Πώς ΟΛΠ, COSCO και ΥΠΕΝ έριξαν στο βυθό του Σαρωνικού εκατοντάδες χιλιάδες τόνους αποβλήτων (VIDEO)

Το γεωγραφικό στίγμα της περιοχής της απόρριψης βρίσκεται μεταξύ Σαλαμίνας, Αίγινας και των Φλεβών, των μικρών νησιών απέναντι από την ακτή της Βουλιαγμένης. Στην ίδια, δηλαδή, θαλάσσια έκταση όπου αλωνίζουν τα αλιευτικά σκάφη, που προμηθεύουν με ψάρια και οστρακοειδή τις ψαραγορές των νησιών και της Αθήνας.

Δημοσιογραφική Έρευνα: reportersunited.gr Στις 31 Μαρτίου έβαλαν τις σημαδούρες, έφεραν τους γερανούς, έβγαζαν και πετούσαν. Αυτό γινόταν τότε. Κάθε μέρα και μέχρι αργά τη νύχτα, πολλές φορές και μέσα στη νύχτα, έσκαβαν, γέμιζαν φορτηγίδες και τα πετούσαν μεταξύ Αίγινας και Σαλαμίνας…»

Η παιδίατρος Δήμητρα Βήνη είναι μία από τους κατοίκους της Πειραϊκής – επίσης κοινοτική σύμβουλος και ακτιβίστρια – που παρακολουθούσαν με έντονη ανησυχία την άνοιξη του 2020 τις εργασίες που ξεκίνησαν μπροστά στην πόρτα τους, στην άκρη της ακτής Θεμιστοκλέους. Οι εργασίες αφορούσαν το πολυδιαφημισμένο έργο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, της άλλοτε κρατικής εταιρείας που από το 2016 βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο της κινεζικής Cosco: τη λεγόμενη Νότια Επέκταση του Επιβατικού Λιμένα Πειραιώς ή, πιο απλά, την προβλήτα κρουαζιέρας.

Το έργο θα εξασφάλιζε, σε πρώτη φάση δύο νέες θέσεις πολύ μεγάλων κρουαζιερόπλοιων και όταν ολοκληρωνόταν η δεύτερη και τελευταία φάση του, τον ελλιμενισμό συνολικά έξι πολύ μεγάλων κρουαζιερόπλοιων, άνω των 350 μέτρων, στο νότιο άκρο της Πειραϊκής ακτής.

Τις ανησυχίες των Πειραιωτών είχε πυροδοτήσει ο τρόπος με τον οποίο έγινε βυθοκόρηση του λιμανιού για λογαριασμό του ΟΛΠ, με άλλα λόγια η εκβάθυνση του λιμανιού προκειμένου να μπουν τα θεμέλια του νέου έργου. Οι φορτηγίδες πήραν τα προϊόντα της βυθοκόρησης, τις λάσπες δηλαδή από τον πυθμένα της εξωτερικής πλευράς του λιμενοβραχίονα της ακτής Θεμιστοκλέους του Πειραιά, εκεί όπου κατακάθονται σε βάθος χρόνου όλα τα ρυπασμένα απόβλητα του πειραϊκού βυθού, και τα έριξαν χύδην σε θαλάσσια περιοχή στα ανοιχτά του Σαρωνικού κόλπου. Πρόκειται, όπως όλα δείχνουν, για το μεγαλύτερο μέρος μιας ποσότητας συνολικά 293.000 κυβικών μέτρων (με βάση την άδεια απόρριψης του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά) με ιδιαιτέρως υψηλές συγκεντρώσεις σε βαρέα μέταλλα.

Το χειρότερο όμως απ’ όλα είναι πως η συγκεκριμένη ενέργεια έγινε με την άδεια των αρμοδίων φορέων της Πολιτείας: Του υπουργείου Περιβάλλοντος καθώς και του υπουργείου Ναυτιλίας, της Περιφέρειας Αττικής και του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά. 

Στις 2 Απριλίου 2021, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας εξέτασε τις δύο προσφυγές που είχαν κατατεθεί ξεχωριστά από δύο ομάδες πολιτών του Πειραιά την άνοιξη του 2020, σχεδόν έναν χρόνο πριν, με το αίτημα της ακύρωσης της περιβαλλοντικής αδειοδότησης του έργου. Η απόφαση του ΣτΕ αναμένεται μέσα στο επόμενο διάστημα.  

Ήδη λίγο καιρό μετά την κατάθεση των προσφυγών, στις 11 Ιουνίου του 2020, ο πρόεδρος του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ διέταξε προσωρινή παύση στα έργα της Πειραϊκής. Στις 29 Ιουνίου 2020 το ΣτΕ διευκρίνισε ότι οι υπόλοιπες εργασίες μπορούν να συνεχιστούν αλλά απαγόρευσε οριστικά τις βυθοκορήσεις. Αυτή η απαγόρευση παραμένει σε ισχύ μέχρι την οριστική απόφαση του ΣτΕ.

Με άλλα λόγια, από τις 31 Μαρτίου 2020, που ξεκίνησε το έργο, ως τις 11 Ιουνίου 2020, όταν το ΣτΕ αποφάσισε τη διακοπή του, οι βυθοκόροι, δηλαδή οι φορτηγίδες που ήταν εξοπλισμένες με το ειδικό «καρφί» που τρυπά το βυθό και τις «φαγάνες», συνέλεγαν καθημερινά ποσότητες, οι οποίες στη συνέχεια απορρίπτονταν στο Σαρωνικό.

Υδράργυρος, μόλυβδος, νικέλιο, κάδμιο, αρσενικό

Πώς φτάσαμε στην περιβαλλοντική αδειοδότηση της απόρριψης στη μέση του Σαρωνικού κόλπου; Προκειμένου να εγκριθεί η θαλάσσια «εναπόθεση», όπως ονομάζεται, πρέπει να προηγηθούν μετρήσεις της χημικής σύστασης των ιζημάτων του βυθού στην περιοχή της βυθοκόρησης.  Δείτε τη συνέχεια του ρεπορτάζ στο: reportersunited.gr