Τα καλοκαιρινά μπάνια στα Αστέρια της Γλυφάδας μετά τον πόλεμο
(Elias Christeas – ΠΑΛΗΑ ΓΛΥΦΑΔΑ)
Η ανάπτυξη του παραθαλάσσιου μετώπου κατά μήκος της νοτιοδυτικής επέκτασης της Αθήνας και πολλών άλλων ελληνικών πόλεων και η οικοδόμηση πολυάριθμων ξενοδοχείων (όπως η αλυσίδα των ΞΕΝΙΑ) στις πιο ειδυλλιακές τοποθεσίες της επικράτειας, απέδειξαν ότι η κουλτούρα της παραθαλάσσιας άθλησης άγγιζε μεγάλο μέρος του αστικού πληθυσμού, σε αναζήτηση αναψυχής και ελεύθερου χρόνου.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960 τα παραθαλάσσια θέρετρα και οι οργανωμένες ακτές προτείνουν, μέσα από λεπτούς σχεδιαστικούς χειρισμούς, νέα τεχνητά/φυσικά τοπία, νέα κτισμένα, διατεταγμένα, πολυ-χρηστικά περιβάλλοντα με αποδυτήρια, ντους, εστιατόρια, μπαρ, καμπάνες, κ.λ.π. Τα θέρετρα και οι ακτές ελκύουν μεγάλους αριθμούς κόσμου -τουρίστες ή αστικούς κατοίκους σε αναζήτηση του καθημερινού ή εβδομαδιαίου «μπάνιου»- ορίζοντας μια ριζική μετατόπιση στη χρήση των ακτών και μετασχηματίζοντάς τες σε νέους δημόσιους χώρους μιας αναπτυσσόμενης μαζικής κουλτούρας.
Γλυφάδα. Το τουριστικό συγκρότημα ΑΣΤΗΡ στη Γλυφάδα (αρχιτεκτωνες: Π. Βασιλειάδης, Ε. Βουρέκας, Π. Σακελλάριος, συνερ. αρχ. Α. Γεωργιάδης, Κ. Δεκαβάλλας, 1957-59) αποτελεί πρωτοβουλία της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας.
Σχεδιάστηκε στη θέση παλαιότερων εγκαταστάσεων που καταστράφηκαν στη διάρκεια της Κατοχής. Τα έργα υποδομής (διαμόρφωση ακτής, δίκτυα αποστράγγισης και αποχέτευσης, λιμενοβραχίονες) προστατεύουν την άμμο από τα θαλάσσια ρεύματα και προετοιμάζουν την παραθαλάσσια αρχιτεκτονική των επιμέρους κατασκευών. Το συγκρότημα, σχεδιασμένο για τη διαμονή 200 ατόμων και την ψυχαγωγία 5.000 ημερησίως, περιλαμβάνει αποδυτήρια, εστιατόριο/κέντρο διασκέδασης, καφετέρια/σνακ- μπαρ, και 100 περίπτερα διαμονής (καμπάνες). Τα αποδυτήρια κατανέμονται σε τρεις ομάδες 70 μονάδων, ενώ ανάμεσά τους οργανώνονται ανοικτοί χώροι άθλησης. Τα περίπτερα διαμονής (υπνοδωμάτιο, αίθριο, λουτρό, μικρή κουζίνα) οργανώνονται σε ομάδες 5 ή 6 μονάδων, που διασπείρονται στο τοπίο, προσφέροντας την απαραίτητη απομόνωση και αίσθηση οικειότητας. Το σνακ μπαρ εγκαθίστανται στο κέντρο της ακτής, ενώ το εστιατόριο- χορευτικό κέντρο στην άκρη, προς την Αθήνα, επιτρέποντας και μια ανεξάρτητη χρήση. Κατασκευαστικά, το συγκρότημα αφορά στην πρόσμειξη νέων και παραδοσιακών υλικών (ελαφριές κατασκευές από ξύλο, τοίχοι από πλάκες μαρμάρου στα αποδυτήρια και από μαρμαρόπετρα στα περίπτερα και στο εστιατόριο- χορευτικό κέντρο, δάπεδα από βότσαλο θαλάσσης και μέρμαρο) σ” ένα ενιαίο περιβαλλοντικό σύνολο.
-Απο το ένθετο ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ της εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ / 29 Ιουλίου 2001 αφιερωμένο στα ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΜΠΑΝΙΑ (αρχιτέκτονες Γιάννης Αισώπου και Γιώργος Σημαιοφορίδης)