New deal Κωνσταντέλλου – οικογένειας Λάτση
Ιστορικός συμβιβασμός; Το new deal πάντως του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου με την οικογένεια Λάτση, που από “ολιγαρχία της Βουλιαγμένης” (όπως κατήγγειλε προεκλογικά) έγινε πλέον εν μια νυκτί συνεταίρος του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, είναι υπαρκτό και πρώτα από όλα αισθητό στα ταμεία του Δήμου.
Αναδημοσίευση από τον Μίτο της Αριάδνης
Γιατί, όπως ενημέρωσε ο Δήμαρχος των 3Β στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο (31 Μαρτίου), εντός της Μεγάλης Εβδομάδας θα εισπραχθούν από τον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης τα 2,2 εκατομμύρια ευρώ της οικογένειας για την προσκύρωση ενός οικοπεδικού τμήματος στο Καβούρι, το οποίο και τυπικά πλέον θα της ανήκει.
Πρόκειται για αναγκαστικώς προσκυρωμένα οικοπεδικά τμήματα στο Οικοδομικό Τετράγωνο 98 – 99 στο Καβούρι που έχουν ήδη περιφραχθεί. Η τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, που άλλαζε το εύρος του δρόμου, από 8 σε μόλις 4 μέτρα, έγινε το 1962. Η νομοθεσία δίνει το δικαίωμα στους ιδιοκτήτες των παρακείμενων οικοπέδων να συμπεριλάβουν στις ιδιοκτησίες τους τα τμήματα αυτά, σύμφωνα με τίμημα που ορίζεται βάσει συγκεκριμένης διαδικασίας.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι η οικογένεια Λάτση κίνησε τη διαδικασία το 2008, επί δημαρχίας Γρηγόρη Κασιδόκωστα. Και παρόλο που θα υπέθετε κανείς ότι σαν “οικογενειακή υπόθεση” θα προχωρούσε τάχιστα, μιας και δεν υπάρχει κάποια σκιά στην όλη διαδικασία, εντούτοις κόλλησε και δεν ξεκολλούσε.
Στη νέα κατάσταση του ενοποιημένου Δήμου, τον φάκελο της υπόθεσης πήρε μετά την ασθένεια του Γρηγόρη Κασιδόκωστα ο Σπύρος Πανάς που επίσης θέλησε να το δρομολογήσει με γρήγορο ρυθμό. Και πάλι, παρά τη δεδομένη φιλική στάση της δημοτικής διοίκησης έναντι της οικογένειας, το θέμα κόλλησε ξανά. Ο Σπύρος Πανάς συνέδεσε κατά την προεκλογική περίοδο το ποσό αυτό με το εμβληματικό αίτημα της Βούλας για δημιουργία του 3ου Γυμνασίου Λυκείου και την αγορά του σχετικού οικοπέδου, αλλά σκόνταψε στο εχθρικό τότε απέναντί του Δημοτικό Συμβούλιο που ανέβαλλε κάθε σχετική απόφαση.
Και ήρθε η σειρά του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου στους λίγους μήνες της θητείας του να οριστικοποιήσει την υπόθεση, ο οποίος παρά τον ανοιχτό πόλεμο που κήρυξε προεκλογικά στις “πέντε οικογένειες της Βουλιαγμένης” που πριν λίγους μήνες υποστήριζε ότι βλάπτουν τον τόπο με τις παρεμβάσεις τους (και βασικά με τη στήριξη του Πανά) είναι αυτός που εξασφάλισε το σεβαστό ποσό για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων, όπως επιτάσσει η νομοθεσία – αλλά όχι αναγκαστικά στη Βουλιαγμένη, όπως διευκρίνισε ο Κωνσταντέλλος.
Και βέβαια τώρα καμώνεται τον ήρωα του ταμείου. Είναι όμως έτσι;
Είναι αλήθεια ότι η οικογένεια Λάτση επιθυμούσε τη διεκπεραίωση της εκκρεμότητας αυτής εδώ και καιρό, έχοντας να αντιμετωπίσει πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια σε σχέση με τον καθορισμό του τιμήματος. Κι αυτό διότι οι εκθέσεις του Σώματος Ορκωτών Εκτιμητών διαφοροποιήθηκαν μέσα στο διάστημα 2008-2012, λόγω πτώσης των αντικειμενικών αξιών της περιοχής.
Κατά ένα τρόπο, η λύση της εκκρεμότητας ήταν στα χέρια των δημοτικών διοικήσεων που για δικούς τους λόγους κωλυσιεργούσαν ή δεν έδιναν προτεραιότητα, με δεδομένα πάντα ότι απαιτείται η θετική ψήφος του Δημοτικού Συμβουλίου για την επικύρωση του τιμήματος και ότι η περίοδος 2012-14 δεν ήταν ομαλή σε δημοτικό επίπεδο.
Όμως η λογική λέει ότι εκείνος που κρατά τα χρήματα (και μάλιστα ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό) επιβάλλει και τους όρους της κάθε φορά συμφωνίας.
Για το λόγο αυτό, το πιθανότερο είναι ότι μεταξύ Κωνσταντέλλου και οικογένειας Λάτση προέκυψε κάποιου τύπου νέα συμφωνία, που όπως κάθε συμφωνία, θέτει όρους και προϋποθέσεις και στις δύο πλευρές.
3vita.gr