Η Γλυφάδα γιορτάζει τους Πολιούχους Αγίους της
Μεγάλη ημέρα σήμερα για τη Γλυφάδα, που γιορτάζει τους Πολιούχους Αγίους της, Κωνσταντίνο και Ελένη. Όλη η πόλη μια γιορτή, με επίκεντρο τον επιβλητικό Ιερό Ναό που αποτελεί σήμα κατατεθέν της Γλυφάδας και την έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης-Βάρκιζας.
Από τις ωραιότερες Εκκλησίες -που κατά πολλούς θυμίζει την Αγιά Σοφιά- ο Ιερός Ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης διακρίνεται για την επιβλητική αρχιτεκτονική του σε σχήμα ροτόντας. Η ανέγερση του ναού ξεκίνησε το 1935, κοντά σε ένα μικρό πέτρινο και ξυλοστεγές παρεκκλήσι βασιλικού ρυθμού που υπήρχε εκεί παλαιότερα, στο κέντρο της σημερινής πλατείας, η οποία τότε καλυπτόταν από έναν πευκώνα. Τα έργα κατασκευής διακόπηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλιστα, το 1942, ο μικρός ναός γκρεμίστηκε ύστερα από τη ρίψη βόμβας. Παρά την ταραγμένη περίοδο που είχε μεσολαβήσει, τα έργα ανέγερσης ολοκληρώθηκαν και ο ναός εγκαινιάστηκε το 1945. Ήδη, όμως, πριν από τα εγκαίνια, είχε ιδρυθεί η ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, το 1940, γεγονός που δείχνει ότι στην περιοχή υπήρχε μια αναπτυσσόμενη πληθυσμιακά κοινότητα. Επιπλέον, με Βασιλικό Διάταγμα του ίδιου έτους το ρυμοτομικό σχέδιο του περιβάλλοντος χώρου επαναπροσδιορίστηκε, ώστε να χαρακτηριστεί χώρος πρασίνου και να χρησιμεύσει για τη διαμόρφωση της μετέπειτα πλατείας, η οποία ανακαινίστηκε το 2018.
Την έκταση στην οποία χτίστηκε ο Ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης είχε δωρίσει ο Κωνσταντίνος Βάος, ένας από τους αρχικούς συνιδιοκτήτες της περιοχής. Κτήτορες ήταν οι Αλκιβιάδης και Ευαγγελία Τατάκη, οι οποίοι έκαναν τη μεγαλύτερη δωρεά για τα έξοδα ανέγερσης. Ο ναός κατασκευάστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Γεώργιου Δραγαζίκη, σε σχήμα κυκλοτερές, με έναν μεγαλοπρεπή τρούλο και τέσσερις μικρότερους στα κωδωνοστάσια. Ο επιβλητικός τρούλος του είναι εμπνευσμένος από αυτόν της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης και χωρίζεται σε 32 τμήματα, τα οποία φέρουν παράθυρο ώστε ο ναός να έχει φυσικό φωτισμό. Ο τρούλος χωρίζεται επίσης σε τέσσερα ημιθόλια, τα οποία καταλήγουν σε ισάριθμούς πεσσούς, ενσωματωμένους στους τοίχους, ώστε να δίνεται η αίσθηση ενότητας του χώρου, ενώ ταυτόχρονα ο τρούλος δίνει την εντύπωση ότι υπερίπταται. Η αγιογράφηση τόσο του τρούλου όσο και των ημιθολίων ακολουθεί τη βυζαντινή τεχνοτροπία. Στο κέντρο απεικονίζεται ο Παντοκράτορας, ο οποίος περιστοιχίζεται περιμετρικά από τις τάξεις των αγγέλων, των προφητών και των Ευαγγελιστών.
Οι τοίχοι είναι αγιογραφημένοι με σκηνές από το Δωδεκάορτο της Εκκλησίας και, σε χαμηλότερο επίπεδο, με μορφές γνωστών αγίων, μεταξύ των οποίων οι πρωτοκορυφαίοι Πέτρος και Παύλος και οι Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη. Το τέμπλο του ναού περιλαμβάνει δεσποτικές εικόνες, τον Μυστικό Δείπνο και το Δωδεκάορτο. Η εφέστια εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης είναι κινητή και βρίσκεται σε προσκυνητάρι στην αριστερή πλευρά. Η αγιογράφηση του εσωτερικού του ναού και του τέμπλου έχει γίνει από φημισμένους αγιογράφους, όπως οι Δ.Γ.Καψής, Δ.Κόκκινος, Φ.Κόντογλου, Αδεόπουλος και Καριώτης.
Το μωσαϊκό δάπεδο φέρει διάκοσμο στο μεγαλύτερο μέρος του. Αρχικά, η ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ανήκε στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Το 1974 συμπεριλήφθηκε στη Μητρόπολη Νέας Σμύρνης, στην οποία εντάχθηκε ολόκληρη η περιοχή της Γλυφάδας. Από το 2002 και εξής, οπότε ιδρύθηκε η Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης-Βάρκιζας, ο ναός, ο οποίος έως τότε ήταν ο Μητροπολιτικός της Γλυφάδας, έγινε καθεδρικός της Μητρόπολης. Την περίοδο 2006-2010 υπέστη ριζική ανακαίνιση, της οποίας η δαπάνη καλύφθηκε από τον ευεργέτη Αθανάσιο Μαρτίνο.