Στο Μπραχάμι μιας άλλης εποχής 28…στο ΠΙΚΠΑ συν γυναιξί και τέκνοις

(imaginistes.com) Για τους Μπραχαμιώτες, η πρόσβαση στη θάλασσα δεν ήταν πάντοτε αυτονόητη και τόσο εύκολη όσο είναι σήμερα. Μόνο μετά την διάνοιξη του δρόμου στις αρχές της δεκαετίας του 60 από το Νέο Τέρμα μέχρι το Καλαμάκι με τη δημιουργία της Λεωφόρου Αγ. Δημητρίου – Καλαμακίου η κατάκτηση των παραλιών έγινε πραγματικότητα.

Η “Λεωφόρος” αυτή παραμένει από τότε ίδια και απαράλλακτη μόνο που τα χωράφια δεξιά και αριστερά του δρόμου αντικατέστησαν πολυκατοικίες και μεγάλα μαγαζιά, ενώ η άθλια εικόνα που παρουσιάζει σήμερα λόγω της μεγάλης κυκλοφορίας έλλειψης χώρων στάθμευσης κλπ, περιμένει (Κύριος Οίδε, για πόσες δεκαετίες ακόμα) την αναμόρφωσή η ακόμα πιο τολμηρά, την πεζοδρόμησή της και κατασκευής γραμμής τραμ, όπως πρότειναν οι imaginistes.

Προς το παρόν αρκούμαστε και συνηθίζουμε δυστυχώς στην τριτοκοσμική όψη της, κυρίως από το γήπεδο και μέχρι το Ν. Τέρμα, δηλαδή την περιοχή εντός των ορίων του Μπραχαμίου.

Η αστική συγκοινωνία που συνέδεε το Μπραχάμι με το κέντρο των Αθηνών με τη γραμμή 109 έκανε τέρμα στην εκκλησία του Αγ. Δημητρίου και αργότερα 200-300 μέτρα πιο κάτω στην πλατεία Ελ. Βενιζέλου η Νέο Τέρμα όπως την γνωρίζουμε όλοι .

Καθιερώθηκε λοιπόν η λεωφοριακή γραμμή μετέπειτα 182 που δεν έκανε πλέον τέρμα στο Μπραχάμι αλλά κατέληγε στο Καλαμάκι στην οδό Θουκιδίδου, αν θυμόμαστε καλά, απέναντι από τη φημισμένη καφετέρια Σαμπρίνα και μπροστά στην ταβέρνα του μαιτρ , όπως αυθαιρέτως την ονομάζαμε, λόγω των εκλεπτυσμένων τρόπων του ταβερνιάρη και στην οποία συχνάζαμε τακτικότατα, όπως και στη Σαμπρίνα φυσικά για κάτι το καλό!

Η παραλία του Αλίμου, λόγω ευκολίας, ήταν φυσικά ο δημοφιλέστερος προορισμός των συνοικιών που διέσχιζε το 182. Δαφνιώτες, Κατσιποδιώτες, Ανωνεοσμυρνιώτες και φυσικά Μπραχαμιώτες κατέκλυζαν κάθε καλοκαίρι την παραλία του Αλίμου με τα γνωστά φαινόμενα της κοσμοπλημμύρας.

Στον αντίποδα η Λ. Βουλιαγμένης προσφερόταν για πιο κυριλέ καταστάσεις, ήτοι τη Γλυφάδα και φυσικά την Κοπακαμπάνα της Αττικής, την παραλία της Βούλας όπου βρισκόταν το ίδρυμα ΠΙΚΠΑ. Από αυτήν την πλαζ είναι και οι φωτογραφίες της Μπραχαμιώτικης οικογένειας που αναρτούμε. Οι γραμμές που εξυπηρετούσαν την πρόσβαση στη συγκεκριμένη πλαζ ήταν του Καραπάνου (αλλά είχε λίγο περπάτημα) και των γραμμών της Βούλας.

Αθώες εποχές, αθώα παιχνίδια στην παραλία, απρόσεκτες ηλιοθεραπείες, με προστατευτικά αντιλιακά, μαγειρικό λάδι από το σπίτι και για τους πιο τολμηρούς μπριγιόλ, φλερτ, ανδροπαρέες με μπάλες, ρακέτες, κανώ, βάρκες, θαλάσσια ποδήλατα…

Εφευρετικότατα, αθώα, αμήχανα, αλλά και μπανάλ καμάκια του στυλ πετάμε τη μπάλα στα κορίτσια και ζητάμε να μας την επιστρέψουν ώστε να έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε “πως σε λένε” , πατητές, βουτηχτές, η “καθήστε στη σειρά”, “ανοίχτε τα πόδια σας να περάσω από όλες υποβρυχίως” και στις αγοροπαρέες για κάποιους άξεστους αγροίκους τύπους όπου αρέσκονταν να σου κατεβάζουν κρυφά το μαγιώ, να στο παίρνουν και να σε εκβιάζουν ότι δεν πρόκειται να το πάρεις πίσω αν δεν τους κάνεις την τάδε εξυπηρέτηση, η αν δεν τους κεράσεις ταμ ταμ κλπ κλπ.

Η νοσταλγία που αποπνέουν οι φωτογραφίες είναι παραπάνω από εμφανής. Εντύπωση φυσικά προκαλούν τα παιδάκια που ποζάρουν στο φακό χωρίς να έχουν πρόβλημα για την έλλειψη μαγιώ. Τους αρκεί η χαρά του παιχνιδιού και η αγάπη των δικών τους.

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Χ.Π

 Μένουμε Νότια – έλα στο ελεύθερο και ανεξάρτητο group των Νοτίων Προαστίων για να μοιραστούμε ότι συμβαίνει δίπλα μας.

Ειδήσεις, σχόλια, εθελοντισμός, αγορά, έξοδος, καλή ζωή, νεολαία, διασκέδαση, πολιτισμός, περιβάλλον, αθλητισμός, ανθρώπινες ιστορίες.
( ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ- ΑΛΙΜΟΣ – ΒΑΡΗ – ΒΟΥΛΑ – ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ – ΕΛΛΗΝΙΚΟ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ – ΓΛΥΦΑΔΑ -ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ – ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ – ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ