Γιώργος Μυλωνάς: Ο μερακλής Νεοσμυρνιώτης που έφτιαξε χωρίς καμία βοήθεια ένα πάρκο τσέπης στη γειτονιά του (ΕΙΚΟΝΕΣ)
της Ελένης Γρηγοριάδου
Η μικρή, άλλοτε άχαρη, τριγωνική νησίδα πρασίνου που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Διγενή Ακρίτα-Σκοπέλου-Προικονήσου, στη Άνω Νέα Σμύρνη, απέκτησε μια σύγχρονη εικόνα, που αναβαθμίζει όλη τη γειτονιά. Και αυτό χάρη στη συμβολή του καλού μας συμπολίτη κ. Γιώργου Μυλωνά, που την έχει εδώ και καιρό υιοθετήσει!
Η οδός Διγενή Ακρίτα είναι ένας δρόμος με μεγάλη κίνηση, στο σημείο αυτό, λίγα μέτρα παρακάτω, υπάρχει στάση λεωφορείων απ’ όπου διέρχονται 3 λεωφορειακές γραμμές. Ο κ. Γιώργος Μυλωνάς κατοικεί στην περιοχή για περισσότερα από 30 χρόνια.
Το σπίτι του είναι ακριβώς απέναντι, το μπαλκόνι του έχει θέα στο πάρκο. Πολυτεχνίτης και μερακλής δεν μπορούσε να το βλέπει αφρόντιστο και απότιστο. Ο ίδιος έχει φυτέψει άλλωστε σ’ αυτό πολλά από τα δέντρα.
Τον τελευταίο καιρό, αγανακτισμένος από την απόλυτη αδιαφορία, αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα. Το παρκάκι καθαρίστηκε εξονυχιστικά από ξερούς θάμνους και χόρτα, τα δένδρα κλαδεύτηκαν και τα πάντα ασπρίστηκαν και έλαμψαν. Και όλα αυτά με προσωπικό κόστος και δικά του εργαλεία, υλικά, μπογιές.
Εχθές το πρωί, τον πέτυχα ν’ ασβεστώνει τους κορμούς των δέντρων «Βλέπεις, αυτό είναι φάρμακο τώρα, το καλύτερο φάρμακο για να διατηρούνται υγιή τα δέντρα. Κανένα ζουζούνι δεν πλησιάζει. Αυτά είναι παιχνιδάκι για μένα, 15 δεντράκια ολα κι’ όλα, στο χωριό ασβεστώνω 600 ελιές σε χρόνο ρεκόρ»! μου λέει με περηφάνια και στόμφο!!!
«Δεν ζητάω τίποτα, ούτε θέλω να μου πουν μπράβο» συνεχίζει τονίζοντας χαρακτηριστικά. «θέλω να μιλήσω προσωπικά με τον Δήμαρχο, τον κ. Κουτελάκη.
Τους έχω καλέσει άπειρες φορές, την υπηρεσία πρασίνου, την τεχνική υπηρεσία, να στείλουν ένα συνεργείο, ηλεκτρολόγο και υδραυλικό, να ρίξουν μια ματιά σ’ αυτό το σιντριβάνι. Το σιντριβάνι έχει υποβρύχια φωτιστικά spot τα οποία έχουν βραχυκυκλώσει και χρειάζονται συντήρηση, ν’ αλλαχθούν οι ασφάλειες, οι λάμπες.
Η αντλία νερού είναι σκουριασμένη και σάπια, χρειάζεται επειγόντως αντικατάσταση συν το ότι πρέπει να τοποθετηθεί σ’ ένα κουτί. Δεν νοείται αντλία νερού σε δημόσια θέα.
Πολλά πλακάκια έχουν αποκολληθεί, με αποτέλεσμα να δημιουργούν πολύ άσχημη εικόνα λόγω της υγρασίας. Το σιντριβάνι πρέπει ν’ αδειάσει, να καθαριστεί, να επιδιορθωθεί η βλάβη στα spot και να γεμίσει ξανά με καθαρό νερό. Στο σημείο που είναι η βρύση, πρέπει επίσης να τοποθετηθεί ένα κουτί, με το αυτόματο πότισμα και ένα λάστιχο.
Θέλω λοιπόν να πω του Δημάρχου, κάντε επιτέλους μια σωστή δουλειά, στείλτε τους σωστούς τεχνικούς. Φτάνει πια μισές δουλειές. Βάζω την προσωπική μου εργασία, επιβαρύνομαι τα έξοδα για το πάρκο, δεν δύναμαι όμως ν’ αντέξω οικονομικά και την συντήρηση του σιντριβανιού και της βρύσης…»
Σημειώνεται ότι αυτό το παρκάκι στην Διγενή Ακρίτα κατάφερνε πάντα να έχει κάπως αξιοπρεπή όψη χάρις στη συμβολή κάποιων κατοίκων της περιοχής που ενίοτε το φρόντιζαν.
Όμως χάρις στο μόχθο και το μεράκι του καλού μας γείτονα, που αφιέρωσε πολλές ώρες προσωπικής εργασίας, μεταμορφώθηκε σ’ ένα όμορφο και λειτουργικό πάρκο τσέπης. Θα μπορούσε κάλλιστα ν’ αποτελέσει ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του project «Υιοθέτησε ένα πάρκο στην πόλη σου» που θέτουν τελευταία σ’ εφαρμογή διάφοροι Δήμοι της χώρας. Μεγάλο ενδιαφέρον εξάλλου επιδεικνύουν και οι πολίτες για το πρόγραμμα υιοθεσίας χώρων πρασίνου.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Ναι μεν η πολιτεία, οι δήμοι κάνουν έκκληση για εθελοντές, απευθύνουν ανοιχτό κάλεσμα σε όσους δημότες και κατοίκους επιθυμούν να συνδράμουν εθελοντικά προσφέροντας τις υπηρεσίες τους, κυρίως στον τομέα περιβάλλοντος-πρασίνου. Μπορούν όμως να ανταποκριθούν στα αιτήματά τους; Αυτές οι ομάδες για να λειτουργήσουν χρειάζονται και τεχνική υποστήριξη…
Ο κ. Γιώργος φροντίζει το πάρκο με προσωπικό κόστος, καθαρίζει και ποτίζει μ’ ένα κουβά νερό κάθε φορά, του κόβεται κυριολεκτικά η μέση…Τις περισσότερες φορές φέρνει το λάστιχο από το σπίτι του. Καιρό τώρα κρούει τον κώδωνα κινδύνου για το παραμελημένο σιντριβάνι, και κανενός αυτί δεν ιδρώνει. Με λίγα λόγια εισπράττει την απόλυτη αδιαφορία.
Απ’ εκεί και πέρα ποιους/ες να εμπιστευτεί και με ποιους /ες να συνεργαστεί ο κάθε καλοδιάθετος εθελοντής που εντάσσεται σε μια ομάδα προκειμένου να προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του;