To Παλαιό Φάληρο στην οικονομική κρίση του 1930

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς – (mikros-romios.gr)
Στα «θύματα» της προηγούμενης μεγάλης οικονομικής κρίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, πρέπει να συμπεριληφθεί και το Παλαιό Φάληρο, το οποίο μέχρι τότε ήταν ο πιο αγαπημένος περίπατος των Αθηναίων. Τότε άρχισε να χάνει την αίγλη και την παντοκρατορία του το Παλαιό Φάληρο, αφού η κίνηση αραιώθηκε και αρκετοί ήταν εκείνοι που προτιμούσαν το Καλαμάκι, τη Γλυφάδα ή τη Βουλιαγμένη οι πιο εύποροι. Οι όμορφες και γραφικές βίλες του Παλαιού Φαλήρου δεν νοικιάζονταν πλέον τόσο εύκολα, ενώ τα παραθαλάσσια κέντρα του εργάζονταν μόνον Σαββατοκύριακα. Τις υπόλοιπες ημέρες ίσα που κάλυπταν τα έξοδά τους.
Η Κοινότητα του Παλαιού Φαλήρου, προσπαθώντας να προσελκύσει το κοινό, είχε κατασκευάσει, στα τέλη της δεκαετίας του 1920, περίπου εξήντα καμπίνες για λουτρά στο «Έντεν». Αλλά πέρα από την οικονομική ανέχεια του κόσμου, υπήρχαν και άλλοι λόγοι που έκαναν φθίνουσα την αίγλη του πρωτοποριακού αυτού παράλιου προαστίου. Οι υπέρογκοι φόροι δεν άφηναν τους καταστηματάρχες να χαμηλώσουν τις τιμές και να τις κάνουν προσιτές στο ευρύ κοινό, η συγκοινωνία ήταν ελαττωματική και ανεπαρκής, ενώ η Υπηρεσία της Αεροπορικής Αμύνης είχε εγκατασταθεί εκεί, απομονώνοντας ένα μεγάλο τμήμα της περιοχής.
Μέχρι τότε, στην περιοχή νοίκιαζαν τα πολυτελή καταλύματα οι ευκατάστατοι, ενώ ο περίπατος στην περιοχή ήταν από τις πρώτες επιλογές της φτωχολογιάς, μετά το Ζάππειο. Τα καταστήματα της περιοχής είχαν ήδη γράψει την ιστορία τους. «Μπαρ», «Αιγαίον», «Μπάτης», «Πηγαδίτης», «Παλμύρα» και «Σαρωνικός», ενώ εκείνη την εποχή εμφανίσθηκε και το νέον «Τροκαντερό». Η κρίση έπληττε βεβαίως και τα παντός είδους ακίνητα, όπως τα ξενοδοχεία «Αύρα», «Κύματα», «Νίκη», «Φρατζιάκομο» και το αρτισύστατο «Έλλη». Περισσότερη κίνηση απ’ όλα παρουσίαζε το «Μιραμάρε» (βλ. φωτό), ενώ κατά τη διάρκεια της κρίσης μηδενίστηκε η οικοδομική δραστηριότητα.