Ο Κώστας Μπατής και ο σταυρός που κουβαλούσε




Το τελευταίο διάστημα ήταν δάσκαλος στα παιδιά του ΚΔΑΠ Δημήτρειον στο Μοσχάτο.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΚΔΑΠ για τον θάνατο του Κώστα Μπατή:

Το ΔΗΜΉΤΡΕΙΟ ΚΔΑΠ Μοσχάτου πενθεί για την τραγική απώλεια του δασκάλου των παιδιών μας, του αγαπημένου συνεργάτη και φίλου, Κώστα Μπατη.
Η κηδεία θα γίνει την Τρίτη στις 11.00 π. μ. στο Κοιμητήριο Ν. Σμύρνης.
Την ίδια μέρα, το ΔΗΜΉΤΡΕΙΟ θα παραμείνει κλειστό.
Σαν ψέμα…

Η συγκλονιστική ανάρτηση του φίλου του Argirios Pagartanis



Με τον Κώστα συστηθήκαμε σε κάποια αποδυτήρια. Για το Mega τότε, Παναθηναϊκός-Ορτέζ το ματς, ήταν εκεί με κάμερα να πάρει δύο δηλώσεις από τον Ριγκοντό, που εκείνη την εποχή θεωρούταν παιδί-θαύμα. Έμεινε άγαλμα όταν ο Ριγκοντό του είπε “no english”. Προσφέρθηκα να βοηθήσω στη μετάφραση. Έκανε απλές ερωτήσεις, ευτυχώς. Τελείωσε γρήγορα το πράγμα. “Φίλε, το όνομά μου είναι Κώστας Μπατής και είμαι υπόχρεος” μου είπε όταν έκλεισε η κάμερα. Σοκ στην αρχή. Μετά γέλασα. Νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα. Λες και δεν ήξερα ποιος ήταν…

Από τα χρόνια του ρεπορτάζ στον τελικό του πρωταθλήματος Τύπου, όταν ο “ΦΙΛΑΘΛΟΣ” νίκησε την Καθημερινή με 67-66, με τον Κώστα να χάνει δύο φορές 1+1 βολές στα τελευταία δευτερόλεπτα και τον έτερο αείμνηστο Λάζαρο Μουρκάκο να “εξαφανίζει” τη μπάλα στο ριμπάουντ, μέχρι κάποιες τυχαίες κοινές διακοπές στην Αμμουλιανή, οι δρόμοι μας συναντήθηκαν πολλές φορές. Δεν τολμώ να υποστηρίξω ότι ήμουν φίλος του. Όταν βρισκόμασταν σε κοινές παρέες τον τσιγκλούσα, όπως όλοι, να ανοίξει το κουβάρι των αναμνήσεων. Από αγώνες, από ταξίδια, από τους “μεγάλους” της εποχής του, που τους έζησε μ’ έναν τρόπο πολύ διαφορετικό από εμάς.Το ψέμα και η υπερβολή στο δικό μας το συνάφι είναι κομμάτι της ίδιας μας της ύπαρξης.

Με τον Μπατή αυτό που καταλάβαινες όταν σου έλεγε μια ιστορία ήταν ότι δεν είχε ίχνος υπερβολής. Σου’ λεγε τα πράγματα όπως τα έζησε, από πλάκες μέχρι τσακωμούς κι από νίκες φανταστικές ως ήττες τραγωδίες, από κουτσομπολιά σε κανάλια κι εφημερίδες, από τις προνομιακές του σχέσεις με τις παλιές διοικήσεις του Παναθηναϊκού. Δεν τον ενδιέφερε η φιγούρα. Πρόσφερε απλόχερα τη ζεστασιά της παρέας του, ακόμα και σε ανθρώπους όπως εγώ, που δεν είχε π.χ. τη σχέση τη στενή, όπως με τον Φιλιππος Κουνελης για παράδειγμα.Αυτή η μονοκόμματη εντιμότητα ήταν το κύριο χαρακτηριστικό του ως το πολύ πρόωρο και οδυνηρό του τέλος.

Σ’ έναν κόσμο όπου το προσκύνημα, το γλύψιμο και το πισώπλατο μαχαίρωμα είναι κανόνας, ο Κώστας προτίμησε τον άλλο δρόμο. Αυτός είμαι, αυτά είναι τα προσόντα μου, αν με θέλεις έχει καλώς, δεν θα σε παρακαλέσω κιόλας. Μ’ έναν τρόπο απόλυτο μεν, αξιοπρεπέστατο δε, και χωρίς αστερίσκους, δικαιολογίες, “πρέπει να βάλω νερό στο κρασί μου αλλιώς δεν θα ζήσω” και τα ρέστα. Που, κακά τα ψέματα, η συντριπτική πλειοψηφία ημών των υπολοίπων έχει επικαλεστεί κάποια στιγμή στην επαγγελματική της ζωή.Νερό στο κρασί του ο Κώστας δεν έβαλε ποτέ. Ούτε στα ταβερνάκια, όπου βρισκόμασταν τελευταία, και θυμόμασταν τα παλιά. Δεν καταδέχτηκε ούτε μια στιγμή να μιλήσει στην παρέα για τον προσωπικό σταυρό που σήκωνε.

Και μας άφηνε με την απορία: Τι πάστα ανθρώπου τέλος πάντων είναι αυτός; Που μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να μιλήσει στον ενικό σε υπουργούς, μεγιστάνες, μεγαλοεπιχειρηματίες, ακόμα και μεγαλοεκδότες, και δεν το κάνει για να “βολευτεί”; Έχοντας, μάλιστα, χίλιες δύο δικαιολογίες για να το κάνει;

Ο Κώστας Μπατής, κατά τη γνώμη μου, περνάει στην Ιστορία με μια από τις πιο χαρακτηριστικές τηλεοπτικές του φιγούρες. Τότε που, την 3η ημέρα κυκλοφορίας της Sportime, ανέλαβε ο ίδιος τη διαφημιστική της καμπάνια με τηλεοπτικό σποτ (τα περίφημα κουπόνια της Harley Davidson). Δεν δίστασε να πάρει την ευθύνη για ένα προϊόν καινούργιο, που πήγαινε τότε να τα βάλει με θηρία. ΦΩΣ, Αθλητική Ηχώ, Φίλαθλο, ΩΡΑ στα πάνω της. Τα κουπόνια αυτά εκτόξευσαν την κυκλοφορία της Sportime αυτές τις δύσκολες πρώτες μέρες και τη βοήθησαν να γράψει τη δική της ιστορία στον αθλητικό τύπο.

Ένας μοναχικός καβαλάρης, πάνω στη Harley, με τον αέρα του ασυμβίβαστου κοσμοπολίτη, ευγενής μ’ αυτούς που πρέπει, αυστηρός επίσης με όσους πρέπει. Ένας κύριος, που έπαιξε με τους δικούς του κανόνες, και προτίμησε να μείνει στο περιθώριο παρά να λιμάρει τα ζάρια για να κάτσουν όπως τον συνέφερε.Δεν ξέρω αν αυτή η λεβέντικη ως το τέλος στάση μπορεί να δώσει παρηγοριά στους πολύ οικείους του. Εμένα δεν μου δίνει.

Θα προτιμούσα να’ χε πάει αλλιώς το πράμα. Να είχε σηκώσει ο ίδιος κάποιο τηλέφωνο, ή τέλος πάντων να’ χε φιλοτιμηθεί κάποιος από τους δεκάδες ισχυρότατους γνωστούς του, να του δώσει ένα χεράκι στα ζόρια που τράβαγε. Και να μην είχε “σκάσει” από τη στεναχώρια και την απίστευτη πίεση που αισθανόταν, έχοντας τόσες ευθύνες και μη βλέπoντας πουθενά φως.Έτσι θα τον χαιρόμασταν περισσότερο, να μας λέει τις ιστορίες του, να τρωγοπίνει μαζί μας, να γελάει, να τραγουδάει, ακόμα και να καυγαδίζει. Αυτό το “τόσο νωρίς” πραγματικά τσακίζει. Ειδικά όταν συνοδεύεται και από το “τόσο άδικα”…

Με τον Κώστα συστηθήκαμε σε κάποια αποδυτήρια. Για το Mega τότε, Παναθηναϊκός-Ορτέζ το ματς, ήταν εκεί με κάμερα να…

Gepostet von Argirios Pagartanis am Sonntag, 18. Oktober 2020

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποχαιρετά με θλίψη τον διακεκριμένο αθλητικό δημοσιογράφο Κώστα Μπατή, ο οποίος απεβίωσε το Σάββατο, 17 Οκτωβρίου, σε ηλικία 61 ετών, από ανακοπή καρδιάς.


Η κηδεία του Κώστα Μπατή θα γίνει την Τρίτη, 20 Οκτωβρίου στις 11 π.μ., στο Νεκροταφείο Νέας Σμύρνης.
Ο Κώστας Μπατής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Ήταν πτυχιούχος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού και διπλωματούχος προπονητής καλαθοσφαίρισης πρώτης κατηγορίας.


Στην αρχή της επαγγελματικής του δράσης υπήρξε διακεκριμένος καλαθοσφαιριστής και με την ιδιότητα αυτή κατέκτησε τέσσερα Ελληνικά Πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα.


Μόλις «κρέμασε τα παπούτσια του» ως αθλητής, εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους δημοσιογράφους της ελληνικής μπασκετικής κοινότητας και συνέδεσε το όνομά του με σπουδαίες αθλητικές μεταδόσεις της ιδιωτικής τηλεόρασης, όταν αυτή έκανε την εμφάνισή της στην χώρα μας.


Ως αθλητικός συντάκτης άρχισε να εργάζεται το 1986 στην ιστορική εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», όπου παρέμεινε έως το 1989. Από το 1987 είχε αρχίσει μία συνεργασία με το Δημοτικό Ραδιοφωνικό Σταθμό του Πειραιά, το «ΚΑΝΑΛΙ ΕΝΑ». Το 1989 διέκοψε και τις δύο αυτές συνεργασίες, καθώς έγινε δεκτός στο αθλητικό τμήμα του MEGA, στο οποίο παρέμεινε μέχρι το 1995.

Στη διάρκεια των έξι αυτών χρόνων, μετέδωσε ζωντανά πολλούς αγώνες μπάσκετ, εκφώνησε δελτία ειδήσεων και έκανε πολλά ρεπορτάζ.
Αμέσως μετά, δέχτηκε την πρόταση του τηλεοπτικού σταθμού «ΑΝΤΕΝΝΑ» να γίνει ο βασικός παρουσιαστής των αθλητικών ειδήσεων στο κεντρικό δελτίο, ενώ παράλληλα εξακολούθησε τις ζωντανές μεταδόσεις των αγώνων μπάσκετ του ελληνικού πρωταθλήματος και των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.

Στον «ΑΝΤΕΝΝΑ» παρέμεινε έως το 1999. Το 2000 ξεκίνησε η μακροχρόνια συνεργασία του με την απογευματινή εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ», ενώ παράλληλα εξακολουθούσε να παρουσιάζει και να σχολιάζει αθλητικούς αγώνες μπάσκετ σε τηλεοπτικούς σταθμούς, όπως το TEMPO, SEVEN κ.ά.


Ο Κώστας Μπατής αγάπησε τον αθλητισμό και μετέπειτα την αθλητική δημοσιογραφία με πάθος. Με την υψηλή κατάρτισή του στο μπασκετικό ρεπορτάζ και την χαρακτηριστική φωνή του προσέφερε στο αθλητικό κοινό, ιστορικές μεταδόσεις που θα μείνουν χαραγμένες στις μνήμες όλων.

Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους και τους συνεργάτες του και η απώλειά του βύθισε στο πένθος το ελληνικό μπάσκετ και την αθλητική δημοσιογραφία.
Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται βαθύτατα την οικογένειά του και τους οικείους του και αποχαιρετά τον εκλεκτό συνάδελφο.

Διαβάστε Επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.