Κόκκορης – Παπανικολάου>Ένας καλός δήμαρχος κόντρα στον άνθρωπο – αυτογκόλ…

 Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Ένα πρωί, Νοέμβρης ήταν γιατί το βράδυ, έπαιζε ο Ολυμπιακός με την Μπενφίκα στο «Ντα Λούζ», σήκωσα το τηλέφωνο του γραφείου μου στην Εφημερίδα και τηλεφώνησα στο Γιώργο Παπανικολάου – σημερινό υποψήφιο δήμαρχο Γλυφάδας. Για να είμαι ξεκάθαρος ο Γιώργος είναι φίλος μου, από παλιά και με έχει βοηθήσει μια εποχή. Του το χρωστάω… Αλλά όλοι οι φίλοι μου δεν κάνουν για δήμαρχοι. Όταν τον άκουσα 12 ώρες αργότερα να μου ζητάει να κατεβάσω τη συνομιλία μας από το Σάιτ του Παρασκηνίου με το αιτιολογικό ότι «δεν τον βολεύει στρατηγικά», κατάλαβα ότι είναι τόσο φοβικός που η υποψηφιότητα του δεν πάει πουθενά.
Του πα πέντε σκέψεις από κοντά, σε μια φιλική συνάντηση για καφέ, αλλά δεν έδειξε να πολυκαταλαβαίνει. «Εδώ δεν είναι Βρυξέλλες, ούτε Στρασβούργο», του είπα. «Πρέπει να ανακατωθείς με τα σκατά, τα σκουπίδια, τα μικρά που είναι, στ αλήθεια, πολύ μεγάλα» …
Αν με καταλάβαινε δεν θα χρησιμοποιούσε ως υποτιθέμενο όπλο στην παρουσίαση της υποψηφιότητας του την προβολή από γιγαντοοθόνη των «καλών λόγων» που λένε για αυτόν οι… Φινλανδοί ευρωβουλευτές, σε ένα ακροατήριο που και δεν καταλάβαινε και αδιαφορούσε για αυτό. Ο δήμος είναι άλλο πράγμα. Ούτε αυτή η θλιβερή παλαιοκομματική εικόνα – με όλη την ΝΔ του 15 τοις εκατό στις προσεχείς ευρωεκλογές για να μην κοροϊδευόμαστε, στριμωγμένη στην πρώτη σειρά – τον βοήθησε σε κάτι. Ο Γιώργος λοιπόν είναι φίλος μου, αλλά δεν κάνει για δήμαρχος. Με τα φθαρμένα υλικά που έχει δομήσει το ψηφοδέλτιο του, θυμίζει τον βουλευτή Φερέκη του Ψαθά που ψάχνει έναν «ψεύτη» για να καλύπτει τις αδυναμίες του. Κι έχει πολλούς. Δεν ξέρω αν είναι ψεύτες, είναι σίγουρα ψεύτικοι… Το κυριότερο: Αδειάζει τον άνθρωπο που θα μπορούσε να τον βοηθήσει, όσο κανείς: Το Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη… Που μπορεί σε μένα να μη φέρθηκε, πολιτικώς και κοινωνικώς ορθά αλλά τον Γιώργο τον βοήθησε…
Τον δήμαρχο Γλυφάδας Κώστα Κόκκορη τον ξέρω χρόνια. Είχαμε πάντα μια καλή σχέση, χωρίς να είμαστε «κολλητοί». Ώσπου αυτό χάλασε όταν εγώ, ως συνεργάτης του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη – και έχοντας πέσει στη φωτιά για λογαριασμό του – έγραψα εναντίον του κάτι που προκάλεσε την εκ μέρους του αγωγή. Σ αυτήν την διαδικασία υποβλήθηκα για χάρη του Μιλτιάδη, ο οποίος με «άδειασε» άδικα και αδικαιολόγητα, όντας μαζί μου και ασυνεπής. Δεν του κρατώ όμως κακία. Είναι φίλος μου…
Ούτε αυτό όμως, ούτε κάτι άλλο θα με εμποδίσει να αναγνωρίσω ότι ο Κόκκορης είναι ο καλύτερος δήμαρχος της τελευταίας 15ετίας για τη Γλυφάδα. Μέσα στον κόσμο, αποτελεσματικός. Για αυτό και θα πάρει την ψήφο μου, άσχετα αν προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ ( που συχαίνομαι) – το οποίο είναι το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου. Πολλές φορές, ειδικά στις δημοτικές εκλογές , η προσωπική αξία κάποιου συμπαρασύρει την ψήφο ακόμη και του πολίτη, που συνολικά έχει επιλέξει άλλον εκλογικό προορισμό, ειδικά σ αυτές τις εκλογές…