Γιατί μας άρεσε το παζάρι μας!

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό παζάρι. Μόλις χτυπούσε το κουδούνι για διάλειμμα, έτρεχαν όλα τα παιδιά να δουν ένα κόσμο μαγικό από δώρα, παιχνίδια και χρώματα!  Οι μαμάδες ήταν οι πιο τυχερές γιατί  γι αυτές προορίζονταν τα πιο πολλά  δωράκια. Δεν έμεναν όμως παραπονεμένοι οι μπαμπάδες, οι φίλοι, και οι αγαπημένες  δασκάλες.

Ο σύλλογος γονέων που είχε «μαγειρέψει» όλη αυτή την έκπληξη, δεν ήξερε ποιόν να πρωτοευχαριστήσει. Τους γονείς και τα παιδιά που χάριζαν τα πράγματά τους για το παζάρι;  Τους άλλους γονείς που ξενυχτούσαν φτιάχνοντας γούρια, δώρα και κοσμήματα και που κάθε μέρα έφερναν νόστιμα κέικ και λιχουδιές;  Τους δασκάλους που το αγκάλιζαν με τόσο ενδιαφέρον; Τα απίθανα εκτάκια  που σε κάθε διάλειμμα έπαιρναν την κατάσταση στα χέρια τους;  Αυτά  μεταμορφώνονταν σε μικρούς μαγαζάτορες , τύλιγαν δώρα, υποδέχονταν τους επισκέπτες,  βοηθούσαν τους μικρότερους . Τα δε παιδιά του σχολείου  έδειχvαν τον καλύτερό τους εαυτό.  Διάλεγαν τα δώρα τους με κέφι, έκαναν τις επισκέψεις τους πολιτισμένα, περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους όπου χρειαζόταν.

Το μικρό παζάρι τέλειωσε  και όλοι τώρα περιμένουν τις διακοπές των Χριστουγέννων.  Κάτι όμως έχει μείνει μέσα στην «αίθουσα πολλαπλών». Έμεινε η αγάπη που δείξαμε σε όσους χαρίσαμε τα  δώρα μας, η φιλία και η συνεργασία που μπόρεσαν να μετατρέψουν ακόμα και μια  κουραστική δουλειά σε γιορτή. Εννοείται πως κάτι έμεινε και στο ταμείο  για να βοηθάμε το σχολείο μας! Καλά Xριστούγεννα!

(4dimglifadas.wordpress.com)