“Ελένη” του Ευριπίδη από τα ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας και Αγρινίου
Φθινοπωρινές Γιορτές στην πόλη 2013: (14 Σεπτεμβρίου 2013 – 1ο Γυμνάσιο Αγ. Δημητρίου – Στρατάρχου Παπάγου 23 – ώρα 20:30)
«Τι είναι θεός; Τι μη θεός και τι τ’ ανάμεσά τους;» αναρωτιέται ο Χορός στην Ελένη. Οι διαμάχες των θεών παιδεύουν τους ανθρώπους, πόλεμοι γίνονται για φαντάσματα.
Μετά την πανωλεθρία στις Συρακούσες, ο Ευριπίδης γράφει το 412 π.Χ. ένα έργο στα όρια της τραγικωμωδίας. Δεκαεπτά χρόνια από την έναρξη της τρωικής εκστρατείας, η Ελένη συναντά πάλι τον Μενέλαο και ανατρέπει το μύθο της άπιστης γυναίκας.
Η Ελένη, αν και έχει πλούσια παραμυθένια δράση, έρωτα, ανατροπές και αίσιο τέλος, χαρακτηρίζεται από έντονο φιλοσοφικό υπόβαθρο.
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης
Σκηνικός χώρος – Κοστούμια: Νίκος Σαριδάκης
Μουσική: Νίκος Ξανθούλης
Χορογραφίες – Επιμέλεια κίνησης: Αγγελική Στελλάτου
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Καλαμάτας και Αγρινίου
Διανομή
Ελένη: Πέμη Ζούνη
Τεύκρος: Νίκος Αρβανίτης
Μενέλαος: Αντώνης Καφετζόπουλος
Γραυς: Ευγενία Μαραγκού / Εύα Κάρτσακλα
Άγγελος α’: Γιάννης Κοτσαρίνης
Θεονόη: Νίκη Παλληκαράκη
Θεοκλύμενος: Αντώνης Καρυστινός
Άγγελος β΄: Γιώργος Τσαπόγας
Διόσκουροι: Γιάννης Κοτσαρίνης, Γιώργος Τσαπόγας
Συμμετέχει 8μελής Χορός.
Στα πλαίσια των Φθινοπωρινών Γιορτών στην πόλη 2013 που διοργανώνει ο Δήμος Αγίου Δημητρίου.
Η “Ελένη” διδάχτηκε το 412 π.Χ. στα Διονύσια και επέφερε πολλές καινοτομίες. Ο Ευριπίδης χειρίστηκε με μεγάλη ελευθερία τους μύθους από τους οποίους πήρε τις υποθέσεις των έργων του, όπως Ελένη, Ίων, Ιφιγένεια η εν Ταύροις, Ορέστης των οποίων η πλοκή είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος δική του επινόηση.
Η παράσταση κινείται ακριβώς πάνω στη διαχωριστική γραμμή κωμικού και τραγικού κρατώντας τις λεπτές ισορροπίες που ένα τέτοιο έργο απαιτεί ενώ τονίζεται η “Πιραντελική” διάσταση του με το παιχνίδι μεταξύ του “είναι” και του “φαίνεσθαι”.
Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου Βασίλης Νικολαΐδης και τη μουσική ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας Νίκος Ξανθούλης.
Η “άχρονη” όψη της παράστασης συνδυάζεται με τον ήχο ανακατασκευασμένων αρχαίων οργάνων μιας και ο συνθέτης της παράστασης έχει διεθνή αναγνώριση, σε καλλιτεχνικό και ερευνητικό επίπεδο, στον τομέα της αναβίωσης της αρχαίας ελληνικής μουσικής. Γι΄ αυτή του την έρευνα το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Αμερικής του απένειμε το Kress Lectureship για το 2012-2013 με το οποίο έδωσε διαλέξεις και κοντσέρτα στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής.
Πρόκειται για την έβδομη σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαΐδη πάνω σε αρχαίο δράμα. Η πρώτη του το 2000 με την “Ειρήνη” στην Επίδαυρο του είχε χαρίσει το βραβείο “Καρόλου Κουν”. Ενώ πιο πρόσφατη είναι οι “Ιππής” το καλοκαίρι του 2011.
Όσο για την “Ελένη” εξηγεί: “Αφήνομαι στο διφυές του έργου που είναι ένα είδος τραγικωμωδίας. Δεν θέλω να εκβιάσω καταστάσεις προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση αλλά να το αφήσω να γλιστράει από το ένα στο άλλο”. Ενώ μας εκμυστηρεύεται πως το ποίημα του Σεφέρη, καθόρισε όλη την οπτική του και “θα υπάρχει φανερά στην παράσταση. Έχει ενταχθεί στην δραματουργική του ανάγκη”.
Την μετάφραση έχει κάνει ο Δημήτρης Δημητριάδης τα σκηνικά-κοστούμια υπογράφει ο Νίκος Σαριδάκης, τη μουσική ο Νίκος Ξανθούλης και τη χορογραφία η Αγγελική Στελλάτου.
Στο ρόλο της Ελένης η Πέμυ Ζούνη, στο ρόλο του Μενέλαου ο Αντώνης Καφετζόπουλος, στο ρόλο του Τεύκρου ο Νίκος Αρβανίτης στο ρόλο του Θεοκλύμενου ο Αντώνης Καρυστινός και στο ρόλο της Θεονόης η Νίκη Παλληκαράκη.
Πηγή: ΑΜΠΕ