Η Μέριλ Στριπ στο Cine Άλιμος
Mε την δραματική κομεντί “Florence: Φάλτσο Σοπράνο” ξεκινά τις προβολές του σήμερα 1η Ιουνίου το Cine Άλιμος.
Aγγλική ταινία, σκηνοθεσία Στίβεν Φρίαρς με τους: Μέριλ Στριπ, Χιου Γκραντ, Σάιμον Χέλμπεργκ
Αν και εντελώς κακόφωνη, η κοσμική Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς πιστεύει πως είναι μια εξαιρετική σοπράνο. Δωροδοκώντας τους πάντες, ο σύζυγος και ατζέντης της Σεντ Κλερ Μπέιφιλντ καταφέρνει να της συντηρεί αυτή την ψευδαίσθηση, μέχρι που εκείνη αποφασίζει να δώσει συναυλία στο Κάρνεγκι Χολ.
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
4,00 € γενική είσοδος
3,00 € μειωμένο (Δημότες Αλίμου, μαθητές, φοιτητές, άνω των 65 ετών, ΑμΕΑ)
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟ ATHINORAMA.GR
«Η Κυρία Χέντερσον Παρουσιάζει», «Η Βασίλισσα», «Muhammad Ali’s Greatest Fight», «Philomena», «Το Πρόγραμμα»… Από το 2005 ο Στίβεν Φρίαρς δείχνει έντονη αδυναμία στις βιογραφικές ιστορίες, βασισμένες πάντα σε ένα λιγότερο ή περισσότερο καλοδουλεμένο σενάριο και έναν αφοσιωμένο στον απαιτητικό πρωταγωνιστικό ρόλο ηθοποιό.
Ό,τι ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση της «Florence…» δηλαδή, με τη σπουδαιότερη σύγχρονη κινηματογραφική ερμηνεύτρια να υποδύεται τη χειρότερη τραγουδίστρια όλων των εποχών.
Η Φλόρενς Φόστερ Τζένκινς (1868-1944 ) ήταν μια πλούσια Νεοϋρκέζα που έγινε διάσημη ως η απόλυτα παράφωνη σοπράνο – ένα ακούσιο κωμικό θέαμα που γνώρισε όμως μεγάλη επιτυχία. Το σενάριο του έμπειρου τηλεοπτικά αλλά πρωτάρη κινηματογραφικά Νίκολας Μάρτιν τη βρίσκει στον τελευταίο χρόνο της ζωής της, όταν εκείνη αποφασίζει πως είναι πλέον ώριμη για μια συναυλία στο Κάρνεγκι Χολ. Μια οριακή δοκιμασία για την ίδια και τον σύζυγο-ατζέντη της, ο οποίος είχε καταφέρει μέχρι εκείνην τη στιγμή, δωροδοκώντας τους πάντες, να της συντηρεί την ψευδαίσθηση καλλιφωνίας της.
Αν το περσινό «Μαργκερίτ» χρησιμοποιούσε την εμπνευσμένη απευθείας από την Τζένκινς ηρωίδα του για να συνδυάσει την ιστορία ενός ανεκπλήρωτου έρωτα με τη σατιρική ματιά πάνω στη μεγαλοαστική ματαιοδοξία, το φιλμ του Φρίαρς την παρουσιάζει σαν έναν άλλον Εντ Γουντ. Έναν παθιασμένο με την τέχνη του, μα εντελώς ατάλαντο καλλιτέχνη, ο οποίος κουβαλά σιωπηρά ένα έντονα τραυματικό παρελθόν. Πιο «πιασάρικη», η κωμική πλευρά κυριαρχεί εδώ της δραματικής, ενώ τα βέλη προς την ελαστική ηθική των καλοντυμένων εραστών της υψηλής τέχνης βρίσκουν εύκολα στόχο.
Ο Φρίαρς υπερασπίζεται σθεναρά και εν πολλοίς πετυχημένα το δικαίωμα στη διασκέδαση, φροντίζοντας κι ο ίδιος να παραμείνει μέχρι τέλους φιλικός και διασκεδαστικός απέναντι στον θεατή του. Κινείται προσεκτικά στην ασφαλή πλευρά, ελέγχει την αφηγηματική ισορροπία και αφήνει τα υπόλοιπα στο φορμαρισμένο πρωταγωνιστικό του τρίο· οι Χιου Γκραντ και Σάιμον Χέλμπεργκ («The Big Bang Theory» ) στέκονται επάξια δίπλα στην –για ακόμα μια φορά– απολαυστική Μέριλ Στριπ.