Μελέτη του Πολυτεχνείου εντόπισε «αγκάθια» και ευκαιρίες στο παραλιακό μέτωπο

Η διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης σε όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου. Ο «ρόλος» της λεωφόρου Ποσειδώνος και κατά πόσον πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να μην αποτελεί εμπόδιο ανάμεσα στις κατοικημένες περιοχές και στη θάλασσα. Η προστασία των ελάχιστων φυσικών περιοχών που έχουν απομείνει, όπως η περιοχή του ΠΙΚΠΑ, η Λομβάρδα και η Φασκομηλιά.

Αυτά είναι ορισμένα από τα κρίσιμα ζητήματα που εντόπισε ερευνητικό πρόγραμμα για τη δυτική παραλιακή ζώνη της Αττικής, που εκπονήθηκε από το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Είναι τα ίδια ζητήματα που θα κληθεί να χειριστεί το ειδικό πολεοδομικό πλαίσιο που αποφάσισε το υπουργείο Περιβάλλοντος να αναθέσει για τη ζώνη από το ΣΕΦ έως το Σούνιο, και μάλιστα με κατεπείγουσες διαδικασίες, μέσω ΤΑΙΠΕΔ και Ταμείου Ανάκαμψης. Ενα πλαίσιο που θα τροποποιήσει τον πολεοδομικό σχεδιασμό 11 διαδοχικών δήμων.

Το Σχέδιο Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Ακτών Αττικής που εκπονήθηκε από το ΕΜΠ αφορά τη χωρική ενότητα από το ΣΕΦ έως την Αγία Μαρίνα Κρωπίας. Είναι η ίδια ζώνη που καλύπτεται σήμερα από προεδρικό διάταγμα του 2004, με το οποίο καθορίστηκαν το καθεστώς προστασίας, χρήσεις γης, όροι και περιορισμοί δόμησης – ένα διάταγμα που έχει τροποποιηθεί τουλάχιστον δέκα φορές (για την προσθήκη διαφόρων ειδικών ρυθμίσεων). Αλλά και είναι πλέον ανεπίκαιρο γιατί έχουν μεσολαβήσει σημαντικές αλλαγές στο οικιστικό περιβάλλον: ξεχωρίζει η δρομολόγηση μεγάλων έργων, είτε δημόσιων (ανάπλαση Φαληρικού όρμου, Κέντρο Πολιτισμού στην Καλλιθέα) είτε ιδιωτικών (δημιουργία μιας νέας πόλης στο Ελληνικό). Δείτε τη συνέχεια του ρεπορτάζ του Γιώργου Λιάλιου στο: kathimerini.gr