Γλυφάδα: Εδώ ήταν το ιστορικό “Easy Rider”




Ένα πολύ ιδιαίτερο κτίριο, που παρατηρεί ερειπωμένο δεκαετίες κάθε περαστικός και πιθανότατα συνδέεται άμεσα με την ίδια την ιστορία της δημιουργίας της Γλυφάδας.

Σημαντική Τοποθεσία

Το παράκτιο κομμάτι από τις σημερινές εγκαταστάσεις της πολιτικής αεροπορίας (πρώην κολέγιο, “παλιά δειλινά”) έως τον Άγιο Κωνσταντίνο της Γλυφάδας, είναι ίσως και το πρώτο κομμάτι μετά τη λεωφ. Αλίμου, όπου κτίστηκε αξιοσημείωτος αριθμός, αρχιτεκτονικά σημαντικών κτιρίων. Σε έναν από τους πρώτους χάρτες του προαστίου, εμπεριέχει τις συνοικίες “Δικηγορικά” στα δυτικά και “Κυψέλης” στο κέντρο και ανατολικά (θέση κτιρίου). Εκεί κτίστηκαν λίγες επαύλεις (πύργοι), με «ευρωπαικού» τύπου και νεο-μεσαιωνικά στοιχεία, οι οποίες ήταν συνολικά ασυνήθιστες σε πολυτέλεια και σχεδίαση για τα δεδομένα του μεσοπολέμου και θύμιζαν  Κηφισιά. Σήμερα σώζονται 5 τέτοια κτίρια, ίσως και τα περισσότερα από όσα υπήρξαν (4 στην Κυψέλη και 1 στα Δικηγορικά). Η έπαυλη κτίστηκε ταυτόχρονα με τη δημιουργία του προαστίου της Γλυφάδας και βρίσκεται Μερόπης 10 & λεωφόρο Ποσειδώνος – γωνία.

Πορεία στο χρόνο



Για το κτίριο δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία και είναι αμφίβολο αν κάποιος γνωρίζει σήμερα σχετικά, καθώς ελάχιστοι Γλυφαδιώτες είναι απόγονοι των πρώτων μεσοπολεμικών οικογενειών.

Χρονολόγηση: Βάσει όλων των διαθέσιμων στοιχείων εκτιμάται οτι κτίστηκε περί το 1920-1925 (1925 στην αγγελία πώλησης).

Αρχιτέκτων: Άγνωστος. Τέτοια υψηλή αρχιτεκτονική και τρόπος δόμησης στο μεσοπόλεμο παραπέμπουν σε μεγάλο Έλληνα αρχιτέκτονα. (σημ. πολλά οδηγούν στον κορυφαίο Αλέξανδρο Νικολούδη βλ. 1 & 2. Έχτισε προσωπικό πύργο κοντά, συνεργάστηκε με την εταιρεία “Κέκρωψ” που έχτιζε τότε και στη Γλυφάδα, σχεδίαζε ευρωπαϊκού τύπου και κλασσικίζοντα κτίρια με σημαντικές τάσεις μοντερνισμού κ.α.)

Αρχικός ιδιοκτήτης: Βάσει και μιας καταγεγραμμένης αναφοράς περί “5 πύργων των πρώτων δημιουργών της πόλης”, είναι μεγάλη η πιθανότητα αρχικός ιδιοκτήτης – κατασκευαστής της επαύλεως να ήταν ένας από αυτούς. Εάν δεν ισχύει αυτό, τότε σίγουρα πρόκειται για άλλο ιστορικά σημαντικό άτομο της εποχής. Αυτά εντείνουν τη σοβαρότητα του ότι το κτίριο είναι σε αυτή την κατάσταση, με άγνωστη την ιστορία του και πιθανώς και μη χαρακτηρισμένο διατηρητέο.    

Δεκαετία 1980: Tο κτίριο φιλοξενούσε επιχειρήσεις  ψυχαγωγίας (θυμάμαι με φώτα και γεμάτο παρκαρισμένα αμάξια μπροστά προς τα τέλη του ’80, 8-10 ετών). Σύμφωνα με αναφορές στο retromaniax.gr βρέθηκε οτι  στέγασε ένα από τα πιο ιστορικά rock bars εν Ελλάδι, ονόματι “EASYRIDER”. Δύο μαρτυρίες για το Easy Rider:

  • 1η: “Ήταν το περιβόητο EasyRider. Εδώ «έσκασαν μύτη» οι πρώτες Ελληνικές μηχανές Chopper. Λένε ότι ήταν γραφεία της Gestapo κατά την διάρκεια της κατοχής.” 
  • 2η: “Είναι το δεύτερο Easy Rider. Το πρώτο Easy Rider (και σαφώς κατά πολύ ανώτερο) άνοιξε γύρω στα 1977-78 σε ένα νεοκλασικό σπίτι που βρισκόταν πάλι στην Γλυφάδα, Παπανδρέου & Ποσειδώνος γωνία, πάνω στην παραλιακή, έχει γκρεμιστεί πολλά χρόνια. Η δική μου εφηβεία με βρήκε εκεί, σε εκείνο το σπουδαίο κλαμπ με τα άπειρα δωματιάκια με διαφορετικά χρώματα το καθένα, (dream room, chill out room, blue room) κυριολεκτικά ξημεροβραδιαζόμουν εκεί, ήμουν δεν ήμουν 15-16…. Edgar Broughton Band άκουσα εκεί για πρώτη φορά στη ζωή μου και επίσης εκεί έκανα και την παρθενική μου εμφάνιση ως DJ και θυμάμαι ότι εκείνη τη βραδιά έπαιξα Eloy και Tangerine Dream, το Ricochet… Τα παιδιά που το είχαν αναλάβει ήταν στενοί μου φίλοι, τους έχασα δυο τρία χρόνια αργότερα οταν έκλεισε εκείνο το Easy Rider λόγω κατεδάφισης και αποφάσισαν να πανε στην Κρήτη στην Πρέβελη για μόνιμα.Απίθανο στέκι, σημάδεψε τη ζωή μου με ανεξίτηλο και πολύχρωμο τρόπο, όλα τόσο ζωντανά, φωτεινά, αγάπη παντού τότε, πολυ μπροστά για την εποχή του, με έμφαση στην ψυχεδέλεια και το progressive rock, ίσως ήταν το μοναδικό μαγαζί της Ελλάδας στο οποίο εν έτσι 1978 μπορούσες να ακούσεις Soft Machine, Kevin Ayers, Caravan και King Crimson τους οποίους μάλιστα είχαμε τιμήσει ιδιαίτερα μια Μεγάλη Παρασκευή, με τον Επιτάφιο να περνάει μπροστά από την τότε Αθηνών και εμείς στο λιγοστό φως του δειλινού, εγώ ο Κώστας και η Φέη, να ακούμε απο μέσα το Epitaph…απορώ πως μέσα στα χρόνια πως και δεν βρέθηκε κανείς να γράψει για εκείνες τις μαγικές βραδιές στο Easy, όλη η ροκ Αθήνα κατέβαινε να μας βρει, που είναι όλοι αυτοί; Χρόνια τους ψάχνω… “ 

Εικοσαετία 1990 – 2010: Το κτίριο εγκαταλείπεται και παραμένει προσβάσιμο. Υφίσταται τις γνωστές φθορές από το χρόνο και τους περιθωριακούς επισκέπτες.

~ 2010: Αναρτάται πανό πώλησης. Το κτίριο μαντρώνεται επαρκώς. Παρ’ όλο το μάντρωμα κάποιος διατηρεί  μποστάνι στην πίσω πλευρά, ενώ κάποιος κατοικεί στο κτίριο και απλώνει και μπουγάδα!

~ 2017: Παραμένει απούλητο, έχει αναρτηθεί και δεύτερο πανό πώλησης και οι φθορές από το χρόνο έχουν αυξηθεί ιδιαίτερα σε σχέση με το 2010

Δείτε περισσότερα στο: neoclassicalgreece.blogspot.com

Διαβάστε Επίσης

�χόλια στο “Γλυφάδα: Εδώ ήταν το ιστορικό “Easy Rider”

  • 23/02/2023 at 5:00 μμ
    Permalink

    ΜΑΞΙΜΟΣ – ΠΕΤΡΟΣ – ΚΩΣΤΑΣ ….. ο Κώστας είμαι εγώ , τα άλλα παιδιά τα έχω χάσει από τότε.
    Τον 9ο του ΄ ΄79 πήγα φαντάρος μετά χυθήκαμε .
    Μια εποχή που δεν θα ξανάρθει ….

    Απαντήστε
  • 31/01/2024 at 9:20 πμ
    Permalink

    Ημουν εκει την ιδια εποχη
    Μαχιμος, Κωστας, Φαιη, Μανωλης κ Τακης Τσικνακης.
    Τα πρωτα τσοπερ στην αυλη, του Γιαννη κ Στελιου
    Τσαγια της Φαιη, Δυναμωτικα, ποτα κ Father of day and father of night Manfred Mann, pusher στη διαπασων

    Απαντήστε

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.