Ο Στέφανος Γερουλάνος θυμάται…




(του Παύλου Παπαδημητρόπουλου – προέδρου της εταιρείας προστασίας & αξιοποίησης αρχαιοτήτων Αλίμου- Εισόδια Τράχωνες)

Σάββατο 18/2/17 ..Νωρίς το πρωί στο κτήμα «Γερουλάνου-Τράχωνες». Περνάω το γεφυράκι και φθάνω στο υπέροχο εκκλησάκι των Εισοδίων της Θεοτόκου. Τον βλέπω να κινείται ανάμεσα στα προγονικά μνήματα μοιράζοντας γλάστρες με διακοσμητικά φυτά. Είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε. Με τον Στέφανο Γερουλάνο, που η επιθυμία του ηταν να τελέσει μνημόσυνο για τον παππού του τον γιατρό Στέφανο Γερουλάνο. Δίνουμε τα χέρια, τον καλημερίζω .Ένας ευγενέστατος άνθρωπος.
– Πως αισθάνεστε ?
– Είμαι βαθύτατα συγκινημένος που είμαι ξανά εδώ, μου απαντά. Το εκκλησάκι είναι πανέμορφο τώρα. Τι να πρωτοθυμηθώ. Εδώ βαπτίστηκα, εδώ έζησα με τους παππούδες, γονείς και αδέλφια μου….
Μπαίνουμε στο εκκλησάκι. Στέκεται να ανάψει ένα κερί. Κατεβαίνουμε τα σκαλάκια και στεκόμαστε μπροστά στο ιερό. Κοιτάζουμε τις αγιογραφίες που είναι καλυμμένες με γάζες περιμένοντας να συντηρηθούν και να λάμψουν ξανά.
-Πείτε μου γιαυτόν τον χώρο του λέω.
– Οι αγιογραφίες έχουν διάφορες χρονικές φάσεις. Η Πλατυτέρα και τα Εισόδια με τον Άγιο Νικόλαο είναι του 16ου αιώνα. Οι υπόλοιπες τοιχογραφίες στον κυρίως ναό είναι του 1941, από τον καλλιτέχνη Αγήνορα Αστεριάδη, τον οποίο φιλοξενούσε στο κτήμα ο πατέρας μου (Γιάννης Γερουλάνος).

Προσέξτε –μου λέει- τους τοίχους με τις αγιογραφίες , δεν είναι σε ευθεία γραμμή, αλλά ανοίγουν προς το τέλος, γιατί ο μάστορας ήθελε να δώσει στον πιστό την αίσθηση ότι ο χώρος «ανοίγει» και γίνεται ποιο ευρύχωρος. Το σκαλισμένο μάρμαρο πάνω από τις αγιογραφίες είναι παραγγελία του πατέρα μου και τα σχέδια τα φιλοτέχνησε ο ίδιος . Ο τοίχος πίσω μας και το πάτωμα εχουν καλυφτεί με μονοκόμματα κομμάτια μαρμάρου. Ξέρετε πως έγινε το έργο ? Τον καιρό της Γερμανικής κατοχής, μία κοπέλα από το προσωπικό ζήτησε να έλθουν να μείνουν και οι γονείς της στο κτήμα για να γλυτώσουν από την πείνα – κάτι πουν έγινε- όπως είχε γίνει και με πολλούς άλλους.

Ο πατέρας της, λεγόταν Σωκράτης (δεν θυμάμαι το επώνυμο) και ηταν μαρμαράς. Εδώ οι τοίχοι είχαν πρόβλημα με την υγρασία και ο Σωκράτης είπε στον πατέρα μου ότι αν έβρισκε μάρμαρο θα έλυνε μια για πάντα το πρόβλημα. Αποδείχθηκε γρήγορα ότι ήταν αδύνατον με τις συνθήκες της εποχής να βρεθεί το υλικό.

Κάποια ημέρα ένα φορτηγό που μετέφερε ογκόλιθους από το γειτονικό λατομείο, κάπου κοντά στην σημερινή λεωφόρο Αλίμου , εκεί που τώρα είναι το Super market, δεν θυμάμαι καλά, (σημείωση: περιοχή Χασάνι), πέρασε από το ρέμα. Εκεί με τους κλυδωνισμούς, έπεσε ένας ογκόλιθος, αλλά ο οδηγός δεν το αντιλήφθηκε και συνέχισε την πορεία του. Ο Σωκράτης που είδε το συμβάν, έτρεξε στον πατέρα μου : – Κε Γερουλάνε, βρέθηκε το μάρμαρο, θεόσταλτο δώρο !…..
Κλείνοντας την ιστορία ου ο Στέφανος Γερουλάνος, είπε : Βλέπετε πόσο μάρμαρο χρειάσθηκε για την ορθομαρμάρωση ? Ηταν από ένα μόνο κομμάτι…..
– Δεν πρόκειται να αφήσω να ξεχασθεί η όμορφη ιστορία σας κε Στέφανε του λέω, είναι κατά την άποψη μου ένα ντοκουμέντο.

Μένουμε Νότια – έλα στο ελεύθερο και ανεξάρτητο group των Νοτίων Προαστίων για να μοιραστούμε ότι συμβαίνει δίπλα μας.

Ειδήσεις, σχόλια, εθελοντισμός, αγορά, έξοδος, καλή ζωή, νεολαία, διασκέδαση, πολιτισμός, περιβάλλον, αθλητισμός, ανθρώπινες ιστορίες.
( ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ- ΑΛΙΜΟΣ – ΒΑΡΗ – ΒΟΥΛΑ – ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ – ΕΛΛΗΝΙΚΟ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ – ΓΛΥΦΑΔΑ -ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ – ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ – ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ)

Διαβάστε Επίσης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.