Μαθητές θα πουλάνε εισιτήρια ομάδας ποδοσφαίρου;
Του Τάκη Παπαδόπουλου (ilioupolitoday.gr)
Λάβαμε το παρακάτω δελτίο τύπου από το τμήμα ποδοσφαίρου του Γ.Σ.Η.
«Μετά από πρωτοβουλία της διοίκησης του ποδοσφαιρικού τμήματος του Γ.Σ. Ηλιούπολης θα διανεμηθούν σε όλα τα γυμνάσια και λύκεια της πόλης μας, εισιτήρια για τα εντός έδρας παιχνίδια της ομάδας μας.
Τα 15μελή των σχολείων θα προμηθεύονται δωρεάν τα εισιτήρια από τη διοίκηση και εν συνεχεία θα μπορούν αν επιθυμούν να πουλούν στους μαθητές τα εισιτήρια σε ενδεικτικές τιμές του 1 ή 2 ευρώ.
Τα έσοδα θα πάνε εξ’ ολοκλήρου σε εκδρομές των σχολείων ή σε πολιτισμικές ή αθλητικές εκδηλώσεις.
Η πρωτοβουλία αυτή είναι στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλει η διοίκηση να επιστρέψουν τα παιδιά της πόλης μας στο γήπεδο και να ασχοληθούν με τον αθλητισμό με γνώμονα την ευγενή άμιλλα, τον ενθουσιασμό και το ήθος.»
Σίγουρα είναι θετική όποια πρωτοβουλία φέρνει παιδιά στο γήπεδο, όταν τα βοηθά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, όχι βέβαια μόνο με την παρουσία σε μία εξέδρα απ’ όπου βρίζουν διαιτητές ή την αντίπαλη ομάδα. Μπράβο, είμαι όμως κοινωνικά ηθικό το να κάνουμε τα παιδιά πωλητές εισιτηρίων με οποιοδήποτε κέρδος για αυτά; Οποιαδήποτε επίσημη συναλλαγή με μαθητές πρέπει να είναι μέσα στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος κάτι που βοηθάει τα παιδιά να βγουν στην κοινωνία όσο πιο έτοιμα γίνεται. Οι καθ’ ύλιν αρμόδιοι γι’ αυτό, διεύθυνση εκπαίδευσης, διευθυντές και καθηγητές των σχολείων γνωρίζουν αυτή την πρωτοβουλία; Είναι ενήμεροι οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων; Ρωτήσαμε σχετικά τον υπεύθυνο τύπου του ΓΣΗ κ. Ανδρικόπουλο κι εκείνος μας απάντησε ότι απλώς θα πάνε μέλη της διοίκησης στα σχολεία και θα μοιράσουν τα εισιτήρια στα 15μελή.
Αν όμως αύριο οποιοσδήποτε σύλλογος ή ομάδα της πόλης ποδοσφαίρου, μπάσκετ, ή οποιουδήποτε αθλήματος κάνει το ίδιο, τότε τι επιφυλάσσεται για τα παιδιά; Να γίνουν επαγγελματίες πωλητές εισιτηρίων; Και ποιος θα ελέγχει τα παιδιά αυτά για τα χρήματα που θα βγάζουν; Και ποιος θα είναι υπεύθυνος για το αν χρησιμοποιηθούν και πόσα, για εκδρομή, πολιτισμικές ή αθλητικές (;) εκδηλώσεις; Ποιός εγγυάται ότι δεν θα υπάρχει πίεση στο να πουλήσουν περισσότερα για να βγάλουν περισσότερα;
Όποιος είχε αυτή την ιδέα θα μπορούσε καλύτερα να σκεφτεί το αυτονόητο: προσφέρουμε στους μαθητές δωρεάν εισιτήρια για να έρθουν στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τους αγώνες της αγαπημένης τους ομάδας, όπως κατά καιρούς κάνουν και μεγάλες ΠΑΕ. Αλήθεια, τα παιδιά που θα φτάσουν στο γήπεδο θα συνοδεύονται από καθηγητές ή γονείς; Και πού θα κάθονται; Με τον απλό φίλαθλο κόσμο ή στην πλευρά των φανατικών που αφού είδαν ότι έμειναν καμιά δεκαπενταριά, μέσω του Γ.Σ.Η ψάχνουν για νέα μέλη; Ο νεαρός, σύμφωνα με τους νόμους του γηπέδου, θα πάει εκεί που υπάρχει καπνός, εκεί που θα μπορεί να κουνήσει σημαία, να αισθανθεί μέλος των «δυνατών», εκεί που όλα επιτρέπονται για την ομάδα.
Έτσι λοιπόν πιστεύω ότι το να δημιουργήσουμε «εμπορική σχέση» με τα παιδιά, δεν κολλάει για κανένα σκοπό.
Παραθέτουμε το ΦΕΚ 619Β/1986 όπου υπάρχει η Απόφαση του Υπουργείου Παιδείας Γ2/4094/23.09.1986 και την τροποποίηση της Γ2/336/1991 που αφορά τις αρμοδιότητες των 5μελών και 15μελών.
‘Έτσι λοιπόν για να μαθαίνουμε τι ακριβώς σημαίνει 15μελές και παράλληλα διαβάζοντας το άρθρο 4 πουθενά δεν αναφέρει ότι μπορούν τα παιδιά να γίνονται πωλητές οποιουδήποτε πράγματος προς όφελος ίδιον ή μή.
