«Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες» του Δήμου Χρυσού

Από τις εκδόσεις Ιωλκός κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων «Ο ερημίτης του Ραχμαντάν και άλλες ιστορίες» του Δήμου Χρυσού.

Από τον καλλιτέχνη που απογοητεύεται από την ανικανότητα της τέχνης να μιμηθεί τη ζωή μέχρι τον περιπλανώμενο που συναντά το μεγαλύτερο διαμάντι του κόσμου αλλά χάνεται στο βάραθρο της πείνας και της εγκατάλειψης, ο συγγραφέας υφαίνει ιστορίες που αψηφούν την αναμενόμενη γραμμικότητα της αφήγησης.

Μέσα από τις ποικίλες εμφανίσεις αγγέλων και δαιμόνων, ο δημιουργός προσφέρει έναν καθρέφτη της ζωής που αποκαλύπτει την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στο καλό και το κακό, το πραγματικό και το φανταστικό. Το κείμενό του θυμίζει παραμύθι, αλλά την ίδια στιγμή εισβάλλει στα χωράφια της λογοτεχνίας τρόμου, δημιουργώντας μια εμπειρία που είναι ταυτόχρονα μαγευτική και ανατριχιαστική.

Οι ιστορίες σπάνε τα στερεότυπα και συνδέουν το χθες με το σήμερα, επιτρέποντας στον αναγνώστη να δει τη ζωή μέσα από έναν φακό που αποκαλύπτει τη βαθύτερη ουσία των ανθρώπινων σχέσεων και την αέναη μάχη με τις προσωπικές μας αντιφάσεις.

Ο συγγραφέας εστιάζει στην πολυπλοκότητα των χαρακτήρων του, επιτρέποντάς τους να αντηχούν όχι μόνο τα δικά τους πάθη και αγωνίες, αλλά και τις φωνές της συλλογικής ανθρώπινης εμπειρίας και με την αφήγησή του προσφέρει ένα πεδίο σκέψης και συναισθημάτων.

Ο Δήμος Χρυσός γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και στο Μανχάιμ της Γερμανίας.

Το 2002 εισήλθε στο δικαστικό σώμα, όπου υπηρετεί σήμερα με τον βαθμό του Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων. Αρθρογραφεί συχνά για θέματα δικαιοσύνης. Είναι παντρεμένος και πατέρας πέντε παιδιών.

Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία, στα ηλεκτρονικά καταστήματα και στον επίσημο ιστότοπο των εκδόσεων Ιωλκός. Απόσπασμα του βιβλίου μπορεί να διαβαστεί εδώ.

Aκολουθεί συνέντευξη του συγγραφέα στο Notia.gr:

“Τρενάκι του τρόμου σε φιλοσοφικό ανθοκήπιο”

Κύριε Χρυσέ, συγχαρητήρια για την κυκλοφορία του πρώτου σας βιβλίου. Ποια είναι η θεματική του; Θα μπορούσατε να μας δώσετε ένα στίγμα;

Βεβαίως! Πρόκειται για μία συλλογή ιστοριών αλληγορικού περιεχομένου, σαν παραμύθια για μεγάλους, με έντονη πλοκή αλλά και φιλοσοφικό προβληματισμό πίσω από κάθε ιστορία. Απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, τόπου κατοικίας, ηλικίας, διότι αγγίζει ζητήματα που μας αφορούν όλους.

Ακούγεται πολύ ενδιαφέρον! Σαν σύμμειξη διαφορετικών στοιχείων.

Ναι, οι ιστορίες είναι κατ’ αρχήν διασκεδαστικές. Αυτό το θεωρώ αδιαπραγμάτευτο και ουσιώδες συστατικό κάθε αφήγησης. Προσπαθώ να κρατώ αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη σε κάθε σελίδα ή και σε κάθε σειρά. Μετά, όμως, από την ανάγνωση κάθε ιστορίας ο αναγνώστης διαπιστώνει ότι υπάρχει ένα προβληματισμός που τίθεται, ο οποίος αφορά τη στάση του ανθρώπου απέναντι στα μεγάλα ζητήματα, τη στάση μας απέναντι στον θάνατο, τα υλικά αγαθά, το θείο, τη δικαιοσύνη, το νόημα της ζωής, την καλοσύνη, την τέχνη. Δηλαδή, μέσα από μία διασκεδαστική διαδρομή φτάνεις στην περίσκεψη γύρω από ένα μεγάλο ηθικό ζήτημα, κάτι σαν τρενάκι του τρόμου σε φιλοσοφικό ανθοκήπιο.

Και ο Ερημίτης τι ρόλο παίζει σε όλα αυτά;

Η αρχετυπική φιγούρα του Ερημίτη και η απολυτότητα της στάσης του με βοήθησε, ώστε να αναπτύξω λογοτεχνικά μια σειρά από αντιθέσεις που η φιγούρα αυτή αναδεικνύει ανάμεσα σε εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο, ανάμεσα στο πνευματικό και το υλικό, το ατομικό και το συλλογικό, το θείο και το ανθρώπινο, το αιώνιο και το φθαρτό. Τελικά, η ομώνυμη ιστορία εξελίχθηκε σε μια σουρεαλιστική κωμωδία, διότι υπερίσχυσε ως κόνσεπτ η υποκριτική, συμφεροντολογική στάση του ανθρώπου απέναντι στο θείο. Ωστόσο, η φιγούρα του Ερημίτη διαχύθηκε σε όλες τις ιστορίες της συλλογής, όπου συνήθως πρωταγωνιστεί ένας ερημίτης κάποιου είδους…

Έχει εξαιρετικό εξώφυλλο το βιβλίο…

Όντως! Ο Δημήτρης Κουρκούτης συνέλαβε ακριβώς την ατμόσφαιρα του έργου και με το εμπνευσμένο αυτό εξώφυλλο προσέθεσε αξία και «ταυτότητα» στο βιβλίο. Η γενικότερη επιμέλεια από τις Εκδόσεις Ιωλκός υπήρξε εξαιρετική.

Πιστεύετε ότι το διάβασμα έχει κάτι να προσφέρει στον σύγχρονο άνθρωπο; Στις συνθήκες που όλοι ζούμε είναι δύσκολο να βρεθεί χρόνος γι’ αυτό…

Ζούμε σε ένα περιβάλλον με άπειρα ερεθίσματα, αλλά και ασήμαντα ταυτόχρονα. Αυτό που βιώνουμε κάθε μέρα προκαλεί εκνευρισμό, αποπροσανατολισμό αλλά και σταδιακή αποχαύνωση μέσω της συνήθειας. Το διάβασμα είναι αντίδοτο σε όλα αυτά. Με το διάβασμα χτίζεις τον εσωτερικό σου κόσμο, ενεργοποιείς τη φαντασία σου και αποκτάς τα απαραίτητα φίλτρα προς ό,τι σε περιβάλλει. Η ανερμάτιστη πολυπλοκότητα της καθημερινότητας τείνει να συντρίψει τον εσωτερικό μας κόσμο. Με το διάβασμα – και όχι μόνο – χτίζεις το εσωτερικό σου επιβλητικό παλάτι που ορθώνεται απαστράπτον απέναντι στην τυχαιότητα που μας περιβάλλει αλλά και αποδεικνύεται φιλόξενο για όποιον το τιμάει…

Σε εσάς τι προσφέρει η συγγραφή;

Είναι ανάγκη. Όχι μόνο έκφρασης αλλά και επικοινωνίας. Θεωρώ τη λογοτεχνία ως μία μορφή επικοινωνίας υψηλού επιπέδου. Το έργο ολοκληρώνεται μόνο όταν διαβαστεί και δημιουργήσει κάτι καινούργιο στην ψυχή του αναγνώστη, σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα. Διαφορετικά, είναι σαν να μιλάς στο τηλέφωνο χωρίς κανέναν στην άλλη άκρη της γραμμής. Ένα βιβλίο που έμεινε στο συρτάρι, ένας πίνακας ζωγραφικής που έμεινε στο εργαστήριο, μια μελωδία στο πιάνο που ποτέ δεν άκουσε κανείς, δεν έχουν βρει τον στόχο τους, δεν έχουν ολοκληρωθεί ως έργα τέχνης. Άρα, βλέπω τη συγγραφή ως ένα κανάλι επικοινωνίας, μέσα από το οποίο ικανοποιώ την ανάγκη μου να εκφράσω τις σκέψεις μου προς άλλους ανθρώπους. Για μένα, είναι μεγάλη ικανοποίηση να εισπράττω την αντίδραση των αναγνωστών, που επειδή είναι το πρώτο μου βιβλίο, είναι και πρωτόγνωρη εμπειρία. Αν κάποιος μου πει ότι ευχαριστήθηκε με την ανάγνωση μιας ιστορίας, τότε θεωρώ ότι έχω πετύχει τον στόχο μου. Αν μου πει και ότι έκανε κάποιες περαιτέρω σκέψεις γύρω από το θέμα της ιστορίας, τότε νιώθω ευτυχία!

Σκοπεύετε να εκδώσετε και άλλα βιβλία;

Υπάρχει υλικό, και έτοιμο και υπό δημιουργία. Θα έχουμε συνέχεια με πολλές δυνατές ιστορίες, που πάντα θα κρύβουν στο βάθος τους προβληματισμό γύρω από ένα κοινό ανθρώπινο ζήτημα…

Ευχαριστούμε πολύ για την ενδιαφέρουσα συνέντευξη!

Κι εγώ ευχαριστώ! Ελπίζω να απολαύσετε το βιβλίο!