Απειλεί το Ελληνικό την Αθήνα;

(Δημήτρης Ρηγόπουλος – kathimerini.gr) Ανάμεσα στο πλήθος των ειδήσεων που ισοπεδώνει η μείζων επικαιρότητα είχε περάσει στα ψιλά των εφημερίδων και η παρακάτω: τον περασμένο Δεκέμβριο έπεσαν οι υπογραφές για το μνημόνιο συνεργασίας ανάμεσα στη Lamda Development και τη Eurobank για τη μεταφορά των γραφείων της τράπεζας στο Ελληνικό, στον αποκαλούμενο Πύργο Γραφείων, εκτιμώμενου ύψους άνω των 100 μέτρων και συνολικού εμβαδού 40.000 τ.μ. Σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση της Eurobank, «η κίνηση αυτή στοχεύει στη συγκέντρωση των κεντρικών γραφείων και των περισσότερων υπηρεσιών της τράπεζας σε ένα κτίριο που θα ικανοποιεί όλες τις σύγχρονες περιβαλλοντικές προδιαγραφές και έχει σκοπό την επίτευξη οικονομιών κλίμακος και σημαντική μείωση του σχετικού λειτουργικού κόστους».

Ομως δεν ήταν το πρώτο deal ανάμεσα στον επενδυτή του Ελληνικού και μεγάλο τραπεζικό όμιλο. Λίγους μήνες νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2021 η Lamda Development είχε ανακοινώσει συμφωνία 147 εκατ. ευρώ με την Τράπεζα Πειραιώς για τη μετεγκατάσταση και των δικών της κεντρικών γραφείων στο υπερσύγχρονο επιχειρηματικό κέντρο της λεωφόρου Βουλιαγμένης, πάντα στο πλαίσιο της ανάπλασης του Ελληνικού. Διαβάζουμε σε ρεπορτάζ εκείνων των ημερών: «Η ζήτηση που εκδηλώνεται για χώρους στο Επιχειρηματικό Κέντρο είναι ήδη μεγάλη και από πολλές άλλες επιχειρήσεις, καθώς υπάρχει τάση μεταφοράς από το κέντρο στο Ελληνικό».

Τώρα μπορείτε να κλείσετε τα μάτια σας και να ταξιδέψετε στην Αθήνα του 2027: οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της Eurobank και της Πειραιώς, που μέχρι σήμερα πλημμύριζαν τα γραφεία των δύο τραπεζών στο κέντρο της Αθήνας, να αλλάζουν κατεύθυνση και να οδηγούν στην κάθοδο της λεωφόρου Βουλιαγμένης ή να παίρνουν το μετρό για το Ελληνικό. Φανταστείτε δύο από τα μεγαλύτερα και λαμπρότερα κτιριακά συγκροτήματα του αθηναϊκού κέντρου, το Μέγαρο Μποδοσάκη στην Αμαλίας και το (πάλαι ποτέ) κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού στην Αμερικής (ναι, εκεί όπου στεγάζεται το πολυκατάστημα Attica), άδεια, αποψιλωμένα από τη ζωή που τους έδιναν οι εκατοντάδες εργαζόμενοί τους. Φανταστείτε τα γειτονικά καφέ, τα εστιατόρια, τα καταστήματα, τα περίπτερα χωρίς την πολύτιμη παρουσία αυτών των ανθρώπων που σε λίγα χρόνια από σήμερα θα κάνουν lunch break στο εκτυφλωτικό, υπερσύγχρονο επιχειρηματικό κέντρο του Ελληνικού, 15 χιλιόμετρα μακριά. Σε αυτούς προσθέστε και τους περισσότερους από τους 20.000-25.000 υπαλλήλους των εννέα υπουργείων, που κάποια στιγμή θα μετακομίσουν στο σχεδιαζόμενο κυβερνητικό πάρκο της ΠΥΡΚΑΛ.

Στην αρχή, όταν ακόμα το Ελληνικό ήταν άγουρες μακέτες με πολύ πράσινο και ουρανοξύστες, ήταν ο μήνας του μέλιτος: η πόλη επιτέλους αγκαλιάζει το παραλιακό της μέτωπο, η μεγαλύτερη αστική ανάπλαση στην Ευρώπη, η επένδυση του αιώνα, πολιτική διελκυστίνδα με τον «αντιαναπτυξιακό» ΣΥΡΙΖΑ να βάζει διαρκώς προσκόμματα στην ωρίμανση του πρότζεκτ και τον Αδωνι Γεωργιάδη να «υιοθετεί» σχεδόν το έργο κάνοντάς το μία από τις πολλές σημαίες του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Τώρα, όμως, που ολοκληρώθηκαν τα εγκαίνια για την έναρξη των κυρίως κατασκευαστικών έργων (παρουσία του πρωθυπουργού) αναδύεται ένα ερώτημα που δεν μας είχε απασχολήσει μέχρι σήμερα: η νέα πόλη που θα χτίζεται χρόνο με τον χρόνο μέχρι το τέλος της δεκαετίας προσελκύοντας τσουνάμι επενδύσεων, νέων υποδομών και δραστηριοτήτων, τι θα προκαλέσει στην υπόλοιπη Αθήνα και κυρίως στον κεντρικό τομέα της, στον μέχρι σήμερα αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή (οικονομικό, πνευματικό, τουριστικό, συμβολικό) του Λεκανοπεδίου; Δείτε τη συνέχεια του ενδιαφέροντος ρεπορτάζ στο: kathimerini.gr