Το “κυπαρισσόγατο” ψάχνει οικογένεια
Την Παρασκευή 15 Ιούνη είχα πάει για μια δουλειά στο Κορωπί. Άκουσα ένα μικρό γατί να κλαίει από κάπου σπαρακτικά. Μου πήρε αρκετή ώρα να σηκώσω ψηλά το βλέμμα και να δω στη κορυφή ενός κυπαρισσιού στο διάζωμα ανάμεσα στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας.
Το γατί δεν μπορούσε να κατέβει και μετά από μεγάλη κινητοποίηση εθελοντών, πυροσβεστικής και -λιγότερο- του δήμου Κορωπίου, το γατί βρέθηκε στα χέρια μου.
Το πήγα στην κτηνίατρο που το κράτησε για μια νύχτα δίνοντάς του τις πρώτες βοήθειες.
Ήταν τόσο τρομαγμένο και σοκαρισμένο που δεν μπορούσε κανείς να το πιάσει χωρίς να του κάνει χου-χου και να επιτεθεί.
Την άλλη μέρα το πήρα σπίτι, το έβαλα σε μια κλούβα που μας έδωσε η Aristea Ioannidou, με φαγητό, νερό και άμμο. Τα ανακάλυψε αμέσως.
Την άλλη μέρα επιχείρησα να το χαϊδέψω και έκτοτε άλλαξε χαρακτήρα. Όλο φωνή για χάδι και γουργουρητό.
Σήμερα του κάναμε ένα μπάνιο γιατί ήταν πολύ βρώμικο. Δεν καθάρισε απόλυτα, έχει κάτι κολλημένα, μάλλον ρετσίνια, ποιος ξέρει αλλά είναι πολύ όμορφο.
Ψάχνουμε σπίτι να τον υιοθετήσει! Όπως είπα είναι πολύ χαδιάρικο, υγιέστατο και κοινωνικό. Πηγαίνει στην άμμο κανονικά και τρώει κροκέτες για μωρά με πολύ όρεξη. Θα αναλάβουμε και τα εμβόλιά του.