Ο Αργυρουπολίτης Γιώργος Χειλαδάκης, μας έφερε το χρυσό στον αγώνα της εξέδρας (ΕΙΚΟΝΕΣ)




ΠΕΚΙΝΟ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΜΠΑΣΚΕΤ 2019

Πήραμε το χρυσό στον αγώνα της  εξέδρας. Μας το έφερε ο Αργυρουπολίτης Γιώργος Χειλαδάκης. Ανακηρύχτηκε «Φίλαθλος της χρονιάς» από  την FIBA.

(Του Χάρη Πασβαντίδη)

Δεν είναι ηθοποιός, δημοσιογράφος ή πολιτικός για να τον βλέπουμε κάθε λίγο στα κανάλια. Κι όμως είναι μια πολύ γνωστή φυσιογνωμία. Η αγάπη του για τις Εθνικές μας Ομάδες, εκτός από τον Ολυμπιακό, τον οδηγεί μαζί με 40-50 ακόμη Έλληνες, σε κάθε άκρη του κόσμου για να βρεθεί κοντά τους. Η  χαρακτηριστική φυσιογνωμία του, με το πασίγνωστο πλέον αργεντίνικο καπέλο, προκαλεί  τους σκηνοθέτες να τον στοχεύουν, και τους γνωστούς του  να αναρωτιούνται αυτόματα.  Είναι και εκεί ο Γιώργος; Και εκεί και… παντού, γι’ αυτό και τον αποκαλούν ο Μανόλο της Ελλάδας, ταυτίζοντας τον με τον διάσημο φίλαθλο της Ρεάλ Μαδρίτης, που εδώ και δεκαετίες δεν έχει χάσει αγώνα της ομάδας του, εντός και εκτός έδρας.

Ασφαλιστής στο επάγγελμα, από τους πιο διακεκριμένους στη χώρα,  ιδρυτής της «HIGH GRADE SERVICE» μπορεί να ταξιδεύει με άνεση. Αεικίνητος, επικοινωνιακός, ευγενής, αλτρουιστής αλλά και μποέμ, έχει παντού φίλους που τον αγαπούν. Η δική του όμως λατρεία πέρα από την οικογένεια και την επιχείρηση του, είναι οι Εθνικές μας Ομάδες.

Αυτήν του Μπάσκετ, την ακολούθησε, με τους «Πελαργούς», τον Σύλλογο φίλων της Εθνικής μας και στην Κίνα. Εκεί όπου τα όνειρα για μια μεγάλη διάκριση διαψεύστηκαν οικτρά. Ο Γιώργος όμως, γνώρισε ο ίδιος μια σημαντική, πλανητική μάλιστα διάκριση. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία του Μπάσκετ, η οποία εκτός από τις Ομάδες  παρακολουθεί και τους φιλάθλους, του απένειμε το «Χρυσό Μετάλλιο» του  «Φιλάθλου της χρονιάς». Το ακούσαμε στην ζωντανή μετάδοση του αγώνα με την  Βραζιλία, από τον γκουρού των τηλεοπτικών μεταδόσεων μπάσκετ της ΕΡΤ,  Βαγγέλη Ιωάννου.

Τουλάχιστον από το Πεκίνο γυρίσαμε με έναν μετάλλιο και μάλιστα χρυσό. Τα πήγαμε πολύ καλύτερα στις κερκίδες απ’ότι στον αγωνιστικό χώρο.

Για την αποτυχία της Εθνικής μας, ο Γιώργος Χειλαδάκης  είναι κατηγορηματικός. «Φταίνε όλοι. Προπονητής, μερικοί παίκτες. Ομοσπονδία. Ο προπονητής έκανε πολλά λάθη, οι παίκτες δεν έπαιξαν με το πάθος και την αποτελεσματικότητα που έπρεπε. Η Ομοσπονδία και ο Πρόεδρος της βρίσκονται ακόμη στον προηγούμενο αιώνα. Ο κόσμος πια αλλάζει  και τρέχει με ταχύτητα φωτός και αυτοί πάνε με τον αραμπά. Ο Βασιλακόπουλος πρέπει να παραδώσει. Τον ευχαριστούμε για την προσφορά τους, αλλά ήρθε η ώρα της αποχώρησης του» 

Ο Γιώργος Χειλαδάκης υιοθετεί την άποψη που εκφράζουν όλο και περισσότεροι φίλαθλοι, κατά τα πρότυπα άλλων χωρών. « Στις ηγεσίες των Ομοσπονδιών αλλά και προπονητές, πρέπει να είναι παλιοί μεγάλοι αθλητές. Που ξέρουν , αγαπάνε το άθλημα, μπορούν να βοηθήσουν». Για έναν από τους πρωταγωνιστές της Κίνας, τον Γιάννη Αντετοκούμπο,  μόνο καλά λόγια έχει να πει. « Τα έδωσε όλα. Έπαιζε εναντίον δύο και τριών γιατί οι αντίπαλοι προπονητές είχαν προσαρμοστεί πάνω του. Ορισμένοι άλλοι δεν έκαναν αυτά που έπρεπε και μπορούσαν».

 

Την Εθνική Μπάσκετ την ακολουθεί εδώ και τριάντα χρόνια. Από το 1989 στην Κροατία όπου πήρε το ασημένιο Μετάλλιο. Η μεγαλύτερη  χαρά του, ήταν το Χρυσό Μετάλλιο στο  Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα  του 2005 στη Σερβία. Μιας και μας μίλησε για την πιο χαρούμενη τον ρωτήσαμε για την πιο δυσάρεστη. Απάντησε αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη, προφανώς γιατί θα του μείνει αλησμόνητη. « Η πιο χειρότερη ήρθε από το Ποδόσφαιρο. Στα νησιά Φερόε. Πήγαμε με τον Γαλανόλευκο Φάρο. Αλλάξαμε τέσσερα αεροπλάνα, κάναμε είκοσι ώρες να φτάσουμε, και δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε τους άσχετους. Τους ψαράδες… γαμώ το κέρατο μου», λέει με μάτια να αστράφτουν από μια διαχρονική οργή. Στην παρατήρηση μας, ότι η Εθνική Ποδοσφαίρου, μας έχει συνηθίσει  τελευταία  σε τέτοιου είδους  τραγικά αποτελέσματα, ο Αντιπρόεδρος του Φάρου σχολιάζει. « Στεναχωριέμαι αλλά δεν εκπλήσσομαι. Αλλάζουμε προπονητές πολύ  συχνά. Όπως και σε όλο τον αθλητισμό ,δεν έχουμε οργάνωση, προγραμματισμό, Κυριαρχεί η προχειρότητα, τα συμφέροντα , ο οπαδισμός. Δεν παίζουμε στο Καραϊσκάκη. Γιατί; Γιατί έτσι θέλει ο Πρόεδρος της ΕΠΟ. Δεν παίζουμε ούτε στην Τούμπα γιατί φοβόμαστε αποδοκιμασίες από του Παοκζήδες. Πάμε στο ΟΑΚΑ, που κάθε άλλο παρά έδρα είναι. Αδιόρθωτα χάλια, για μια ομάδα που το 2004 έβγαλε ένα εκατομμύριο ενθουσιασμένους Έλληνες στους δρόμους. Περασμένα μεγαλεία που διηγώντας τα να κλαις.». Στη επισήμανση μας ότι δεν πρέπει να απογοητευόμαστε, μπορεί να ξανάρθουν τέτοιες συγκλονιστικές επιτυχίες, σχολιάζει με σκωπτικό τρόπο: «Ναι, όταν αναστηθεί ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς…». Παρόλα αυτά τον βρήκαμε να σχεδιάζει το επόμενο ταξίδι του με την Εθνική. Προορισμός η μακρινή Αρμενία.

Mε τον “κολλητό” και επίσης “τρελαμένο” με την Εθνική, δήμαρχο Παλαιού Φαλήρου, Γιάννη Φωστηρόπουλο

Έχει πάει σε όλες τις Ηπείρους, εκτός από την Αυστραλία. Όχι μόνο με τα πιο δημοφιλή αθλήματα αλλά και με το Βόλεϊ , με το οποίο δεν θα ξεχάσει την κατάκτηση του Χάλκινου Πανευρωπαϊκού Μεταλλίου στη Γάνδη το 1987.

 

Με την ευκαιρία της συνέντευξης του στο Notia gr, δεν δίστασε να αναφερθεί και σε ένα μόνιμο παράπονο από την αντιμετώπιση των ηρωικών φιλάθλων, από τις Ομοσπονδίες αλλά και τους αθλητές. «Οι Ομοσπονδίες δεν μας δίνουν εύκολα εισιτήρια ή προσκλήσεις. Αναγκαζόμαστε να τα προμηθευόμαστε συχνά  από το διαδίκτυο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καθόμαστε χωριστά. Είμαστε που είμαστε λίγοι, δεν καθόμαστε και όλοι μαζί, πώς να κάνουμε δυνατή εξέδρα και να ενισχύσουμε την ομάδα; Οι δε αθλητές σχεδόν ποτέ δεν έρχονται στο τέλος των αγώνων κοντά μας για να μας χαιρετίσουν. Να νοιώσουμε μια ηθική ικανοποίηση. Μια αναγνώριση και εκτίμηση για τον κόπο και τα έξοδα που κάνουμε για να είμαστε κοντά τους και να τους βοηθήσουμε». Ποιος μπορεί να του  πει ότι έχει άδικο;

Πίνουν στις νίκες της Εθνικής: Χειλαδάκης – Φωστηρόπουλος

Διαβάστε Επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.