να ενταχθεί στην σχετική λίστα και να βρεθεί συμβατό μόσχευμα το συντομότερο δυνατό.
Τελικά η αναζήτηση κατέληξε στην Γαλλία και ευτυχώς η μεταμόσχευση έγινε εντός των ασφυκτικών χρονικών πλαισίων.
Πήγαν όλα καλά !
Οι Γάλλοι είναι πραγματικά σπουδαίοι στον τομέα αυτό και τους είμαστε ευγνώμονες.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου τις στιγμές που ήμουν μαζί του όταν ξύπνησε μετά την επέμβαση.
Και ήδη από σήμερα ξεκινάει η αποθεραπεία.
Ξεκινάει και πάλι η ζωή του .
Τα κατάφερε να φτάσει στην λύτρωση.
Αυτό είναι η μεταμόσχευση.
Λύτρωση και καινούργια ζωή.
Γι’ αυτό τα γράφω αυτά.
Γιατί όλοι πρέπει ΑΜΕΣΑ να υποστηρίξουμε περισσότερο στην χώρα μας την ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ .
Να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και νοοτροπία, να σταματήσουμε στην Ελλάδα να βλέπουμε το θέμα αυτό ως κάτι ξένο και μακρινό, ως κάτι που δεν μας αφορά.
Η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ δίνει σε πολλούς συνανθρώπους μας το δικαίωμα να ζήσουν και με τη βοήθεια της επιστήμης να μη φύγουν πρόωρα και άδικα.
Όλοι στην Ελλάδα βοήθησαν όσο μπορούσαν τον φίλο μου.
Δεν το λέω αυτό για λόγους ευγενείας, το εννοώ και το ξέρω καλά.
Όλοι βοήθησαν, παρά τις γνωστές σε όλους μας δομικές αδυναμίες, ένα νέο άνθρωπο για να σωθεί.
Οι εξαίρετοι γιατροί, ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων, ο ΕΟΠΠΥ, όλοι εμείς οι συγγενείς του και οι φίλοι του.
Δεν υπήρχε όμως η δυνατότητα να περιμένει στην Ελλάδα για κατάλληλο μόσχευμα γιατί ο χρόνος του ήταν ελάχιστος. Και τα μοσχεύματα στην Ελλάδα εξαιρετικά λίγα.
Γιατί δυστυχώς η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ στην χώρα μας παραμένει πολύ περιορισμένη.
Εχουμε μείνει πολύ πίσω σε σχέση με άλλες σύγχρονες χώρες σε όλο τον κόσμο.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει.
Και πρέπει να βοηθήσουμε ΟΛΟΙ .
Με το καλό να επιστρέψεις στην Ελλάδα αδελφέ μου.
Σε περιμένουμε να γυρίσετε μαζί με την γενναία γυναίκα σου που στάθηκε σε όλη αυτή την απίστευτη περιπέτεια παλληκάρι πραγματικό.
Πρώτη από όλους όμως σε περιμένει η τετράχρονη κόρη σου που κάθε μέρα ρωτάει πότε θα γυρίσεις.
Σε περιμένει για να μεγαλώσει μαζί με τον πατέρα της.
Και αυτό το οφείλει κυρίως σε μία οικογένεια που είναι κάπου μακριά και δεν την γνωρίζει, σε μία οικογένεια που δέχθηκε την κρίσιμη στιγμή να προχωρήσει η ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ .
Σε μία οικογένεια που μέσα από την απώλειά της, έδωσε ζωή και λύτρωση στον πατέρα της”.