Ασκληπιείο Βούλας: Οι μάσκες έχουν φωνή

(του Κώστα Πασακυριάκου – επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης)

Είχα την ευκαιρία σήμερα, νωρίς το πρωί, να βρεθώ στο Ασκληπιείο Βούλας και να δω από κοντά μερικούς από τους γιατρούς…
εκείνους με τα καλυμμένα πρόσωπα
που δεν μπορείς να διακρίνεις παρά μόνο το βλέμμα.
Κώστας, Αλεξάνδρα, Γιώργος, Δέσποινα, άγνωστος…
Όλους εκείνους με τις αμέτρητες ώρες δουλειάς…
με τα βασανιστικά λεπτά μάχης για τη ζωή εκείνου που δεν ξέρουν καν ποιος είναι, τι είναι, τι θεό πιστεύει.
Και που όταν, κάποια στιγμή, γυρίζουν σπίτι για μια – δυο ώρες ύπνο…
δεν προλαβαίνουν να πουν στο παιδί τους
πόσες ζωές έσωσαν, πόσα μάτια είδαν να ανοίγουν στη ΜΕΘ
…και πόσα ακόμα θα μπορούσαν να είχαν ανοίξει αν υπήρχαν κι άλλα κρεβάτια, κι άλλα «όπλα»
Και χάνουν ακόμα κι αυτές τις δύο ώρες ύπνο, γιατί τούς στοιχειώνουν οι μάχες που έχασαν, οι άνθρωποι που δεν άνοιξαν τα μάτια τους και δεν πρόλαβαν να τούς γνωρίσουν…
Δεν πρόλαβαν γιατί έπρεπε να είναι την ίδια στιγμή και εδώ και εκεί…
Γιατί έλειπε ένας συνάδελφος από τους χιλιάδες απολυμένους να καλύψει το κενό…
* * *
Χτες, αυτά τα βλέμματα, είχαν «φωνή».
Και άκουγες:
«Δηλώνουμε την πλήρη συστράτευσή μας στην αντιμετώπιση της πανδημίας που απειλεί τις ζωές χιλιάδων συμπολιτών μας, όπως και τις ζωές των υγειονομικών»
«Φοράμε μάσκες αλλά έχουμε στόμα και φωνή. Σπάμε τη σιωπή και διεκδικούμε».
«Το μόνο που ζητάμε είναι όπλα για να πολεμήσουμε την πανδημία».
«Συνεχίζουμε να παλεύουμε σε συνθήκες απόλυτης ένδειας Μέσων Ατομικής Προστασίας. Χωρίς εφεδρείες προσωπικού»
«Δουλεύουμε σε μια ΜΕΘ που ο κλιματισμός ενίοτε δε λειτουργεί και αναγκαζόμαστε να ανοίξουμε τα παράθυρα»
«Πώς να αντιμετωπίσουμε την παρούσα πολεμική κατάσταση, με ελάχιστους Ειδικούς Γιατρούς, με Παθολόγους που κάποιοι εξ αυτών ανήκουν οι ίδιοι σε ευπαθείς ομάδες, άνω των 60 ετών;»
«Γιατί βλέπουμε ακόμη Συναδέλφους με σοβαρά προβλήματα υγείας στην πρώτη γραμμή; Γιατί δεν τούς έχει χορηγηθεί η ειδική άδεια;»
«Πώς θα περιοριστεί η πιθανότητα διασποράς του ιού αν συνεχίσουν οι Καθαρίστριες να καθαρίζουν δύο και τρία τμήματα η καθεμία; Που παραμένουν απλήρωτες πάνω από τρεις μήνες;»
* * *
Όταν βρεθείς έστω και λίγο δίπλα σε αυτούς τους γιατρούς, παίρνεις λίγο από τη δύναμή τους.
Και τούς δίνεις λίγη από τη δική σου.
Για τη συνέχεια. Που θα είναι δύσκολη… Το λένε και οι αρμόδιοι.
Ο εχθρός δεν έχει φύγει και θα ξανάρθει…
Εκείνοι, με τις μάσκες, συνεχίζουν να ζητάνε περισσότερα όπλα, περισσότερο στρατό. Έχουν αιτήματα. Διεκδικούν.
Γιατί θέλουν να κερδίσουν, όχι μόνο τη δική τους και τη δική μας μάχη τώρα, αλλά τον πόλεμο